Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

/

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Γιώργος Αγγελόπουλος μιλά στο thebest.gr για τη ζωή του σε αναπηρικό αμαξίδιο

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών Γιώ...

"Στην δική μου περίπτωση αυτό δεν συνέβη από τη μία μέρα στην άλλη. Έχασα σταδιακά την ισορροπία μου. Όχι, δεν είναι εύκολο, ούτε για εμένα, ούτε για τους οικείους μου"

Όπως υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαίτερο χαρακτήρα, έτσι υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Συνάντησα τον Αναπληρωτή Πρυτάνεως Φοιτητικής Μέριμνας, Υποδομών και Ενέργειας, Αειφορίας του Πανεπιστημίου Πατρών, Καθηγητή, Γιώργο Αγγελόπουλο, έναν άνθρωπο που ζει το τελευταίο διάστημα πάνω σε ένα αναπηρικό αμαξίδιο, αλλά μπορεί και διατηρείται θετικός, αισιόδοξος και παραγωγικός. Άνετος, χαλαρός, επικοινωνιακός με αρκετή αίσθηση χιούμορ, χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις, παρακινεί και εμψυχώνει διεκδικώντας δυναμικά ίσες ευκαιρίες για όλους.

Μιλά για ένα Πανεπιστήμιο καθολικά προσβάσιμο σε άτομα με κινητική αναπηρία και για τα οφέλη μιας υγειούς, εποικοδομητικής διαδικασίας, επικοινωνίας και διαλόγου, ώστε όλοι οι φοιτητές να αγκαλιάσουν και να εργαστούν για ένα καλύτερο Ακαδημαϊκό Ίδρυμα στη μετακίνηση και «ανοιχτό», προσαρμόζοντας τη διαφορετικότητα μέσα στους «κόλπους» του.

Με προγραμματισμένες δράσεις για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση με σεμινάρια εκπαίδευσης, καινοτόμες μεθόδους και τεχνικές δεξιότητας για τις ΕΚΟ, παρεμβαίνει άμεσα για την αντιμετώπιση των φαινομένων του κοινωνικού αποκλεισμού και τη δυνατότητα αξιοποίησης υποστηρικτικού εξοπλισμού εντός της Πανεπιστημιακής Κοινότητας.

Συνέντευξη στην Ανθή Ροδοπούλου

ΕΡ.: «Η διαφορετικότητα δεν είναι δοξασία. Είναι φως στο σκοτάδι και υπάρχει στη ζωή μας για να μας φωτίζει και να μας αλλάζει». Με αυτά τα λόγια κλείσατε την εκδήλωση του Πανεπιστημίου Πατρών με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία. Πώς εννοείτε και αποδέχεστε τη διαφορετικότητα μέσα στους χώρους του πανεπιστημίου;

ΑΠ.: Η διαφορετικότητα αφορά σε όλους μας γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Ο τρόπος που την αποδέχομαι είναι ότι προσπαθώ μέσω των δομών του Πανεπιστημίου, να παρέχονται ίσες ευκαιρίες σε όλους τους φοιτητές, με στόχο να ενσωματωθούν στην Πανεπιστημιακή κοινότητα και στη συνέχεια να ενταχθούν στην κοινωνία και στην αγορά εργασίας. Βασικός στόχος επομένως είναι να μπορέσουν να ολοκληρώσουν έγκαιρα τις σπουδές τους και να προχωρήσουν στη ζωή όπως οι ίδιοι επιθυμούν.

ΕΡ.: Ποιες οι πρώτες πρωτοβουλίες σας σε ουσιαστικό επίπεδο; Πώς γίνεται ο τρόπος προσέγγισης των ομάδων ΕΚΟ;

ΑΠ.: Η βασική πρωτοβουλία ήταν η δημιουργία της δράσης ΕΚΟ και της Κοινωνικής Μέριμνας στο Πανεπιστήμιο και η στελέχωσή της με εξειδικευμένο προσωπικό για την εξυπηρέτηση και υποστήριξη όλων των φοιτητών και κυρίως των φοιτητών που ανήκουν στις Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες. Ο τρόπος προσέγγισης είναι η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της Πανεπιστημιακής κοινότητας για τις ΕΚΟ, ώστε να γίνει γνωστή η δράση μας, αλλά και η Κοινωνική Μέριμνα και οι παροχές της. Με αυτό τον τρόπο δεν στιγματίζεις έναν άνθρωπο που δεν επιθυμεί να γνωστοποιήσει το όποιο πρόβλημα αντιμετωπίζει και δίνεις χώρο και χρόνο να επικοινωνήσει μαζί σου εάν και όταν ο ίδιος αποφασίσει.

