Γράφει ο θείος Άκης
Όταν κάποιος πρωτοέρχεται από την Κόρινθο το μάτι του θα προσέξει το ειδυλλιακό κόλπο μερικά χιλιόμετρα πριν από την Πάτρα. Αν δε είναι νύχτα θα έχει παραξενευτεί νωρίτερα όταν τα φώτα του Hotel Rodini που αναβοσβήνουν, θα του θυμίσουν σκηνικό από παλιά αμερικάνικα Νουάρ. Το μέρος που κοιτάει από το δρόμο δεν είναι άλλο από τον παραθαλάσσιο οικισμό του Ψαθοπύργου που ανήκει διοικητικά και η Κάτω Ροδινή.
Η τοποθεσία αναφέρεται στο χρονικό του Μορέως ως πύργος ενώ στα γραπτά του Πουκεβίλ ως «καταφύγιο ψαροκάϊκων». Τον Απρίλη του 1941 το ναρκαλιευτικό Νέστος έχει βυθιστεί από τα Γερμανικά στούκας και το ναυάγιό του βρίσκεται μέχρι σήμερα στο βυθό της περιοχής.
Σήμερα ο Ψαθόπυργος είναι ένα φιλήσυχο προάστιο της Πάτρας με την ομάδα του την Αναγέννηση, την εκκλησία του και τον δραστήριο πολιτιστικό σύλλογο. Είναι μία από τις μετρημένες περιοχές κοντά στη Πάτρα που κρατάνε κάποιο ιδιαίτερο χρώμα. Οι βάρκες, τα χαμηλά σπίτια και οι ταβέρνες συνθέτουν έναν καταφύγιο ηρεμίας και χαλάρωσης.
Το καλοκαίρι, πέρα από τους ντόπιους και τους παραθεριστές η περιοχή έχει και φανατικούς θαμώνες που έρχονται σχεδόν καθημερινά για μπάνιο. Κόσμο που χρόνο με τον χρόνο ανεβαίνει αριθμητικά συνδυάζοντας μπάνιο και φαγητό και πραγματοποιώντας μία ημερήσια φθηνή απόδραση. Έτσι δίπλα στα καίκια συναντά κανείς πολλά, πολλά αυτοκίνητα.
Οι παλιοί κάτοικοι και κολυμβητές δυσανασχετούν με το κυκλοφοριακό αλαλούμ τις ώρες αιχμής. «Εγώ είμαι παλιός σου» λένε εδώ, «έρχομαι από τότε που το Μιρασόλ ήταν η ταβέρνα του Μπουλούμπαση».
Κάθε χρόνο στις 6 Αυγούστου, ανήμερα του Σωτήρος, πανηγυρίζει το εκκλησάκι που είναι πάνω στο βουνό και το χωριό ανηφορίζει να το γιορτάσει. Ιδιαίτερα γνωστή είναι η αθλητική διοργάνωση με την ονομασία «Ψάθαθλον». Ο λόγος για τους καθιερωμένους αγώνες κολύμβησης και τρεξίματος κατά μήκος της παραλίας του Ψαθοπύργου.
Η διοργάνωση είναι ο μοναδικός λαϊκός αγώνας της περιοχής που συνδυάζει τα δύο δημοφιλή αθλήματα. Πραγματοποιείται στις αρχές Αυγούστου επί επτά συνεχόμενα έτη και είναι σημείο αναφοράς για τους αθλητές της ευρύτερης περιοχής. Η περασμένη Κυριακή ήταν και φέτος μία πραγματική μαζική γιορτή που έκανε αθλητές, θεατές και διοργανωτές χαρούμενους. Άλλωστε ο αθλητισμός καλλιεργεί την κοινωνική συνοχή και έχει ουσιαστική σημασία σε μία κοινωνία που σταδιακά αποσυντίθεται.
Αυτός είναι λοιπόν ο Ψαθόπυργος. Δροσερός σαν τα νερά του που νιώθεις το αλάτι, χορταίνοντας μπάνιο όπως καταβροχθίζεις τα σουβλάκια στο Λάτσινο. Και αν κάποιος γκρινιάζει, νοσταλγώντας τον παλιό Ψαθόπυργο και μάλλον ενδόμυχα τη νιότη του, το μόνο που θα πρέπει να κάνει είναι να σηκωθεί νωρίς το πρωί. Να τον περπατήσει την ώρα που οι ψαράδες γυρίζουν με γεμάτα ή άδεια δίχτυα και ο ήλιος σιγά-σιγά ανεβαίνει.
Τότε που ο Ψαθόπυργος είναι ίδιος με καρποσταλική φωτογραφία τραβηγμένη από το τραίνο πολλές δεκαετίες νωρίτερα. Χρόνια δύσκολα που και τότε η καθημερινότητα ήταν απογοητευτική αλλά μία αχτίδα ελπίδας υπήρχε στα μάτια όλων. Σε αυτές τις μοναδικές στιγμές της δυσεύρετης πλέον ηρεμίας , ίσως να ξαναβρεί το όραμα της νιότης του. Και να προσπαθήσει να ξεπεράσει τον εαυτό του όπως έκαναν οι συμμετέχοντες στον αγώνα της Κυριακής.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
* Τα κείμενα που φιλοξενούνται στη στήλη «Απόψεις» του thebest.gr απηχούν τις απόψεις των συγγραφέων και όχι του portal.
