Τα «παρατράγουδα» των αυξήσεων στον κατώτατο μισθό- Παραδείγματα και «εμπλοκές»

Ο βασικός μισθός αυξάνεται κατά 50 ευρώ τον μήνα και από τα 663 ευρώ ανεβαίνει στα 713 ευρώ από την 1η Μαΐου. Ποσό το οποίο, συνδυαστικά με την πρώτη δόση του Ιανουαρίου, ισοδυναμεί με μία συνολική αύξηση 9,7% σε σχέση με τον κατώτατο μισθό του 2021. Αυτό σημαίνει πως από την 1η Μαΐου ο αμειβόμενος με τον κατώτατο μισθό, αν είχε συμπληρώσει το 2012 0 έως 3 χρόνια προϋπηρεσία, θα λάβει 713 ευρώ.

Όμως, με την αύξηση του κατώτατου μισθού, δεν είναι όλα ρόδινα, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τις επιχειρήσεις που θα κληθούν να τον πληρώσουν.  

Σε ό, τι αφορά την αύξηση και το αφορολόγητο, ο λογιστής Δημήτρης Μπόκαρης, μιλώντας στο thebest.gr εξηγεί: Με την αύξηση του μηνιαίου μισθού, δεν σημαίνει ότι αυξάνεται και το αφορολόγητο. Οπότε με το μισθό που έχουμε, θα βγαίνει και κάποιο ποσό φόρου το μήνα για τον κάθε εργαζόμενο, της τάξεως περίπου των 15 ευρώ. Αυτό θα έχει ως συνέπεια στο τέλος του χρόνου με την φορολογική του δήλωση να πληρώνει περίπου από 210 έως 250 ευρώ φόρο ο κάθε ένας που αμείβεται με τον κατώτατο μισθό. Οπότε όπως καταλαβαίνουμε, ναι μεν από τη μια έχουμε αύξηση αλλά από την άλλη έχουμε και κόψιμο του μισθού λόγω του ότι θα ξεπερνάει το αφορολόγητο».

Πως όμως η αύξηση του κατώτατου μισθού, έρχεται να επηρεάσει τις επιχειρήσεις που καλούνται να τον καλύψουν από τα ήδη βεβαρημένα τους έξοδα; «Με την αύξηση του μισθού, αυξάνεται και το κόστος των εργαζομένων στις επιχειρήσεις και αυτό έχει ως αποτέλεσμα πλέον να κοστίζει σε αυτές και μιλάμε για μικρομεσαίους που προσπαθούν να βγάλουν τις υποχρεώσεις τους με το ζόρι λόγω των πολλών  απαιτήσεων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, είτε με τον κορωνοϊό είτε από τον ενεργειακή κρίση. Οι επιχειρήσεις αυτές, σκέφτονται πολύ σοβαρά πλέον, είτε να μειώσουν το ωράριο των εργαζομένων τους ή ακόμα και να τους διώξουν. Διότι η αύξηση αυτή του κόστους είναι δυσανάλογη με την αγοραστική κίνηση που υπάρχει τη στιγμή. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η αγοραστική κίνηση στα καταστήματα της μικρομεσαίας τάξης είναι πολύ μειωμένη και σε πολλές των περιπτώσεων ανύπαρκτη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, ότι για να κρατήσει μια επιχείρηση των εργαζόμενο είτε δεν θα πληρώσει το ΙΚΑ, είτε θα πρέπει να αφήσει κάποια άλλη υποχρέωση για να μπορέσει να ανταποκριθεί στις ασφαλιστικές της υποχρεώσεις.  Όλα αυτά θα πρέπει να ζυγιστούν για να δουν και οι επιχειρήσεις τι πρέπει να κάνουν με τους εργαζομένους για να είναι σωστή απέναντί τους».

Πως διαμορφώνεται ανάλογα με το επάγγελμα

Ο κ. Μπόκαρης, δίνει την εικόνα του πως θα διαμορφωθεί ο μισθός του εργαζομένου με καθαρά ποσά αλλά και με τις κρατήσεις: «Αναλόγως το επάγγελμα που έχει ο κάθε ένας από τους εργαζόμενους θα έχει και τις ανάλογες κρατήσεις. Για παράδειγμα, οι πωλητές όπου εκεί υπάρχει και επικουρικό ταμείο και οι κρατήσεις των εργαζομένων αυτών φτάνουν περίπου στο 18%. Αυτό σημαίνει ότι στα 713 ευρώ, οι κρατήσεις είναι 128 ευρώ, οπότε τα καθαρά είναι 584 ευρώ. Αν πάμε στον υπάλληλο γραφείου που δεν έχει επικουρικό πάμε στα 600 ευρώ καθαρά. Οι εργαζόμενοι που είναι με βαρέα έχουν μεγαλύτερες κρατήσεις που ξεπερνούν και το 20% του βασικού μισθού. Δηλαδή στα 713 ευρώ με τις κρατήσεις πάμε στα 570 ευρώ καθαρά.

Μιλώντας για τις τριετίες ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει αλλαγή: «Σε ό, τι αφορά τις τριετίες, αναλόγως πόσα χρόνια έχει ο εργαζόμενος θα πηγαίνει και ο μισθός για μετά το 2012. Πάντα αυτό είναι στην διακριτική ευχέρεια του επιχειρηματία για το αν θα συμπεριλάβει τις τριετίες μετά το 2012 με την οικονομική κρίση που είχαμε, οι τριετίες δεν ήταν υποχρεωτικές και ήταν στην ευχέρεια του εργοδότη το κατά πόσο θα τις έβαζε».

Σε ό, τι αφορά την επιδότηση του ΙΚΑ, λέει:  «Όσοι αμείβονται με τον βασικό μισθό υπάρχει και μια έξτρα επιδότηση 6,67% από το ΙΚΑ, που σημαίνει ότι αυτό ποσοστό αφαιρείται από τις κρατήσεις του εργαζομένου και προστίθεται στο μισθό του».

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί, ότι από την 1η Μαΐου έχουμε την αύξηση του μισθού στα 713 ευρώ και από την 1η Ιουνίου έχουμε μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5% που είναι και αυτό σημαντικό στις υποχρεώσεις των επιχειρήσεων απέναντι στα ασφαλιστικά ταμεία.