Δυο λόγια για το πάρτι της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ

Τα μέλη της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ έχουν γεμίσει με αφίσες τους κεντρικούς δρόμους της Πάτρας διαφημίζοντας το πάρτι υποδοχής (όπως το έχουν χαρακτηρίσει) των πρωτοετών φοιτητών, που διοργανώνουν σε γνωστό κλαμπ της Πάτρας.

Δικαίωμα τους η διοργάνωση του πάρτι, δικαίωμα τους και η προβολή του, δεν λέω. Άλλωστε, μόνο θετικά μπορεί να δει κάποιος τέτοιες εκδηλώσεις και οφείλει να τις προσεγγίζει με καλοπροαίρετη διάθεση.

Έχω, όμως, κάποιες ενστάσεις, την εξής μία: τα παιδιά αυτά, «γέννημα – θρέμμα» της γενιάς του Ίντερνετ, γιατί πρέπει να ρυπαίνουν την πόλη με αφίσες για να προπαγανδίσουν την εκδήλωσή τους; Άλλωστε, τα social media γιατί τα χρησιμοποιούν; Μόνο για… εφέ, κουβεντούλα και για φλερτ;

Έπειτα, είναι και το άλλο: σκέφτηκαν τα μέλη της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ ότι τα οκτώ ευρώ που έχουν ορίσει ως αντίτιμο για ένα ποτό για την είσοδο στο πάρτι αντιστοιχούν σχεδόν σε μισό μεροκάματο των ημερών μας; Θα με κατηγορήσει ενδεχομένως κάποιος ότι μεμψιμοιρώ, γκρινιάζω από μιζέρια. Χώρια ότι πρέπει να βγουν τα έξοδα του πάρτι, να μπει και ‘κανα ευρώ στο ταμείο της παράταξης. Δεκτός ο αντίλογος.

Κατά τα λοιπά, όμως, χαίρομαι ειλικρινά που τα παιδιά αυτά πασχίζουν να πείσουν εαυτούς και αλλήλους ότι ξαναγινόμαστε μια κανονική χώρα, όπως λέει και ξαναλέει και ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.

Όμως, καλό θα είναι να βάλουν με το «μέσα μυαλό» ότι, αν σπουδάζουν σε άλλον τόπο από αυτόν που κατάγονται, οι γονείς τους «ματώνουν» για να ανταποκριθούν στο κόστος των σπουδών τους, και μάλιστα σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομικά περίοδο, τη δυσκολότερη που έχει βιώσει αυτή η χώρα μεταπολεμικά.

Και δεν είναι τυχαίο ότι όλο και περισσότερες οικογένειες ξεκαθαρίζουν στα παιδιά τους ότι οι σπουδές τους στον τόπο παραμονής τους ή καταγωγής τους είναι μονόδρομος. Όταν φυσικά υπάρχει αυτή η επιλογή...