Η Novartis, οι γιατροί και ο Ιατρικός Σύλλογος της Πάτρας

Κάθε οργανισμός είτε είναι έμβια μονάδα, είτε διακριτό σύνολο με κοινά χαρακτηριστικά, είτε κοινωνία ολόκληρη αποκαλύπτει την ουσιώδη δομή του όταν βρεθεί σε συνθήκες έντασης, stress όπως συνηθίζουμε να λέμε. Αντίθετα, σε χαλαρές συνθήκες (relax αντίστοιχα), η εσωτερική δομή προσαρμόζεται σε συμβατικές συμπεριφορές που κινούνται στο κλίμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, χαρακτηριζομένη από απουσία εντάσεων.

Στο κοινωνικοπολιτικό επίπεδο λοιπόν η προμνημονιακή εποχή, ειδυλλιακή και χαλαρή, επέβαλε στην κοινωνική και πολιτική καθημερινότητα έναν πολιτικό πολιτισμό που έδινε την δυνατότητα στο κυρίαρχο πολιτικό σύστημα, που δεν ένιωθε να απειλείται, να πολιτεύεται «πολιτισμένα, δημοκρατικά και Ευρωπαϊκά!».

Η επέλαση όμως της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης έφερε και την πολιτική κρίση. Το σκηνικό ανετράπη και οι συνθήκες relax αντικατεστάθησαν από τις συνθήκες stress που επιδεινώθηκαν έτι περαιτέρω από την ανάληψη της διακυβέρνησης από την Αριστερά. Τότε αναδύθηκε  η βαθιά, σκληρή, στέρεη δομή του δομικού πυρήνα.

Στην κεντρική πολιτική σκηνή πρόσφατα η αποκάλυψη του σκανδάλου της Νovartis έκανε τους κραδασμούς ακόμα εντονότερους για το παλιό πολιτικό σύστημα. Πήγαν περίπατο και ο πολιτισμός, και η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, και η δημοκρατία και η Ευρώπη.

«Θα τους γδάρω» ωρύεται ο Α. Γεωργιάδης, «ακούτε άθλιοι» βρυχάται ο Α. Λοβέρδος, «νομίζουν οι δυστυχείς ότι θα παραμείνουν εσαεί κρυπτόμενοι» απειλεί τους μάρτυρες ο Ε. Βενιζέλος, «συμμορίτη» αποκαλεί τον Πρωθυπουργό ο Α. Σαμαράς και ότι «θα τους ξαναφυτέψουν έτσι όπως τους φύτεψαν στο Γράμμο και στο Βίτσι» απειλούν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη Βουλή(!) τα «σαμαράκια».

Στο μικρόκοσμο της τοπικής μας κοινωνίας (και όχι μόνο) το σκάνδαλο Νovartis εκτός από τους πολιτικούς, έθεσε στο κέντρο της συζήτησης και τον ιατρικό κόσμο, με αποτέλεσμα την ανάδυση φαινόμενων κοινωνικού αυτοματισμού. Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Υπάρχει σκάνδαλο Νovartis;

Αναμφισβήτητα ναι.

Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες;

Αναμφισβήτητα ναι. Υπάρχουν ποινικές ευθύνες πολιτικών;

Θα δείξει. Υπάρχει συμμετοχή στις ευθύνες του ιατρικού κόσμου;

Εξαρτάται. Εξηγούμαι:

Επίπεδο πρώτο. Είναι κοινό μυστικό ότι σε όλο τον κόσμο η συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση είναι κατά κύριο λόγο εξαρτημένη από τους χορηγούς.

Το ίδιο και στην Ελλάδα, και πριν και τώρα. Βεβαίως η ελληνική πραγματικότητα, όπως και σε τόσες άλλες πτυχές της καθημερινότητας, είχε έντονα φαινόμενα στρέβλωσης και υπερβολής. Η ευθύνη αυτή βαρύνει όντως το σύνολο του ιατρικού κόσμου, είτε λόγω συμμετοχής, είτε λόγω ανοχής. Αλλά μέχρις εκεί και όχι παραπέρα.

Επίπεδο δεύτερο. Υπήρχαν γιατροί που κυριολεκτικά μισθοδοτούντο για την προώθηση των φαρμακευτικών προϊόντων ενάντια στην Ιατρική Δεοντολογία;

Φαίνεται πως ναι. Όμως η κατηγορία αυτή σίγουρα βαρύνει ένα πολύ μικρό ποσοστό από τους 65000 ενεργούς γιατρούς της χώρας που κάποια στιγμή παρακολούθησαν κάποιο συνέδριο με την παραπάνω διαδικασία και δεν πρέπει με τίποτα να θολώσει την κύρια εικόνα του σκανδάλου. Ήδη τα συστημικά ΜΜΕ έχουν ξεκινήσει μια τέτοια προσπάθεια αποπροσανατολισμού.

Τελειώνοντας επανέρχομαι στην αρχική θεωρία του stress και του relax. Είδατε μήπως, στις ταραγμένες μέρες που διάγουμε, τη λαλίστατη ηγεσία του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών να βγάλει μια ανακοίνωση για το σκάνδαλο Novartis;

Εγώ δεν είδα και αν διέλαθε της προσοχής μου απολογούμαι. Πάει και ο θεσμικός ρόλος, πάει και η προστασία του ιατρικού κόσμου, πάει και η προάσπιση του κοινωνικού συμφέροντος. Θα μου πείτε, εδώ κοτζάμ Πρωθυπουργός της χώρας και κοτζάμ Υπουργοί Υγείας ήλθαν στο Περιφερειακό Συνέδριο και ο Ιατρικός Σύλλογος Πάτρας δεν καταδέχθηκε να συμμετάσχει. Που να βρεθεί χώρος για πολιτικό πολιτισμό, «Ευρωπαικότητα» και θεσμικούς ρόλους. Α

κόμα και οι Πελετίδης και Πετρόπουλος τουλάχιστον αξιολόγησαν το γεγονός. Ο πρώτος για να κάνει τη συνήθη του επαναστατική γυμναστική απέξω και ο δεύτερος για να κραυγάσει, ως συνήθως εμποδίζοντας τον Υπουργό Υγείας να μιλήσει, από μέσα.

Αλλά τουλάχιστον με τον τρόπο τους δήλωσαν παρόντες στον όποιο προβληματισμό. Η κ. Μαστοράκου και οι συνεργάτες της την ίδια ώρα «τιμώρησαν» και τον ιατρικό κόσμο και τους δεκάδες συμμετέχοντες, φορείς και απλούς λειτουργούς υγείας, με την απουσία τους.

«Τα σκυλιά γαβγίζουν, αλλά το καραβάνι προχωρά»