Brexit και Grexit, και όμως υπάρχει σχέση

Εκτός του ότι τα τελευταία 5 γράμματα των δύο επίμαχων λέξεων είναι κοινά, υπάρχει άρρηκτη σχέση μεταξύ των δύο προτάσεων που έχουν πολυσυζητηθεί τον τελευταίο καιρό.

Τα ερωτήματα είναι δύο και καθοριστικά.

Πρώτον, υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο ορισμών, Brexit και Grexit, και δεύτερον, επηρεάζει το brexit το δικό μας πρόγραμμα. Η απάντηση είναι ΝΑΙ και στα δύο.

Υπάρχει σχέση μεταξύ των δύο ορισμών αλλά και δύο μεγάλες διαφορές. Το Brexit είναι δεδομένο και αυτό έγινε οικειοθελώς μετά το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος, αλλά το grexit δεν έγινε ποτέ, τουλάχιστον ακόμα, και αν γινόταν θα γινόταν χωρίς την δικιά μας θέληση, αλλά από δικιά μας αδυναμία.

Παρόλα αυτά οι δύο αυτές προτάσεις ή εκβάσεις έχουν παρα πολλά κοινά, από τα οποία μπορούμε να διδαχθούμε η τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να κάνουμε.

Και οι δύο αυτές προτάσεις, Brexit και Grexit, δημιουργήθηκαν από λαϊκιστές πολιτικούς που χρησιμοποίησαν αρκετά ψευδή επιχειρήματα, λέγοντας μισές αλήθειες και χωρίς κανένα σχέδιο για την επόμενη μέρα. Και στις δύο περιπτώσεις πέτυχαν τον σκοπό τους, δηλαδή την δημιουργία ρεύματος, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια και την δυσαρέσκεια ενός μέρους των πολιτών, οι οποίοι κατά γενική ομολογία είναι μετρίου και κατώτερου βιοτικού, οικονομικού και πνευματικού επιπέδου. Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Άλλωστε πάντα στους κανόνες υπάρχουν και οι εξαιρέσεις.

Και οι δύο αυτές προτάσεις παρουσιάζουν την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως κάτι σωτήριο, εκμεταλλευόμενοι συναισθηματικά χαρακτηριστικά και χρησιμοποιώντας συνθήματα όπως “μακριά από το διευθυντήριο των Βρυξελλών”, “εθνική κυριαρχία”, “ανεξαρτησία” και άλλες τέτοιες βαρύγδουπες εκφράσεις για να παρασύρουν την κρίσιμη εκείνη μάζα που χρειάζονται για να επωφεληθούν τελικά τα πλεονεκτήματα της εξουσίας ή και μόνον της επιλογής.

Και όταν αργότερα αποκαλύπτεται ότι δεν ήταν και έτσι όπως τα έλεγαν θα σκεφθούν κάτι για να ξανά εξαπατήσουν τα θύματα τους εκμεταλλευόμενοι υπέρ τους πάντα και την αδυναμία ή άρνηση του κόσμου να παραδεχθεί την προηγούμενη λάθος επιλογή τους.

Κατά πόσο θα επηρεάσει το Brexit το δικό μας πρόγραμμα, νομίζω είναι από προφανές έως σίγουρο.

Κατ αρχάς πρέπει να παραδεχθούμε ότι η μακροχρόνια και ανούσια διαπραγμάτευση, μεταξύ της Ελληνικής κυβέρνησης και των Ευρωπαίων εταίρων, του 2015, η μεθοδολογία της καθώς και η έκβαση της είχε αρνητική επίδραση στους βρετανούς ψηφοφόρους που διέκριναν μία αδυναμία στην Ευρωπαϊκή Ένωση να επιβάλλει την δική της λογική απέναντι στην μικρή Ελλάδα που ζυγίζει μόνο το 2% στο σύνολο της Ευρωπαϊκής οικονομίας.

Αυτό που μερικοί από εμάς το βλέπουμε σαν διαλλακτικότητα της Ευρώπης ​απέναντι στην Ελλάδα, αρκετός κόσμος το μεταφράζει σε αδυναμία και έλλειψη ηγεσίας. Όλη αυτή η κατάσταση θεωρώ ότι επηρέασε θετικά το ρεύμα του Brexit, και αυτό το έχουμε χρεωθεί, από την πλειοψηφία της Ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής.

Αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό για την επαναφορά και ενίσχυση ενός επόμενου Grexit, αλλά είναι σίγουρα ικανό για την σκλήρυνση της στάσης των Ευρωπαίων απέναντι μας όσον αφορά την τήρηση του προγράμματος και όχι μόνον.

Και για να είμαι απόλυτα σαφής, θεωρώ ότι κάθε φορά που συμφωνούσαμε και υπογράφαμε κάποιο πρόγραμμα, είχαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι με την μερική υλοποίηση του θα παίρναμε σιωπηλές παρατάσεις η ακόμα και ακυρώσεις μέρους του προγράμματος. Τώρα αυτό δεν πρόκειται να συμβεί καθώς όλοι έχουν διαμηνύσει ότι δεν έχουνε ούτε τον χρόνο αλλά κυρίως ούτε την διάθεση να ξαναρχίσουν συζητήσεις για ήδη συμφωνημένα ζητήματα που αφορούν το Ελληνικό πρόγραμμα.

Όλοι, μα όλοι μας δείχνουν επιδεικτικά τα χρονοδιαγράμματα που έχουμε συμφωνήσει και κάποιοι βέβαια δεν δίστασαν να ζητήσουν και επιτάχυνση του προγράμματος, δείχνοντας έτσι και την δυσαρέσκεια τους απέναντι στην συνολική μας στάση.

Τις δηλώσεις και επεξηγήσεις της Ελληνικής κυβέρνησης για την έκβαση του Βρετανικού δημοψηφίσματος, την απόφαση δηλαδή για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω ακροδεξιών κυρίως αιτημάτων, δεν θα τις σχολιάσω. Θα τις θεωρήσω όμως εκτός κάθε δικής μου και πιθανότατα περιορισμένης λογικής.

“Οι λαοί της Ευρώπης τείνουν προς την άκρα δεξιά επειδή ακριβώς υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας” είπε επανειλημμένως ο πρωθυπουργός της χώρας, και κοιταζόμαστε περίλυποι για την κατάντια αυτής της χώρας και του εκλεγμένου εκπρόσωπού της. Και τα βάζω μαζί αυτά τα δύο, χώρα και πρωθυπουργός, γιατί έτσι πάνε πάντα.

Όχι, δεν υπάρχει τυπογραφικό λάθος, αυτό είπε με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Προφανώς οι ιστορικές και πολιτικές μου γνώσεις είναι περιορισμένες και ανεπίκαιρες αρκετά για να αναλύσω και σχολιάσω την δήλωση του μεγάλου άνδρα.