Ανδρέας Μάζης: Απάντηση σε μικροαστική (σπιραλατιστή) κριτική

Απαντώντας στο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «σπιράλ», Πέτρο Ψωμά ο οποίος άσκησε με άρθρο του κριτική στον Δήμαρχο Πατρέων Κώστα Πελετίδη, ο γιατρός χειρουργός και μέλος του Δ.Σ. του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου, Ανδρέας Μάζης αναφέρει τα εξής:

«Κυριολεκτικά συντετριμμένος και δίχως εβδομαδιαία αναμονή ,που χρειάστηκε ο δημοτικός παράγων, για να σιγουρευτεί πάνω στην ποιότητα των ευχών του δήμαρχου της Πάτρας Πελετίδη, πραγματικά συγκλονισμένος, διεπίστωσα την ματαιότητα των …ευχών.

Έχοντας καταμετρήσει (μεγάλη ταλαιπωρία), 126 λέξεις του Δήμαρχου, όπως γράφει, διεπίστωσε αρνητικό πρόσημο των ευχών (έτσι το καθορίζει), μια εποχή που πραγματικά ατενίζει ευμάρεια, ευτυχία, απέραντο πλούτο, και καρναβαλική…ευωχία (ας πούμε). Μάλιστα καθορίζει τον Πελετίδη σαν κρυφοσαδιστή, διότι του αρέσει (την βρίσκει να πούμε), βλέποντας πείνα, δυστυχία, ανεργία, πλειστηριασμούς και τρένα να μην περνούν, και προπαγανδίζοντας τούτα φτιάχνει το προφίλ του, ο αφιλότιμος( θα έλεγα εγώ).Του αρέσει η δυστυχία.Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή του η μανία. Βέβαια, φίλος ψυχίατρος που με παρακολουθεί μανιωδώς μου αντέτεινε:

«Τι λες ρε άνθρωπε…Ξέρεις σαδιστή να στεγάζει άστεγους, να ταΐζει πεινασμένους, να απαλλάσει πένητες από τέλη και να μη τους κόβει τα ύδατα;»

Μετά την εμπέδωση των ευχών Πελετίδη, που κράτησε μία εβδομάδα, κατά δήλωσιν του παράγοντος, (καλά ρε παιδί μου, τόσο δυσνόητες υπήρξαν οι ευχές;), δηλώνει και ομολογεί θαρραλέα, ότι επιχαίρει που ο Δήμαρχος φροντίζει κάπως τους αναξιοπαθούντας. Τέλος, αφού δηλώνει, ότι εκφράζει μεγάλη ( τι είναι ..συναγρίδα;) μερίδα του λαού βεβαιώνει ότι αγωνίζεται για να φύγουμε από την απελπισία και την…κακομοιριά (πώς θα γίνει αυτό…φτιάχνοντας καρναβαλικά group;) Ισως να ξέρει κάποιο τρόπο. Μην το αδικούμε το παλληκάρι. Εν κατακλείδι, δηλώνει ότι θέλει πολίτες..πλούσιους (δεν γνωρίζω πλήν Πελετίδη να πούμε, ούτε έναν, που να τους προτιμά  φτωχούς), και τους προτιμά με "θετικό λεξιλόγιο",(τι όμορφα που περνάμε, έχουμε πολλά λεφτά και δεν ξέρουμε τι να τα κάνουμε, πόσο χαρούμενος είμαι, τρελλάθηκα από ευτυχία κλπ). Έτσι χαρούμενοι θα οργανώνουμε καρναβαλικές ομάδες, θα διασκεδάζουμε σε μπαράκια, καφετέριες και συνεχώς θα γελάμε με αγαλλίαση που τα καταφέραμε.

Εδώ που τα λέμε, για να δικαιώσω κάπως τον παράγοντα της πόλης, έχει κάποια ζητήματα η φρασεολογία Πελετίδη. Αλλά τι να κάνουμε; Όλοι οι συνοδοιπόροι, θα πρέπει να αγωνιστούμε, αλλά μετά από τέσσερα λυπητερά, όχι μόνο σε λέξεις, χρόνια, για να τον κάνουμε να ομιλεί χαρούμενα και ανάλαφρα. Βέβαια υπάρχει και η συνομοταξία των χαζοχαρούμενων, που βλέπουν το χάος και   χαζεύουν.

Προσωπικά να ενημερώσω ότι είμαι καρναβαλιστής, με τρομερή παιδεία, από το 1963, που βγήκα στην πορεία με τους συμμαθητές μου, καλή τους ώρα. Βέβαια τότε δεν υπήρχαν group. Καθώς σκέφτομαι σήμερα, αν υπήρχαν, επειδή πάντα ήμουν τρομερά οργανωτικός, ίσως να διεκδικούσα αξίωμα τρομερό. Αλλά δεν πειράζει. Το ξεπέρασα.

Εύχομαι στους παράγοντες της πόλης, υγεία δημιουργικότητα και φροντίδα για τους αδύναμους συμπολίτες, που είναι πολλοί.
Η δημοτική αρχή Πελετίδη, κάνει ό, τι μπορεί.
Και ο Δήμαρχος, γνωστός στο Πανελλήνιο για την προσφορά και τον αγώνα του, αποτελεί πρότυπο αγωνιστή, που δεν κτυπιέται με αφελείς κριτικές.

ΥΓ. Ο Μπέρντολντ Μπρέχτ , σε ποίημα της δεκαετίας του ΄30,γράφει:

«Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαί.

Ο λόγος;  ‘Εχουνε κιόλας φάει!!»