Με γραβάτες και φρεσκοξυρισμένα πρόσωπα το έγκλημα δεν "πιάνεται"

Ενδιαφέρουσες ήσαν οι αναφορές και εξίσου ενδιαφέροντα τα συμπεράσματα, από την εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν οι ενώσεις αστυνομικών χθες στα πλαίσια του Forum Ανάπτυξης
Και τουλάχιστον σε οτι αφορά στο τυπικό του θέματος οι τοποθετήσεις ήσαν πράγματι εφαπτόμενες όχι όμως ουσιώδεις σε σχέση με τον μείζονα χαρακτήρα της μάστιγας της εγκληματικότητας που πλήττει την κοινωνία.
Και οι επιστήμονες που παρέθεσαν επιχειρήματα, καλώς έκαναν
Ούτως ή άλλως αυτά γνωρίζουν και αυτό οφείλουν να καταθέσουν.
Σε ότι όμως αφορά στους ενστόλους που έχουν εκ της συνδικαλιστικής ιδιότητος την ευχέρεια να ομιλούν, οι τυπικές προσεγγίσεις και οι χιλιοειπωμένες ατάκες μάλλον θα άφησαν αδιάφορο το ακροατήριο.
Στο οποίο σημειωτέον υπήρχαν και ένστολοι-ανώτατοι αξιωματικοί που θα μας επιτρέψετε να πούμε οτι γνωρίζουν πολύ καλά το πεζοδρόμιο της αστυνόμευσης
Την ίδια ώρα λοιπόν που μέσα σε μία ψυχρή αίθουσα ακούγονταν τα γνωστά "κλισέ" για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, στους δρόμους της πόλης καταγραφόταν μία πολύ πιο σκληρή πραγματικότητα, από εκείνη τη στρογγυλεμένη που επιχειρήθηκε να αναπτυχθεί στο φόρουμ
Διαρρήκτες αλώνιζαν, ληστές χτυπούσαν (λίγες ώρες πριν) καταστήματα στις παρυφές της πόλης και ελάχιστοι αστυνομικοί προσπαθούσαν να τα φέρουν βόλτα ξεπερνώντας κατά πολύ τον εαυτό τους.
Και επειδή τα τελευταία χρόνια, πολύ κουβέντα γίνεται, με λόγους βελούδινης κριτικής, αλλά την ώρα της κρίσης ουδείς χτυπά το χέρι στο τραπέζι, θά πρεπε αντί για κουβεντούλες παλαμάκια και χαιρετούρες, να αναδειχθούν οι πραγματικοί λόγοι που κάνουν το έγκλημα να "φουσκώνει" σαν τα νερά του παλιού Διακονιάρη.
Και φυσικά η κρίση γεννά εγκληματικότητα. 
Αλλά για τις παθογένειες ενός συστήματος "ακορντεόν" που το καθιστά ευάλωτο στις κάθε λογής πολιτικές παρεμβάσεις και το αναγάγει παράλληλα σε ωοθήκη πολιτικών σκοπιμοτήτων και φιλοδοξιών κανείς δεν τολμά (μάλλον δεν βολεύεται) να μιλήσει.
Στρογγυλά και ισορροπημένα μόνο, όσο επιτρέπει η σφιχτή γραβάτα στο λαιμό, επιχειρούνται προσεγγίσεις, που λίγα λεπτά μετά την αποχώρηση από το πάνελ έχουν ξεχαστεί.
Και όταν απομακρύνεσαι από το Ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται.
Και στο τέλος το Ταμείο βγάζει έλλειμμα και πολιτικό και κοινωνικό