Για το δεύτερο βήμα

Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου δεν αναμετριούνται δύο κόμματα ή δύο πολιτικά προγράμματα. Αναμετριούνται δύο κόσμοι. Δύο εκδοχές του τι σημαίνει κοινωνία και του πώς στεκόμαστε απέναντι σ’ αυτή.

Η αλλαγή παραδείγματος δεν αποτελεί στασιμότητα, αποτελεί επιστροφή στις πιο άγριες μέρες του πρόσφατου παρελθόντος. Κι αυτό γιατί η Νέα Δημοκρατία δεν είναι ένα κόμμα που απλώς ταυτίζεται με την κρίση. Είναι ένα κόμμα που την ενσαρκώνει. Ένα κόμμα που τη συνδημιούργησε με τις πολιτικές δεκαετιών, που τη διαχειρίστηκε εις βάρος των πολλών, που κατέστησε την κρίση νέα κανονικότητα.

Στη συγκεκριμένη εκδοχή της μάλιστα -αυτή του Κυριάκου Μητσοτάκη-, η Νέα Δημοκρατία συνδυάζει σε ένα επικίνδυνο μείγμα τις πιο επιθετικές πολιτικές. Αυτή ενός τιμωριτικού νεοφιλελευθερισμού που έως και σήμερα έχει το θράσος να ονομάζει τον ελληνικό λαό “τεμπέλη τζίτζικα” που έφαγε τα λεφτά των σκληρά εργαζόμενων Ευρωπαίων (βλ. το σχετικό άρθρο της Μιράντας Ξαφά στην “Καθημερινή”) και αυτή μιας ακροδεξιάς πολιτικής ρητορικής (που αύριο θα γίνει πρακτική) της μισαλλοδοξίας, του αυταρχισμού, του θεσμοποιημένου ρατσισμού. Η Νέα Δημοκρατία αποτελεί ένα ατελείωτο Μνημόνιο χωρίς κρίση.

Η αποτροπή της Νέας Δημοκρατίας και της πολιτικής που υπηρετεί δεν μπορεί να αποτελεί απλώς στόχο μας. Πρέπει να ειδωθεί ως χρέος μας απέναντι στην κοινωνία.

Τα χρόνια που ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην κυβέρνηση ήταν χρόνια δύσκολα. Αλλά αυτή ακριβώς η δυσκολία περιγράφει το ρίσκο που αποδεχτήκαμε και μαζί το κόστος αυτού του ρίσκου. Στην πορεία υπήρξαν αστοχίες, έγιναν λάθη, ενώ ταυτόχρονα θα έπρεπε να ήμαστε πιο τολμηροί σε συγκεκριμένες τομές και συγκρούσεις. Όλα αυτά τα γνωρίζουμε. Και η δική μας Αριστερά ποτέ δεν φοβήθηκε την αυτοκριτική. Είναι ένα βασικό κομμάτι τής διαλεκτικής διαδικασίας. Ένα απαραίτητο στάδιο στην πορεία μας για ένα καλύτερο αύριο. Πρέπει όμως όλοι μας να δεχτούμε πως η Ελλάδα σήμερα δεν είναι ίδια με το 2015. Βγήκαμε από την κρίση κρατώντας τη χώρα όρθια. Προστατεύοντας τους αδύναμους, βαθαίνοντας τη δημοκρατία και τους θεσμούς της, δίνοντας προοπτική στους νέους, ορίζοντας την Ελλάδα ως έναν εγγυητή ειρήνης και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Χτίζοντας κομμάτι - κομμάτι τον ορίζοντα των προσδοκιών μας, των ημερών που επιτέλους μπορούμε να διεκδικήσουμε. Κάναμε το πρώτο βήμα. Αλλά το βήμα αυτό διανύει μια σημαντική απόσταση. Είναι η απόσταση από τη στασιμότητα στην κίνηση. Είναι η απόσταση από το χθες στο αύριο που επιθυμούμε.

* Η Σία Αναγνωστοπούλου είναι υποψήφια βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία στην Αχαΐα