Οι θανάσιμες πρακτικές της τελευταίας στιγμής

Νομίζω πλέον ότι όλοι έχουμε καταλάβει την ιστοριούλα της εκτεταμένης «σκληρής διαπραγμάτευσης» με τους εταίρους και την εκβιαστική πρακτική της τελευταίας στιγμής.

Μια μεθοδολογία που δοκιμάστηκε το καλοκαίρι του 2015, και φαίνετε να λειτούργησε σωστά, όσον αφορά την διάσωσή σας από τον απόλυτο ξεπεσμό και την τεράστια κατακραυγή. Μια μεθοδολογία που ζημιώνει τους πάντες και τα πάντα γύρω σας αλλά αυτό δεν σας ενόχλησε ποτέ μπροστά στην δική σας προσωπική διάσωση.

Ο μόνος σας στόχος είναι να αποτρέψετε την πτώση σας και να διαψεύσετε την θεωρία της αριστερής παρένθεσης.

Ο λόγος ήταν και είναι πάντα το εσωτερικό σας ακροατήριο και η λογική του να περισωθεί ότι περισσότερο γίνεται από την κατηφόρα που έχετε επιβάλει στον εαυτό σας αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Μία κατηφόρα που είναι σαφέστατο αποτέλεσμα των πρακτικών σας, της ρητορικής σας, της ανικανότητας σας αλλά και της άγνοιας που έχετε για οτιδήποτε κινείτε γύρω σας. Εκείνο που μένει να αποδειχθεί είναι εάν όλα αυτά τα δυσμενή αποτελέσματα τα γνωρίζατε από πριν αλλά τα αγνοήσατε προ του στενού κομματικού συμφέροντος η πράγματι το απίστευτα χαμηλό διανοητικό σας επίπεδο δεν σας επέτρεπε να βλέπετε την συνολική κατάσταση και πως εξελισσόταν. Εγκληματική αμέλεια η Εσχάτη προδοσία?

Αυτό είναι το μόνο ερωτηματικό που υπάρχει όσον αφορά το μέλλον σας.

Περιμένοντας μέχρι την τελευταία στιγμή τον Ιούλιο του 2015, εκβιάσατε τους πάντες για την δική σας διάσωση. Χωρίς να υπάρχουν χρονικά περιθώρια για καμία επιπλέον συζήτηση, πήρατε αγκαλιά την χώρα, απασφαλίσατε την χειροβομβίδα, και ζητήσατε από τους πολιτικούς σας αντιπάλους η να σώσουν και τους δύο η να καταστρέψουν και τους δύο. Μπροστά στην επικείμενη καταστροφή, οι αντίπαλοι σας εψήφισαν την «συμφωνία» της τελευταίας στιγμής αδυνατώντας για κάτι διαφορετικό μιας και η εναλλακτική λύση θα ήταν πτώση της τότε κυβέρνησης αλλά και πιθανότατα η έξοδος από το ευρώ.

Η επίπονη αναμονή της τελευταίας στιγμής δικαιολογεί τον «αγώνα» σας στο εσωτερικό σας ακροατήριο και παράλληλα δεν αφήνει καθόλου χώρο στους αντιπάλους σας για όποια αντιπολιτευτική πολιτική. Ευφυέστατο, αν θέλατε να σώσετε μόνο τον εαυτούλη σας, γιατί η επίδραση αυτής της πρακτικής ήταν και είναι καταστροφική σε όλα τα ζητήματα της κοινωνίας.

Η εμπιστοσύνη προς την Ελληνική οικονομία, αυτή η λίγη που υπήρχε, εξαφανίστηκε, τα κεφάλαια αποσύρθηκαν από τις τράπεζες, οι πιθανότατοι επενδυτές έστρεψαν αλλού το ενδιαφέρον τους και οι εσωτερικοί μικροεπιχειρηματίες δοκιμάσθηκαν απίστευτα με τον αναπόφευκτο έλεγχο των τραπεζικών κεφαλαίων, τον οποίον ξεκάθαρα γνωρίζατε από πριν. Η ζημιά του Ελληνικού δημοσίου από την τρίτη αχρείαστη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών υπερέβη τα 30 δις ευρώ και εσείς συνεχίζετε να κουνάτε το δάχτυλο στους κακούς προηγούμενους που φυσικά φταίνε για όλα.

Δέσμιοι ακόμη της ανεύθυνης και λαϊκίστικης ρητορικής σας, λίγο σας ενδιαφέρει η επιδείνωση που δημιουργείτε στην οικονομία και στην ήδη χαμένη εμπιστοσύνη, και εξακολουθείτε να χρησιμοποιείτε τις ίδιες πρακτικές, προκειμένου να δικαιολογηθείτε στο εναπομείναν σας ακροατήριο.

Και όλη αυτή η πρακτική της αναμονής  της τελευταίας στιγμής είναι καταστροφική γιατί:

1. Η καθυστέρηση δημιουργεί επιπλέον ζημία στην οικονομία η οποία και πρέπει να καλυφθεί με επιπλέον μέτρα. Ο αξιολύπητος πλέον Αλέξης, με στόμφο μας λέει, ότι δεν πρόκειται να πάρει παραπάνω μέτρα από αυτά που δεσμεύτηκε τον Ιούλιο του 2015. Κάποιος πρέπει να του πει ότι οι οικονομίες δεν είναι στατικές αλλά δυναμικές καταστάσεις και ότι κάθε μέρα που περνάει η ζημία μεγαλώνει και κάποιος πρέπει να την καλύψει.
2. Η ενέργεια που αναλώνεται με την δήθεν διαπραγμάτευση, λείπει από τις δράσεις  που πρέπει να γίνουν για την προσέλκυση νέων επενδύσεων. Όλοι, μα όλοι, έχουν παραδεχθεί ότι η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ανατρέψιμη μόνο με την προσέλκυση ξένων κεφαλαίων. Άρα δεν έχει απολύτως καμία σημασία εάν θα κερδίσεις 1 η 2 δις λιγότερα μέτρα γιατί θα αναγκασθείς να τα πάρεις στο μέλλον, λόγω του ότι ξένα κεφάλαια δεν έρχονται στην χώρα βλέποντας αυτές τις πρακτικές.
3. Η εμπιστοσύνη, από όλους τους εμπλεκόμενους χάνεται γιατί αυτά που διαβάζεται σε αυτό το κείμενο είναι προφανή και ξεκάθαρα αντιληπτά σχεδόν από όλους τους άμεσα η έμμεσα εμπλεκόμενους. Κάθε γραμμάριο εμπιστοσύνης που χάνεται χρειάζεται τόνους προσπάθειας για να κερδηθεί ξανά.

Έχω την εντύπωση ότι απολύτως συνειδητά γίνονται όλα αυτά, προκειμένου η επιδείνωση να είναι τεράστια και οι μέρες σας στην αυριανή αντιπολίτευση να είναι ευκολότερες.

Μακάρι να διαψευσθώ.

Κώστας Αγγελάκης

Διεθνείς σχέσεις, Μηχανικός Παραγωγής  (University of South Florida, USA)

MBA     (Kingston University, England)

www.costasaggelakis.com