Στην οδό Φιλοποίμενος 30
Πρόσφατα είδα τον δρόμο με ανοιχτά φώτα. Ήταν αργά το βράδυ ή αν θέλετε πολύς νωρίς το πρωί. Καθώς πέρασα απ’ έξω, κοντοστάθηκα, κοίταξα μέσα και άρχισα να φαντάζομαι. Σαν να μου φάνηκε, και λάθος δεν έκανα ότι έβλεπα ανθρώπους να πηγαινοέρχονται για να εξυπηρετούν τις ανάγκες των κυράδων μιας άλλης εποχής. Είδα και κάνα δυο ιδιοκτήτες καφενείων που έδιναν παραγγελίες, βιαστικά.
Ο ιδιοκτήτης του μαγαζιού με τα εδώδιμα και αποικιακά, πάντα ήρεμος και με ένα διαχρονικό χαμόγελο τους έλεγε με τον δικό του τρόπο ότι και συζήτηση να αρχίσουν στον ίδιο χρόνο θα εξυπηρετηθούν. Η μια ζητούσε κανέλα, η άλλη τριμμένο αμύγδαλο, κάποια άλλη είπε να της ανακατώσει κανέλα μαζί με κύμινο και χαμογελαστά ο κος Κετσογιάν τη ρώτησε: «Κυρλα Σουμέλα κεφτέδες θα κάνεις σήμερα»; Ναι του απαντά.
Εγώ έτυχα την ώρα του ανακατέματος και καθώς ήμουν απ’ έξω από το μαγαζί κατάλαβα ότι όλοι εκεί είναι μιας άλλης εποχής, μιας άλλης νοοτροπίας, μιας άλλης συνέχειας.
Όπως έλεγε και ο Οδυσσέας Ελύτης: «Αρκετά λατρέψαμε τον κίνδυνο κι είναι καιρός να μας το ανταποδώσει».
Κατάστημα του κυρίου Κετσογιάν; Άνθρωπος που το να ξέρει τι να πει, βοηθάει λίγο, το να ξέρει όμως τι να μην πει βοηθάει πολύ.
Άρα η Φιλοποίμενος 30 αρχίζει και γίνεται γνωστή, πρώτα ως δρόμος, μετά ως στενός δρόμος, τώρα με φώτα, μετά με ήλιο, αργότερα με ανθρώπους και στο τέλος με ιστορία. Αυτές περίπου θα είναι οι ιστορίες τα είπαμε τα συμφωνήσαμε αγαπητοί μου.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
