Ο Τάρον Έγκερτον πλησιάζει στη λεπτομέρεια την μοναδική περσόνα του Έλτον Τζον

Πραγματικά είναι εντυπωσιακή η μεταμόρφωση που έχει πετύχει ο Τάρον Έγκερτον στο φιλμ «Rocketman» του Ντέξτερ Φλέτσερ, ως Έλτον Τζον. O 29χρονος Βρετανός ηθοποιός κατορθώνει στο δίωρο μουσικό φιλμ ιδιαίτερα στο δεύτερο μισό, να μοιάζει εκπληκτικά στον εμβληματικό πλέον και ιδιαίτερα εμπορικό σταρ της μουσικής Έλτον Τζον κι αυτό είναι η βασική επιτυχία της ταινίας που μετά την θριαμβευτική της πρεμιέρα εκτός διαγωνιστικού στο 72ο Φεστιβάλ των Καννών τον περασμένο Μάιο, πλέον προβάλλεται τόσο στις αίθουσες του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ αλλά και της χώρας μας (στα Odeon Veso Mare).

Το Σάββατο που είδαμε το φιλμ λόγω του τελικού του Champions League (όπου επικράτησε η Λίβερπουλ) η κίνηση ήταν μέτρια έως χαμηλή, αλλά απ’ όσο προσέξαμε, η ταινία που αξίζει να την δουν όλοι οι μουσικόφιλοι, τράβηξε το ενδιαφέρον του Αμερικάνικου κοινού όπου το πρώτο 3ήμερο της πρεμιέρας του (31/5-2/6/2019) κινήθηκε στα 25 εκατομμύρια δολάρια εισπράξεις συν άλλα 32 εκατομμύρια από τον υπόλοιπο κόσμο.

Ο Έλτον Τζον από νεαρός δημιούργησε μία εκκεντρική περσόνα. Μέσα από την ταινία που σε σημεία ρέπει στο θεατρικό μιούζικαλ αλλά ευτυχώς ξαναβρίσκει τη δυναμική της και βγάζει συναίσθημα και συγκίνηση έως το υπέροχο φινάλε με το «I’ m still standing» (οι έφηβοι της δεκαετίας του ’80 θα αρχίσουν να σιγοτραγουδούν και να κουνούν ρυθμικά τα πόδια τους ακούγοντας αυτό το συναρπαστικό, χορευτικό κομμάτι που είχε βγει μέσα του ’80 σ’ ένα σημείο επανεκκίνησης της καριέρας του Έλτον Τζον) μαθαίνουμε πολλά. Κατ’ αρχάς για το προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον όπου μεγάλωσε ο Έλτον Τζον, για την όχι υποστηρικτική μητέρα του (πολύ καλή η Μπράις Ντάλας Χάουαρντ) για το πρόβλημα με το ποτό (λέει σε μία στιγμή τη χαρακτηριστική ατάκα «έχω πηδήξει τα πάντα» και «έχω πιει και ρουφήξει κάθε λογής ναρκωτικό»), για την σεξουαλική του ταυτότητα και προτιμήσεις που έρχονταν σε αντιδιαστολή με το ντροπαλό του χαρακτήρα, για την προσπάθεια αποτοξίνωσης (έτσι ξεκινά η ταινία) και φυσικά για τη στενή, δημιουργική σχέση με τον στιχουργό του Μπέρνι (στο ρόλο ο επίσης καλός Τζέιμι Μπελ) που κρατά έως σήμερα.

Και είναι πολλά ακόμα μέσα από την ταινία που μας έκαναν να ανακαλύψουμε εκ νέου αυτή τη μορφή που λέγεται Έλτον Τζον, να τον εκτιμήσουμε ξανά και περισσότερο και γιατί όχι να τον αγαπήσουμε γιατί ακούγοντας μέσα στο φιλμ κάποια από τα κομμάτια του όπως και το ομώνυμο το «Rocketman» (σε μία από τις καλύτερες σκηνές του φιλμ όπου ο Έλτον Τζον έχει μόλις γλυτώσει την αυτοκτονία) νιώσαμε ένα δέος, ένα σφίξιμο στο στομάχι και μαζί ένα θαυμασμό για το πελώριο ταλέντο που ξεκίνησε ουσιαστικά ν’ ανθίζει χάρη στην παρότρυνση της γιαγιάς του Έλτον Τζον (επίσης καλή η Τζέμα Τζόουνς) που τον έστειλε στη Βασιλική Μουσική Ακαδημία να κάνει πιάνο.

Ο Τάρον Έγκερτον επίσης ερμηνεύει τα τραγούδια ενώ θαυμάσια δουλειά έχει γίνει και στα κοστούμια που είναι πανομοιότυπα με τα ορίτζιναλ που φορούσε ο Έλτον Τζον όπως αυτό το κοκκινοπορτοκαλί με το καπέλο με τα μεγάλα κέρατα που είχε φορέσει ο τραγουδιστής για συναυλία στο Madison Square garden της Ν. Υόρκης, μία συναυλία που δεν έγινε ποτέ μιας και ο Έλτον Τζον απηυδισμένος από τον εθισμό του στο αλκοόλ και τις ουσίες τα παρατάει όλα και μπαίνει σ’ ένα ταξί και φεύγει.

Τον μάνατζερ και εραστή του την πρώτη δεκαετία της καριέρας του υποδύεται ο 32χρονος Σκωτσέζος γόης Ρίτσαρντ Μάντεν ( ο Robb Stark του «Game of Thrones»).

Το φιλμ συμπερασματικά αφήνει αρκετά καλή εντύπωση, σε κάνει να πάς να ψάξεις και να ακούσεις τη μουσική του Έλτον Τζον (στα 72 του χρόνια σήμερα και ισορροπημένος πλάι στον σύζυγο του Ντέιβιντ Φέρνις, με τον οποίο παντρεύτηκε το 2014  και έχει αποκτήσει με παρένθετη μητέρα, δύο παιδιά), σε αφήνει άφωνο η υψηλού επιπέδου και λεπτομέρειας ερμηνεία και προσέγγιση του Τάρον Έγκερτον που τραγουδά ο ίδιος τα κομμάτια και ενδεχομένως να έχει καλή τύχη στα βραβεία στο τέλος της χρονιάς και τέλος καταφέρνει να πλησιάζει τον ψυχισμό, την αγωνία και ανασφάλεια αυτού του μοναδικού ανθρώπου που μπόρεσε να «επιβιώσει», να παλέψει με τα εσωτερικά του θηρία, να ζήσει γιατί θα μπορούσε να είχε χαθεί σε νεότερη ηλικία, και τώρα να απολαμβάνει τους καρπούς αυτής της πορείας των σχεδόν πενήντα χρόνων. Όσο για το Τζον του ονόματος του αλήθεια ξέρετε πως προέκυψε. Στην δισκογραφική στο ξεκίνημα του όπου ο επικεφαλής τον συμβούλευε να έχει ένα πιασάρικο όνομα, ο νεαρός Έλτον κοιτάζοντας μία φωτογραφία των Beatles με τον Τζον Λένον μέσα είπε πολύ απλά Τζον, Έλτον Τζον!

Δείτε το φιλμ με την πρώτη ευκαιρία κι ας μην είστε φαν του.  

Επιμέλεια: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