ΕΡ.: Τι καινοτόμες μέθοδοι εφαρμόζονται στο Πανεπιστήμιο Πατρών για τις ΕΚΟ προκειμένου τα άτομα με αναπηρία να μην βιώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό και να έχουν ένα καλύτερο επίπεδο διαβίωσης στην καθημερινότητά τους και μία καλύτερη ποιότητα ζωής;

ΑΠ.: Οι συγκεκριμένες μέθοδοι είναι οι υποτροφίες οικονομικής ενίσχυσης για τους φοιτητές που ανήκουν στις χαμηλές εισοδηματικές τάξεις, η παροχή ψυχοκοινωνικής στήριξης με ομαδικές ή/και ατομικές συνεδρίες, η ιατρική στήριξη και ή φυσικοθεραπεία στους φοιτητές με κινητικά προβλήματα, η επαγγελματική και ακαδημαϊκή συμβουλευτική, η κατάρτιση στην προσέγγιση ατόμων που ανήκουν στις ΕΚΟ και η παροχή εξειδικευμένου υποστηρικτικού εξοπλισμού για τη διευκόλυνση της εκπαιδευτικής διαδικασίας για τους φοιτητές με κινητικά προβλήματα και προβλήματα όρασης.

ΕΡ.: Μία τέτοια προοπτική μπορεί να βρει εφαρμογή στην πανεπιστημιακή κοινότητα;

ΑΠ.: Φυσικά. Έχουν ήδη πραγματοποιηθεί μελέτες προσβασιμότητας στον χώρο της Πανεπιστημιούπολης του Ρίου και έχουν τοποθετηθεί ράμπες, «σκάφες « πρόσβασης και τουαλέτες ΑμεΑ. Επίσης, έχει δημιουργηθεί χώρος μελέτης στη Βιβλιοθήκη & Κέντρο Πληροφόρησης, ο οποίος διαθέτει εξειδικευμένους σταθμούς εργασίας για άτομα με κινητικά προβλήματα και προβλήματα όρασης και γίνεται μετατροπή εγγράφων σε μορφή  braille για την υποστήριξη της μαθησιακής διαδικασίας. Η Πανεπιστημιούπολη στο Ρίο είναι πλέον πλήρως προσβάσιμη. Σε αυτό που έχουμε επικεντρωθεί είναι να γίνουν πλήρως προσβάσιμες οι σχολές και σε άλλες πόλεις που εδρεύει το Πανεπιστήμιο Πατρών.

ΕΡ.: Υπάρχουν αυτό- οργανωμένες δομές στήριξης και υποδομές πρόσβασης των ατόμων αυτών;

ΑΠ.: Δημιουργήθηκε Γραφείο Κοινωνικής Μέριμνας, που υποδέχεται τους φοιτητές που το επιθυμούν, καταγράφει τις ανάγκες τους και παρέχει ψυχοκοινωνική στήριξη, σε συνεργασία με το Γραφείο Ψυχολογικής Στήριξης του Πανεπιστημίου, υπάρχει Γραφείο Ιατρικής Στήριξης, το οποίο στεγάζεται στην Κλινική Αποκατάστασης του ΠΓΝΠ και παρέχει ιατρική υποστήριξη και φυσικοθεραπεία και το Γραφείο Διασύνδεσης που παρέχει επαγγελματική & ακαδημαϊκή συμβουλευτική.

ΕΡ.: Βρισκόμαστε σε ένα πανεπιστημιακό χώρο που εφαρμόζει την καινοτομία ως μέσο για την κοινωνική αλλαγή. Υπάρχει ανταπόκριση και ενδιαφέρον από συναδέλφους ερευνητές που μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό τον τομέα;

ΑΠ.: Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ανταπόκριση από όσο περίμενα, που σημαίνει για εμένα ότι το μεγαλύτερο μέρος της Πανεπιστημιακής κοινότητας είναι ευαισθητοποιημένο. Για το συγκεκριμένο πρόγραμμα εργάζονται αφιλοκερδώς ικανός αριθμός συνάδελφων. Πιστεύουμε ότι όλοι ανεξαιρέτως, έχουν το δικαίωμα, αλλά και την προσωπική υποχρέωση, στη μόρφωση. Εμείς ως μέλη της Πανεπιστημιακής Κοινότητας, δάσκαλοι, έχουμε χρέος να παρέχουμε ίσες ευκαιρίες και επίπεδο μόρφωσης σε όλους ανεξαρτήτως τους φοιτητές.

ΕΡ.: Μία τέτοια κατάσταση επιδρά και στην ψυχοκοινωνική κατάσταση του πάσχοντα. Ποια προβλήματα μπορούν να παρουσιαστούν μέσα σε ένα ακαδημαϊκό ίδρυμα;

ΑΠ.: Μπορώ να σας αναφέρω κάποια προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές, για τα οποία τους παρέχεται ψυχοκοινωνική και ψυχολογική στήριξη. Το μεγαλύτερο ποσοστό αντιμετωπίζει αυξημένο άγχος για τα μαθήματα, για το ακαδημαϊκό και επαγγελματικό μέλλον τους. Πολλές περιπτώσεις επίσης, αντιμετωπίζουν κρίσεις πανικού και δυσκολία κοινωνικοποίησης.

