ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΒΡΑΜΙΔΗ
Μερικά στοιχεία για το ασφαλιστικό για να βοηθηθεί λιγάκι η κουβέντα:
Η αναλογία εργαζομένων συνταξιούχων είναι 1,6/1. Δηλαδή σε κάθε 1,6 εργαζόμενο αντιστοιχεί ένας συνταξιούχος. Με τέτοια αναλογία και με αναδιανεμητικό σύστημα, δεν υπάρχει ελπίδα κι όποιος λέει ότι λύνει το ασφαλιστικό, τώρα ή παλιότερα, μας κοροϊδεύει.
Στη δεκαπενταετία 2000-2016 η κρατική επιχορήγηση προς τα ασφαλιστικά ταμεία έφτασε τα 169 δισ. ευρώ. Είναι, περίπου, το μισό δημόσιο χρέος. Μήπως εδώ βρίσκεται η πηγή της χρεοκοπίας μας;
Το 2010 η συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν 30,9 δισ. ευρώ και το 2014 ήταν 29,4 δισ. ευρώ. Τι συνέβη και παρά τα μνημόνια και τις περικοπές η δαπάνη έμεινε σχεδόν ίδια; Αυξήθηκε ο αριθμός των συνταξιούχων.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε περίπου 210.000 συνταξιούχοι είναι κάτω των 60 χρόνων και οι περισσότεροι από αυτούς βγήκαν στη σύνταξη στα χρόνια της κρίσης. Δεν μαθαίνουμε με τίποτα, δεν αλλάζουμε με τίποτα.
Εξακολουθούμε να διαθέτουμε το 17,7% του ΑΕΠ για συντάξεις όταν ο μέσος όρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκεται στο 13,1%. Οι άλλοι χρηματοδοτούν, όσο και όπως, την ανάπτυξη κι εμείς τις συντάξεις.
Το ασφαλιστικό μας σύστημα με τους παραπάνω από 800 τρόπους υπολογισμού της σύνταξης ήταν και είναι το προνομιούχο πεδίο δράσης του πελατειακού κράτους εξ ου και οι κραυγαλέες του ανισότητες.
Ο Κατρούγκαλος ολοκληρώνει τα σχέδια του Λοβέρδου και του Βρούτση και σε ένα δύο χρόνια από τώρα θα συζητάμε ξανά για το ασφαλιστικό και τις περικοπές στις συντάξεις που θα πρέπει να γίνουν.
Όχι, δεν υπάρχει ελπίδα.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.
