Μοναδική τάση, αυτή της ενότητας

Αναμφίβολα, ζούμε ημέρες έντασης, στιγμές ιστορικής καμπής για το κόμμα μας. Αλλά έτσι συμβαίνει κάθε φορά που σε ένα κόμμα κλείνει ένας κύκλος και ανοίγει ένας νέος.

 Αμέσως μετά από την ανάδειξη του στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο Στέφανος Κασσελάκης υπέστη πρωτοφανείς επιθέσεις, που εκδηλώθηκαν με ανοίκειο τρόπο. Κι αυτό, διότι η εκλογή του άλλαξε πολλές καριέρες και φιλοδοξίες.

Ομολογώ ότι δεν περίμενα σε ένα κόμμα της Αριστεράς να υπάρχει ένα εμφανές έλλειμα δημοκρατικής κουλτούρας, δεν περίμενα κάποιοι να μην αναγνωρίσουν το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, μη σεβόμενοι τη λαϊκή εντολή, που θα έπρεπε να μας έχει δώσει φτερά και όχι να μας βυθίσει στη δίνη της εσωστρέφειας.

Η μεγάλη εικόνα είναι ότι από τους αμφισβητίες του Στέφανου Κασσελάκη εγείρεται μια θεμελιώδης διαφωνία ως προς τον  μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε μια Αριστερή Προοδευτική Δημοκρατική παράταξη, η οποία θα εκτείνεται από την Αριστερά μέχρι το προοδευτικό κέντρο.

Ωστόσο, αυτή ακριβώς είναι η παρακαταθήκη του Αλέξη Τσίπρα, την οποία ακολουθούμε με προσήλωση, βάζοντας τέλος σε νοοτροπίες που μας ζημίωσαν, δείχνοντας εμπιστοσύνη σε νέα πρόσωπα, προχωρώντας σε τομές, σε νέους συσχετισμούς με συλλογικές διεργασίες.

Οι τάσεις δημιουργούν προβλήματα όταν εδράζονται σε συσπειρώσεις στελεχών και ομάδες που συγκροτούνται για να αναπαράξουν κάποιους σε κομματικές θέσεις ευθύνης. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.   

Αλλά η μοναδική τάση που θα πρέπει να κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι η τάση της ενότητας, η τάση της κοινωνίας.

Διότι, σήμερα, τα μείζονα προβλήματα των πολιτών απαιτούν μια ισχυρή προοδευτική Αριστερή παράταξη, μια ισχυρή Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Η επιλογή των αποχωρήσεων, βοηθάει να μιλήσουμε με συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις για τα μείζονα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, να παρεμβαίνουμε, μεταξύ άλλων, για την ακρίβεια, για το ιδιωτικό χρέος, για τη στέγη και για την προστασία της πρώτης κατοικίας;

Το «ξεσκόνισμα» αφορά όλες και όλους μας, δεν αφορά συγκεκριμένη μερίδα και όταν το είπε ο Στέφανος Κασσελάκης το εννοούσε, τείνοντας για άλλη μια φορά χείρα φιλίας, και επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει στενός κύκλος, η πόρτα του είναι ανοιχτή. Ο κόσμος περιμένει να μας δει δίπλα του, κρινόμαστε καθημερινά.  

Πάμε συντεταγμένα για μια σύγχρονη, αυτοδύναμη, Αριστερά, που θα αγκαλιάζει όλους τους προοδευτικούς, δημοκρατικούς πολίτες, που θα είναι σε θέση να διεκδικήσει και πάλι τη διακυβέρνηση της χώρας.

Κλείνοντας έναν ιστορικό κύκλο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ανοίγουμε έναν νέο κύκλο, πιο σημαντικό.