Το άνθος του κακού- Από τη μεγάλη σφαγή στην Ανατολική Σλαβονία στην πανδημία του κορωνοϊού

Είχα την τύχη ή την ατυχία από το ξεκίνημα της καριέρας μου στη δημοσιογραφία να βρεθώ μπροστά σε μία σειρά από γεγονότα στην Ελλάδα και το εξωτερικό που σηματοδότησαν τον αιώνα που έφευγε και αυτόν που άρχιζε, για όλη την ανθρωπότητα.

Μερικά από αυτά μου ήταν δύσκολο να τα αντέξω και ακόμα και σήμερα στοιχειώνουν τα όνειρά μου.

Τον Απρίλιο του 1995, πριν από 25 χρόνια ακριβώς, ήμουν μάρτυρας σε μία από τις μεγαλύτερες θηριωδίες του 20ου αιώνα. Μιλώ για τη σφαγή αμάχων Σέρβων (γυναικόπαιδων) στην Ανατολική Σλαβονία (μέρος της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, καμία σχέση με τη Σλοβενία) από το Μουσουλμανικό Βοσνιακό Στρατό  του Αλία Ιζετμπέκοβις σε συνεργασία με τους Κροάτες του Φράνιο Τούτζμαν. Το ποτάμι Σερμπίτσα είχε γίνει κόκκινο από το αίμα των αποκεφαλισμένων παιδιών και των βιασμένων και δολοφονημένων γυναικών.

Έκανα ρεπορτάζ, έδωσα ανταποκρίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό αλλά τελικά στα διεθνή ΜΜΕ το θέμα πέρασε στα ψιλά για να προβληθούν μόνο οι αγριότητες (καταδικαστέες φυσικά και αυτές) της άλλης πλευράς.

Λίγο καιρό αργότερα ήλθε η συμφωνία του Ντέϊτον, μετά η επίθεση του ΝΑΤΟ σε Κόσσοβο και Σερβία.

Οι αρχηγοί των Σέρβων τόσο στη Βοσνία- Ερζεγοβίνη όσο και στη Νέα Γιουγκοσλαβία κυνηγήθηκαν άγρια για να δώσουν λόγο σε μια μονόπλευρη διεθνή δικαιοσύνη.

Για το έγκλημα της Ανατολικής Σλαβονίας δεν λογοδότησε κανείς και δεν αναφέρεται πια που πουθενά.

Γιατί τα θυμάμαι αυτά τώρα; H αλήθεια είναι ότι δεν τα ξέχασα ποτέ. Αλλά και η επικαιρότητα φροντίζει να μου τα θυμίζει. Μαζί με τα άλλα εγκλήματα.  Αυτά των συμμάχων και εταίρων μας. Που ακόμα και σε μία πανδημία, ενδιαφέρονται πρωτίστως να μην ζημιώσουν ούτε κατ΄ελάχιστον τις οικονομίες τους.

Αρνούνται να υποχωρήσουν πίσω από γραμμές που οι ίδιοι έβαλαν, υποχρεώνοντας τη χώρα μας σε δεκαετή οικονομική αφαίμαξη. Οι ίδιοι ήταν και τότε που υπό την ομπρέλα του ΝΑΤΟ, διαμέλιζαν την Γουγκοσλαβία, ανοίγοντας το δρόμο στην «πανδημία» της τρομοκρατίας!

Βλέπετε τα πλάνα που με κίνδυνο της ζωής μας (ελεύθεροι σκοπευτές από Βόσνιους στρατιώτες και Τούρκους και Άραβες εθελοντές «βάραγαν στο ψαχνό) τραβήξαμε με τον οπερατέρ Κώστα Λαμπρόπουλο και… αγόρασε το CNN ουδέποτε προβλήθηκαν. Ένα τμήμα τους ( τα βίντεο… κακοποιήθηκαν στα Σερβικά- Σκοπιανά σύνορα από Σκοπιανούς (σήμερα είναι Βορειομακεδόνες βέβαια) αστυνομικούς που μας απείλησαν ότι θα μας σκοτώσουν) προβλήθηκε ένα μήνα αργότερα (τότε καταφέραμε να επιστρέψουμε) στο ACHAIA CHANNEL.

Η μισή αλήθεια είναι πάντα χειρότερη από το ψέμα…

Δεν είναι όμως μόνον αυτό. Βλέπετε οι εθελοντές που πήγαν να ενισχύσουν τους «αδελφούς Μουσουλμάνους» (όπως πήγαν και Έλληνες και Ρώσοι εθελοντές να βοηθήσουν τους Σέρβους) βρέθηκαν στη συνέχεια στο Κόσσοβο, στην Τσετσενία και διεσπάρησαν τελικά παντού, οδηγώντας νομοτελειακά στην Αλ Κάϊντα, την ίδρυση του Ισλαμικού Κράτους και την παγκόσμια τρομοκρατία.

Πως όμως συνδέονται όλα αυτά;

Εθελοντές από την Αλβανία, το Κόσσοβο και τη Βοσνία, έβγαλαν και βγάζουν ακόμα την υποχρέωση και στρατεύονται στις τάξεις των φανατικών ισλαμιστών.

Όσοι μένουν πίσω κάνουν όνειρα επεκτατικών πολέμων και δημιουργίας νέων ισλαμικών αυτοκρατοριών. Οι μετριοπαθείς μουσουλμάνοι διώκονται και περιθωριοποιούνται.

Η πανδημία του κορονοϊού κάποια στιγμή θα τελειώσει. Μαζί της όμως θα πρέπει να «τελειώσουν» και αυτοί που δημιουργούν τις κάθε τύπου πανδημίες ή έστω αδιαφορούν για τις επιπτώσεις τους στους άλλους αλλά και τελικά στους ίδιους.

Αλλιώς απλά θα περιμένουμε την επόμενη «πανδημία» στον πλανήτη που σε ένα εφιαλτικό σενάριο θα μπορούσε να είναι συγκερασμός των δύο προηγούμενων. Τρομοκρατία και βιολογικά όπλα. Πόσο μακριά είμαστε άραγε από αυτό;