Ο «βήχας» των Πορτογάλων έκοψε τα δανεικά!

Καλές οι αντιπολιτευτικές «κορόνες», ακόμη καλύτερος και χαϊδεύει και μια χαρά τα αυτιά μιας κοινωνίας που υποφέρει ο αντιμνημονιακός λόγος, αλλά σε τούτο το μάταιο κόσμο δεν είμαστε, ως χώρα, μόνοι μας. Και πολύ περισσότερο δεν ζούμε, δεν μπορούμε να ζήσουμε μόνοι μας.

Είτε μας αρέσει είτε όχι, ακόμη κι αν η κυβέρνηση βαυκαλίζεται ότι στηριζόμαστε πια στα πόδια μας, η Ελλάδα δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εξωτερική βοήθεια, τουτέστιν δεν μπορεί να ζήσει χωρίς δανεικά.

Μόνο που η εξασφάλιση των δανεικών, ακόμη και αν πλέον βγαίνουμε (με τα τσιγκέλια) στις αγορές για να τα βρούμε, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και δεν εξαρτάται πάντα από εμάς.

Στη σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία, στην οποία τα απόλυτα κουμάντα τα κάνουν οι αγορές, αρκεί να «πουντιάσει» ο ένας για να «βήξει» ο άλλος.

Μάλλον στα ψιλά πέρασε η είδηση ότι τις προάλλες βγήκαμε στη γύρα των αγορών για να δανειστούμε τρία δισεκατομμύρια ευρώ. Όμως ατυχήσαμε, γιατί η πρόθεσή μας να δανειστούμε το προαναφερόμενο ποσό, συνέπεσε με ένα μικρό πορτογαλικό «ατύχημα».

Συγκεκριμένα, η αδυναμία της δεύτερης μεγαλύτερης τράπεζας της Πορτογαλίας, της Banco Espirito Santo, να αποπληρώσει τίτλους της και να ανταπεξέλθει στον βραχυπρόθεσμο δανεισμό της, προκάλεσε μετασεισμούς στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια, τα οποία έκαναν «βουτιά».

Παράλληλα, προκλήθηκε και έντονη ανησυχία στις αγορές ομολόγων της Ευρώπης, ενώ πυροδοτήθηκαν φόβοι για αναζωπύρωση της τραπεζικής κρίσης. Γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα κάποιες σχεδιασμένες κινήσεις δανεισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο να μην γίνουν.

Ωστόσο, για προφανείς πολιτικούς και επικοινωνιακούς λόγους η κυβέρνηση δεν ανέβαλε τη δεύτερη έξοδο της Ελλάδας στις αγορές. Μόνο που κάτω από τις δυσμενείς συνθήκες που διαμορφώθηκαν η σχετική απόπειρα δεν στέφθηκε (και δεν μπορούσε να στεφθεί) από απόλυτη επιτυχία. Αντί τριών δισεκατομμυρίων που αναζητούσαμε, μπορέσαμε να βρούμε μόλις τα μισά, δηλαδή 1,5 δισεκατομμύριο, με επιτόκιο 3,5%.

Και τώρα, εκ των έσω, θα πρέπει να αναζητηθεί το άλλο 1,5 δισεκατομμύριο που ποντάραμε ότι θα δανειστούμε από τις αγορές, ώστε να καλυφθούν τρέχουσες ταμειακές ανάγκες!

Εν κατακλείδι, το αβίαστο συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ακόμη και τα προβλήματα σε πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες επηρεάζουν το σκηνικό στις διεθνείς αγορές και, συνεπακόλουθα, δυσχεραίνουν τις προσπάθειες δανεισμού της Ελλάδας.

Ένας δανεισμός που, δυστυχώς, είναι πάντα απαραίτητος για την επιβίωσή μας. Και όλα τα άλλα, που ακούγονται και λέγονται, όπως αυτά του τύπου «στηριζόμαστε στα πόδια μας» και «τέλος στην πολιτική των Μνημονίων είναι στην πραγματικότητες κουβέντες του καφενείου που απευθύνονται είτε σε μη νοήμονες είτε σε αιθεροβάμονες.