Αυτός είναι ο πρώτος κινηματογραφικός Βρυκόλακας

Ήταν μακράν ο πιο άσκημος και άρα ο πιο τρομαχτικός βρυκόλακας όλων των εποχών. Θύμιζε άνθρωπο - αρουραίο, από τα ζώα που μετέφερε με πλοίο ως το λιμάνι του Wisborg για να σπείρει την πανούκλα.

Ως πρωτεργάτης, είχε κυνόδοντες επίσης! Οι κυνόδοντες θα εξαφανίζονταν από όλους τους κινηματογραφικούς βρυκόλακες των δεκαετιών του 1930 και του ΄40 για να επανεμφανιστούν βαμμένοι στο αίμα πίσω απ' τα χείλη του Christopher Lee το 1958. Το επώνυμο του ήταν Schreck, δηλαδή Τρόμος. Το όνομα του, Max.

Τι κι αν έπαιξε στο περίφημο θέατρο Kammerspiele του Μονάχου σε συνεργασία με τον Bertolt Brecht, τι κι αν υπήρξε άνθρωπος με σπάνια φλέβα χιούμορ που του άρεσαν οι βόλτες στα δάση της χώρας του... Στη συνείδηση αναρίθμητων σινεφίλ και στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, ο Max Schreck πέρασε για πάντα ως ο πρώτος αιμοδιψής Κόμης Δράκουλας. Ή Κόμης Όρλοκ για την ακρίβεια, αφού κάπως έπρεπε να αποφευχθεί η καταβολή δικαιωμάτων στη χήρα του συγγραφέα Bram Stoker.

Έτσι, ο ''Βρυκόλακας'' έγινε ''Νοσφεράτου'', ο ''Jonathan Harker'' ''Thomas Hutter'', ο ''Κόμης Δράκουλας'' ''Κόμης Όρλοκ'', ενώ ο χαρακτήρας του Καθηγητή Van Helsing αφαιρέθηκε εντελώς. Πριν ο Max Schreck συναντήσει τον σκηνοθέτη F. W. Murnau ήταν ένας ηθοποιός του Berliner Staatstheater και είχε παίξει σε δύο ταινίες του γερμανικού εξπρεσιονιστικού κινηματογράφου. Μοίραζε ήδη τη ζωή του με τη Fanny Normann, επίσης ηθοποιό. Θα εμφανιζόταν κι εκείνη στο ''Νοσφεράτου'' ως νοσοκόμα που περιθάλπει τον αφιχθέντα από τα Καρπάθια, Thomas Hutter, χωρίς δηλαδή να ''συναντήσει'' επί της οθόνης τον πρωταγωνιστή σύζυγο της. Μετά το ''Νοσφεράτου'', ο Max Schreck επέστρεψε στο Μόναχο και συνεργάστηκε ακόμη μία φορά με τον Brecht, συμμετέχοντας στη μικρού μήκους κινηματογραφική σουρεαλιστική φάρσα ''Τα μυστήρια του κουρείου'' που σκηνοθέτησε ο Erick Engel.

Έπαιξε ακόμη και στην κινηματογραφική μεταφορά του σαιξπηρικού ''Εμπόρου της Βενετίας'' από τον Peter Paul Felner. Η τελευταία εμφάνιση του στο σινεμά πραγματοποιήθηκε το 1933, όταν είχε συντελεστεί το πέρασμα από τον βωβό στον ομιλούντα κινηματογράφο. Μέχρι το θάνατο του, ο Max Schreck αφοσιώθηκε στη μεγάλη του αγάπη, το θέατρο, χωρίς φυσικά νά'χε ιδέα ότι ακόμη και έναν αιώνα μετά θα συνέχιζε να σκορπά ρίγη τρόμου ως βρυκόλακας.

Πέθανε ξαφνικά από οξύ έμφραγμα, νέος, στα 56 του και το ημερολόγιο έδειχνε 20 Φεβρουαρίου του 1936. Η χήρα του, Fanny Normann, θα τον ακολουθούσε στο θάνατο, 15 χρόνια μετά. Σαν σήμερα το 1936 πέθανε ο Max Schreck, ο πρώτος κινηματογραφικός βρυκόλακας!

πηγή:lifo.gr