Οι τσιγγάνοι γιόρτασαν χθες το Εντερλέζι στην Κάτω Αχαϊα

Για πρώτη φορά η διοργάνωση της πανελλαδικής συνομοσπονδίας τους στην Αχαϊα

Το "Εντερλέζι" η Μεγάλη γιορτή των τσιγγάνων στα Βαλκάνια γιορτάστηκε το βράδυ της Δευτέρας του Πάσχα για πρώτη φορά φέτος στην Κάτω Αχαϊα, σε εκδήλωση που διοργάνωσε η πανελλαδική συνομοσπονδία Ελλήνων Ρομά "Ελλαν Πασσε'' και ο Συλλογός Ρομά Κάτω Αχαίας ''ο Άγιος Γεώργιος'' .

Με το Εντερλέζι οι ρομά γιόρταζαν την επιστροφή της άνοιξης που τους επέτρεπε να μετακινηθούν από τόπο σε τόπο μιας και η ζωή τους για πολλά χρόνια ήταν νομαδική και η άνοιξη ήταν η καλύτερη εποχή για εμπόριο και για εργασίες στα χωράφια.

Σταδιακά μεσα στον χρόνο και όσο οι ρομά ασπάζονταν το χριστιανισμό, το Εντερλέζι ταυτίστηκε με την γιορτή του άγιου Γεωργίου η οποία μέχρι και σήμερα μαζί με τον Δεκαπενταύγουστο αποτελούν τις δύο μεγαλύτερες γιορτές των τσιγγάνων.

Γιορτάζεται στις σλαβικές χώρες στις 6 Μαΐου με το παλιό ημερολόγιο και στις χώρες όπως η Ελλάδα με το νέο ημερολόγιο, στις 23 Απριλίου (Η γιορτή είναι κινητή και κάποιες χρονιές η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του αγίου στις 23 Απριλίου, ενώ κάποιες άλλες την Δευτέρα του Πάσχα).

Οι ρομά της Κάτω Αχαΐας και της Αμαλιάδας (στο συνοικισμό Παπακαυκά) με μικρές παραλλαγές ακολουθούσαν την ημέρα της γιορτής το εξής τελετουργικό:

Έπαιρναν το αρνί (ένα η και περισσότερα) το θυμιάτιζε η γυναίκα και το έσφαζε ο άντρας. Πολλές φορές η θυσία αυτή, το κουρμπάνι είχε και ένα τάμα στο όνομα κάποιου, η ζητούσανε κάτι από τον άγιο.

Μαζεύανε λίγο αίμα σε ένα πιάτο, στο οποίο βουτούσαν το δάχτυλο και έκαναν μ’ αυτό μια βούλα στο μέτωπο για το καλό.

Το συκώτι το έβραζαν το τεμάχιζαν το αλατοπιπέρωναν και το κερνούσαν στην γειτονιά. Επειδή παλιά δεν υπήρχαν μεγάλοι φούρνοι βάζανε τα αρνιά μέσα στα ταψιά και όλοι μαζί με επικεφαλής έναν ηλικιωμένο τα πήγαιναν στο φούρνο. Από το προηγούμενο βράδυ βάζανε σε ένα μπρούτζινο κουβά νερό και λουλούδια και έριχναν μέσα δώρα και νομίσματα.

Τη μέρα της γιορτής ο καθένας τραβούσε από ένα δώρο και αυτός που το έριχνε μέσα έλεγε ότι είναι δικό του και του άνηκε το επόμενο τραγούδι και ο χορός.