ΕΡ.: Με σύνθετα προβλήματα, ακόμη και γραφειοκρατικά να δρουν παραλυτικά σε όποιον σχεδιασμό, έχετε βρει κάποια αποτελεσματική λύση;  Τι πιστεύετε για την αντιμετώπιση που έχει απέναντι σας το κράτος;

ΑΠ.: Όσον αφορά στην αντιμετώπιση από την πολιτεία, προκηρύχθηκε πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο, μέσω του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Με άλλα λόγια δεν περιμένουμε το «κυνήγι». Πάμε εμείς σε αυτό, το κυνηγάμε. Όσον αφορά τη γραφειοκρατία, ευτυχώς έχουμε φροντίσει να στελεχωθούμε με εξειδικευμένο και άξιο προσωπικό και έτσι οι διαδικασίες προχωρούν με γοργούς ρυθμούς. Φυσικά, πάντα θα υπάρχει περιθώριο εξέλιξης, αλλά στον ένα χρόνο λειτουργίας του προγράμματος, έχουν γίνει μεγάλα βήματα και είμαι ιδιαιτέρα ικανοποιημένος από την πορεία του.

ΕΡ.: Πως αντιδράσατε στο άκουσμα ότι δεν θα μπορείτε πλέον να στηρίζεστε στα πόδια σας; Πως προσαρμόσατε την καθημερινότητά σας στα νέα δεδομένα;

ΑΠ.: Στην δική μου περίπτωση αυτό δεν συνέβη από τη μία μέρα στην άλλη. Έχασα σταδιακά την ισορροπία μου. Όχι, δεν είναι εύκολο, ούτε για εμένα, ούτε για τους οικείους μου. Όμως προσαρμοζόμαστε. Πιστεύω ότι η ζωή είναι μια δυναμική διαδικασία και ο άνθρωπος ευπροσάρμοστος. Η ουσία είναι να αισθάνεσαι χρήσιμος.

ΕΡ.: Πλέον  έχετε εξοικειωθεί με την κινητική αναπηρία. Θεωρείτε ότι αλλάξατε γνώμη απέναντι στα άτομα ΑΜΕΑ από τη στιγμή που βιώνετε και εσείς μία ανάλογη εμπειρία;

ΑΠ.: Ποτέ δεν αντιμετώπιζα διαφορετικά τα άτομα με και χωρίς αναπηρία. Σήμερα βιώνω άμεσα τις προκλήσεις που βιώνει ένα άτομο με αναπηρία, κυρίως στην ελεύθερη μετακίνηση στην κοινότητα. Όταν ανέλαβα τη προετοιμασία της πρότασης και στη συνέχεια ως επιστημονικός υπεύθυνος το πρόγραμμα «Υποστήριξη Παρεμβάσεων Κοινωνικής Μέριμνας Φοιτητών του Πανεπιστημίου Πατρών» δεν χρησιμοποιούσα κάποια βοήθεια, είχα «φυσιολογική» κινητικότητα.

ΕΡ.: Πόσο εύκολα μπορεί να βρει δουλειά ένα άτομο ΑΜΕΑ;

ΑΠ.: Πιστεύω ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να καταφέρει ό,τι επιθυμεί, ανεξαρτήτως σωματικής διάπλασης, χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού, αναπηρίας κλπ. αν πραγματικά το θέλει και διαμορφώσει τις κατάλληλες συνθήκες. Απόδειξη αυτού, η εκδήλωση που διοργάνωσε η Κοινωνική Μέριμνα του Πανεπιστημίου, στην οποία συμμετείχαν άτομα με αναπηρία που έχουν φτάσει πολύ ψηλά, ο καθένας τον τομέα που επιθυμεί, είτε αυτό είναι η επαγγελματική, είτε η ακαδημαϊκή, είτε η αθλητική πορεία.

ΕΡ.: Ποια μηνύματα δίνετε και τι λέτε σε αυτούς που αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα με προκατάληψη και αποστροφή;

ΑΠ.: Δεν υφίσταται διαφορετικότητα αν δεν υπάρχει κανονικότητα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα, στη μόρφωση, στη κοινωνική ζωή, στην εργασία στη μετακίνηση. Σήμερα πλέον όλοι έχουν δικαίωμα στη ποιότητα ζωής. Θεωρώ χρέος όλων μας να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας ισότιμα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένας άνθρωπος που δεν έχει ισορροπία όπως εγώ, να θεωρεί αυτούς που έχουν ως διαφορετικούς και να τους αντιμετωπίζει με προκατάληψη και αποστροφή. Είμαστε Όλοι Ίσοι.

 

 

 

 

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Ειδήσεις