Στο πλευρό της «Αυγής» χωρίς δεύτερη συζήτηση!

Δεν την έχω αγοράσει ποτέ. Χωρίς καμία διάθεση υπερβολής, ειλικρινά δεν θυμάμαι και να την έχω πιάσει στα χέρια μου, να την ξεφυλλίσω έστω.

Και ο λόγος είναι ότι δεν τα πήγαινα ποτέ καλά με τη στρατευμένη κομματική δημοσιογραφία, παρότι τα αμιγώς κομματικά έντυπα δεν σου κρύβονται και σε προσεγγίζουν με ειλικρίνεια ως προς την ταυτότητά τους, χωρίς καμία απολύτως υποκριτική διάθεση.

Η «Αυγή» (περί αυτής ο λόγος) δημοσίευσε πριν από λίγες ημέρες ένα σκίτσο που απεικονίζει τον Σόιμπλε με στολή των Ες Ες, απειλώντας να κάνει… σαπούνι τους Έλληνες.

Το σκίτσο αυτό προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από την πλευρά των Γερμανών, και όχι μόνο, ενώ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας έσπευσε να «απολογηθεί» στο γερμανικό περιοδικό Stern χαρακτηρίζοντας το σκίτσο ως «ατυχές».

Κακώς, κατά τη γνώμη μου, ο Έλληνας πρωθυπουργός πήρε σαφείς αποστάσεις, ακόμη κι αν δεχθούμε ότι η στάση του αυτή υπαγορεύτηκε από λόγους πολιτικής σκοπιμότητας.

Κι αυτό διότι η ελευθερία του λόγου και το δικαίωμα στη σάτιρα (πρέπει να) είναι αδιαπραγμάτευτες έννοιες.

Για τους ίδιους λόγους που υπερασπιστήκαμε, και υπερασπιζόμαστε, το σατιρικό περιοδικό Charlie Ebdo και ξεσηκωθήκαμε μετά τη δολοφονική επίθεση κατά των σκιτσογράφων του και με την ίδια ακριβώς θέρμη που υποστηρίζουμε εν γένει το δικαίωμα των Ευρωπαίων σκιτσογράφων να σατιρίζουν τον Μωάμεθ, οφείλουμε να βρεθούμε στο πλευρό της «Αυγής» και του Τάσου Αναστασίου που υπέγραψε το εν λόγω σκίτσο. Και χωρίς δεύτερη συζήτηση.

Παρεμπιπτόντως, αν οι Γερμανοί πειράχτηκαν από το σατιρικό σκίτσο της «Αυγής» για τον Σόιμπλε, μετά γιατί να μην πειραχτούν και οι μουσουλμάνοι για τη σάτιρα εις βάρος του Μωάμεθ;

Η (ζωτική) διαφορά είναι ότι, σε αντίθεση με το δυτικό πολιτισμό που αρκείται σε λεκτικές αντιδράσεις, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός δεν σέβεται την ανθρώπινη ζωή και σκοτώνει αδίστακτα, όπως φάνηκε πρόσφατα και στην Κοπεγχάγη.

Όμως, σε κάθε περίπτωση, ας δεχθούμε ότι η ελεύθερη έκφραση και η σάτιρα είναι, εκτός από αδιαπραγμάτευτες έννοιες, και βασικά συστατικά στοιχεία μιας δημοκρατικής κοινωνίας τον 21^ο αιώνα.

ΣΣ: Σχόλια, αναλύσεις και άρθρα του Διονύση Ζακυνθινού διαβάζετε και στο blog του: zakpatras.wordpress.com