Στο πλαίσιο της ιατρικής διημερίδας ΕΝΔΟΡΑΜΑ 16'
Στο πλαίσιο της ιατρικής διημερίδας ΕΝΔΟΡΑΜΑ 16', διήμερους εκδήλωσης γύρω από τα γνωστικά πεδία της ενδοκρινολογίας, πραγματοποιήθηκε εχθές μια παράλληλη πολιτιστική δράση σχετικά με το Σωφρονιστικό σύστημα και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Συντονιστής της συζήτησης ήταν ο Μαρίνος Σκανδάμης, Δρ Νομικής - Δικηγόρος, π. Γενικός Γραμματέας Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενώ εισηγητές ήταν ο Ομότιμος Καθηγητής Εγκληματολογίας και πρώην υπουργός Προστασίας του Πολίτης Γιάννης Πανούσης και ο δημοσιογράφος, τ. σύμβουλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Λάμπρου.
Η εκδήλωση ήταν το ίδιο ενδιαφέρουσα με το πάνελ καθώς οι δυο ώρες που διήρκεσε έμοιαζαν στο τέλος με 5 λεπτά. Μια συζήτηση κυριολεκτικά ξεχασμένη ίσως και αδιάφορη για ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας, η οποία ωστόσο κατάφερε να καθηλώσει όσους παρευρέθηκαν για να την παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν. Ο καθηγητής Γιάννης Πανούσης απαντώντας στο τελευταίο ερώτημα μου του υπέβαλε το κοινό, είπε μια φράση που πιθανώς να μπορούσε να είναι και ο τίτλος της εκδήλωσης. ''Η Ελλάδα άρχισε να ασχολείται και να συζητά σε κορυφαίο επίπεδο για τις συνθήκες κράτησης μονάχα όταν επί χούντας φυλακίστηκε ένα μέρος της ελληνικής αστικής τάξης''.
Στην εισήγηση του νωρίτερα ο Πάνος Λάμπρου αναφέρθηκε στα διαβόητα ''Μπλε κελιά του Κορυδαλλού'' χώρους βασανιστηρίου και απομόνωσης, φυλακές μέσα στις φυλακές, όπως σχηματικά τις προσδιόρισε. Μίλησε για τις άθλιες συνθήκες των κτιρίων, για τις άδειες που δεν παίρνουν κρατούμενοι που τις δικαιούνται, για τις τουαλέτες που πολλές φορές δεν έχουν ούτε πόρτα. Γνωστός για την ακτιβιστική του δράση για τα δικαιώματα των φυλακισμένων, ο Πάνος Λάμπρου, όπως ο ίδιος θύμισε στο κοινό, κατηγορήθηκε ουκ ολίγες φορές για σχέσεις με τρομοκράτες ακόμα και για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ομάδες. Ο ίδιος εξήγησε ότι απλά παρέμεινε ακτιβιστής ακόμα και όταν έγινε κυβερνητικός. ''Ένα σύστημα έπεσε πάνω μας γιατί δεν μπορούσε να δεχθεί αυτή τη συνθήκη, δεν μπορούσε να αποδεχθεί ότι παραμείναμε κάποιοι ακτιβιστές ακόμα και από κυβερνητικές θέσεις''. ''Μιλήσαμε με όλους χωρίς διακρίσεις'' είπε, ''προσπαθήσαμε να αλλάξουμε την ταπεινωτική κατάσταση που παραλάβαμε''. Η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ, η κατάργηση των φυλακών ανηλίκων η οποία λειτουργεί μόνο για ανήλικους που εφόσον ήταν ενήλικοι η ποινή τους θα ήταν ισόβια, καθώς και τα βήματα που έγιναν για τα κέντρα απεξάρτησης των εξαρτημένων φυλακισμένων είναι κάποια από αυτά που έβαλε στον απολογισμό του κυβερνητικού έργου του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από το σωφρονιστικό σύστημα και τα δικαιώματα των φυλακισμένων. Τέλος έκλεισε εμμένοντας στη θέση του- μια θέση για την οποία κατηγορήθηκε και έγινε βορά επιθέσεων από τον ελληνικό τύπο- πως θεωρεί αναλγησία να μην παίρνουν άδεια κρατούμενοι όπως ο Κουφοντίνας και ο Γιωτόπουλος.
Στη συνέχεια ο Γιάννης Πανούσης παίρνοντας τον λόγο, τόνισε την ανάγκη νέων φυλακών, όχι ποσοτικά αλλά ποιοτικά. Νέα κτίρια που θα παρέχουν ανθρώπινες συνθήκες κράτησης. ''Τον πολιτισμό τον κρίνεις στις φυλακές, στα κέντρα απεξάρτησης...'' ενώ όπως είπε είναι λάθος να κατηγορούμε μόνο το κράτος για την σημερινή κατάσταση, καθώς η επανένταξη των φυλακισμένων είναι πρώτιστα δουλειά της ίδιας της κοινωνίας. Στη συνέχεια ο καθηγητής Εγκληματολογίας, στάθηκε στην ταξικότητα του σωφρονιστικού συστήματος, αφού όπως ισχυρίστηκε, σήμερα δεν φυλακίζονται ατομκά παραβάτες αλλά ολόκληρες κοινωνικές ομάδες, με τους φτωχούς ανθρώπους να μπαίνουν εύκολα στις φυλακές και να βγαίνουν πολύ δύσκολα. Έκλεισε την εισήγηση του προτείνοντας ένα νέο σύστημα αυτοδιαχείρισης και αυτοδιοίκησης των φυλακών από τους ίδιους του κρατούμενους, ένα σύστημα που όπως είπε έχει εφαρμοστεί σε κάποιες χώρες παρουσιάζοντας κάποια προβλήματα, είναι ωστόσο ένα αναγκαίο και τολμηρό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η συμμετοχή μου στο πάνελ για την δημοσιογραφική κάλυψη της συζήτησης μου γέννησε προσωπικά κάποια ερωτήματα. Κατά πόσο θα επέλεγα να πάω απλά ως πολίτης για να παρακολουθήσω την κουβέντα; Μια συζήτηση για τους ξεχασμένους της ελληνικής κοινωνίας, ανθρώπους που αντί να τιμωρούνται και να οδηγούνται στις φυλακές για την παράβαση τους, οδηγούνται στις φυλακές για να τιμωρούνται καθημερινά από ένα κράτος, που παρότι δειλά δειλά προσπαθεί να αλλάξει, ακόμα μοιάζει να θεωρεί τις φυλακές μέρη για να δοκιμάζει τα πιο απάνθρωπα αντανακλαστικά του.
Η χθεσινή συζήτηση ήταν αναμφίβολα μια συζήτηση που πρέπει να γίνει και να εμπλέξει το σύνολο της κοινωνίας. Κάθε άνθρωπο που δεν μένει αδιάφορος στην εικόνα ενός φυλακισμένου καρκινοπαθή που κάθε μέρα πεθαίνει αβοήθητος χωρίς αγωγή σε ένα κελί κολαστήριο, κάθε άνθρωπο που ντρέπεται να βλέπει 15 χρονών παιδιά να κρεμιούνται για να γλιτώσουν από τη φρίκη. Συγχαρητήρια στο ΕΝΔΟΡΑΜΑ και την οργανωτική επιτροπή για αυτή την εκδήλωση, που κατάλαβε πως μια τέτοια κουβέντα είναι εξίσου σημαντική με το οποιοδήποτε επιστημονικό αντικείμενο.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
