Το ζεστό και ανθρώπινο σχόλιο του Δημήτρη Κατσικόπουλου για τον Βλάση Βελλόπουλο- "Φέτος δεν θα πας διακοπές με το τροχόσπιτο"

"Λίγες ώρες πριν από το τελευταίο αντίο στο Βλάση Βελλόπουλο θυμάμαι πως τον γνώρισα. Μέσα δεκαετίας 70 άκουγα στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής του γραφείου του θείου μου Τάκη μια βαριά μπάσα και χαρακτηριστική φωνή να λέει: "μου δίνεις τον Τάκη;" Ήταν ο Βλάσης τότε που έδινε μάχες για την οικολογία και όχι μόνο, ως μοναχικός καβαλάρης." γράφει ο Δημήτρης Κατσικόπουλος στο fb για τον αγαπημένο οικολόγο που έφυγε απο τη ζωή. Και συνεχίζει:

"Επίμονος, ρομαντικός, απλός, ολιγαρκής και εραστης της φύσης. Δεν δισταζε να τα βάλει με θηρια, όχι του δάσους αλλα βαριές και οχλουσες βιομηχανικές μονάδες για την προστασία του Πατραϊκού κόλπου, για τις πετρελαιοκηλίδες, για τα βαρεα μέταλλα, για την αύρα του Πατραϊκού που την εμπόδιζαν οι πολυκατοικίες που ξεφύτρωναν κατα τη μεταπολίτευση.
Ασυμβίβαστος... ώρες ατέλειωτες μπορώ να γράφω για το Βλαση. Αφού γνώρισα τη φωνή του μετά ήλθε και η αμεσότητα της φιλιας, που συνοδευόταν πάντα από φιλικές συμβουλές. Καλοδεχούμενες βέβαια γιατί ήσαν ουσιαστικές. Το μυαλο του Βλάση πάντα σκεφτοταν οικολογικά. Θυμάμαι με συνάντησε μετά από μια περιοδεία σε χωρια του Αιγιου. "Από που έρχεσαι"με ρωτά. "Από Αιγιάλεια Βλάση", είχα επισκεφθεί τις κοινότητες : Νερατζιες, Άλσος, Αρραβωνιτσα και Μυροβρυση. "Τι ωραία" μου απαντά, "με έπιασε μια μοσχοβολια!!!! Για σκέψου ένα άλσος γεμάτο νερατζιες και στη μέση μια μύροβρύση"!!! Φίλε μου καλε σ ευχαριστω που με δέχθηκες φίλο σου .

Φέτος δεν θα πας διακοπές με το τροχόσπιτο σε μια από τις αγαπημένες σου παραλίες εκει στα δυτικα της Ηλειας, όμως εμείς θα σε σκεφτόμαστε και θα φροντίσουμε για τη σημαία του ΕΛΑΣ που είχες στην κατοχή σου.
Σαν σήμερα Βλαση είχε φύγει και ο φίλος ο Τάκης Κατσικοπουλος που τόσα μου έλεγες γι αυτόν.
Καλό ταξίδι φίλε μας."