Όταν είσαι 15 και 16, "σιγά μην κρυώσω, σιγά μη φοβηθώ¨
Οι μαθητές των Γυμνασίων και των Λυκείων της Πάτρας, έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να ακουλουθούν τα βήματα των...παππούδων τους. Βήματα που τους βγάζουν στον μώλο της Αγίου Νικολάου, και- αψυχολογήτως πώς- τους κάνουν να απολαμβάνουν το να πηγαίνουν πέρα δώθε, είτε σε θορυβώδεις παρέες, είτε σε ζευγαράκια δημιουργώντας ένα πολύχρωμο και πολύβουο μελίσσι, που κάνει ιδίως τα βράδια του Σαββάτου το τέρμα της Αγίου Νικολάου να θυμίζει φεστιβάλ νεολαίας.
Οι 13άρηδες, οι 15αρηδες και οι 17άρηδες της Πάτρας κινούνται ξανά εκεί που ο παππούς τους και ο προππάπους τους έβγαιναν για να βρουν καμιά καλή...νύφη, αλλά αυτοί δεν έχουν τις ίδιες αναζητήσεις.
Στον μώλο φτάνουν συνήθως κατά παρέες για να κάνουν την πλάκα τους και αν είναι να μιλήσουμε περί...έρωτος, αυτόν τον έχουν έτοιμο από... αλλού και κεί απλώς τον βολτάρουν.
Το αποτέλεσμα ωστόσο είναι εντυπωσιακό, καθώς ξαφνικά, ο άλλοτε ξεχασμένος μώλος έχει γίνει ο τόπος συνάντησης όλων των σχολείων της πόλης, άρα και το πιο ...φασαριόζικο υπαίθριο μαγαζί, το βράδυ της Παρασκευής και βεβαίως το βράδυ του Σαββάτου όπου γίνεται κανονική...διαδήλωση.
Οι λόγοι της επιστροφής; Κατ΄αρχάς η ανάπτυξη της Αγίου Νικολάου πάνω από την Αγίου Αδρέου που έκανε εύκολο το να πεταχτείς δύο βήματα παρά πέρα για να δεις τι γίνεται. "Κάτι θα έχει" ... Και το γεγονός ότι σε αυτό το κάτι είχε πολύ κόσμο, περισσότερο απο ό,τι τα καφέ και τα μπαράκια, όπως και το ότι εκεί μπορεί να γίνει όποια πλάκα θέλεις χωρίς να σε πιάσει το ...γκαρσόνι και να σου τα ρίξει, αλλά και το ότι τα πάντα είναι...δωρεάν, οδήγησαν στην δημιουργία ενός ρεύματος διασκέδασης για τους νεαρούς της πόλης, όταν κανείς δεν το περίμενε, ακριβώς εκεί όπου δεν το περίμενε. Σε ένα κομμάτι μέσα στη θάλασσα, όπου το χειμώνα σε χτυπάει αλύπητα και το κρύο.
Αλλά όταν είσαι 15 "σιγά μην κρυώσω, σιγά μη φοβηθώ¨.
Και μετά το μώλο; Ζαχαροπλαστείο. Παγωτά και βάφλες είναι το κυρίως μενού και όχι τα προφιτερόλ όπως στην εποχή του Γιώργου Κωνσταντίνου σε εκείνη την απερίγραπτη σκηνή με τη Βουγιουκλάκη. Κατά τα άλλα όμως κανονικά με το ίδιο τυπικό.
Καθιστοί, στα τραπέζια των ζαχαροπλαστείων στην πλατεία Γεωργίου όπως παλιά, με τα κουταλάκια τους να απολαμβάνουν γλυκά. Την μερίδα του λέοντος βεβαίως έχουν το Caravel και το Εντελβάις, τα δύο γειτονικά, στα οποία γίνεται χαμός από πελατεία ολίγων Μαϊων.
Εμπρός πίσω; Πώς να το πάρει κανείς; Οι 15άρηδες σου λένε ένα απλό "μου αρέσει" και λήγουνε τους λογαριασμούς τους.
Και μαζί με αυτούς, αλλάζουν και τον χάρτη της διασκέδασης, ψηφίζοντας το "πολλοί μαζί" και αγαπημένοι, έστω και χωρίς κεραμίδι πάνω απο το κεφάλι μας και μεταφέροντας τον ενδιαφέρον καταστημάτων όπως τα καφέ, τα ζαχαροπλαστεία, και οι πιτσαρίες, στα χαμηλά της Αγίου Ανδρέου, εκεί όπου γυρίζουν πεινασμένοι απο το ..οξυγόνο του μώλου, οι μόνοι σταθεροί και σίγουροι πελάτες της Παρασκευής και του Σαββάτου. Αυτοί, που λίγο αργότερα ίσως και να τους δεις στα τσιπουράδικα της Ηφαίστου. Άν έχει μείνει κανένα ευρώ. Και πάντα αφού έχoυν κάνει μια βόλτα απο το μώλο. Γιατί έξοδος χωρίς μώλο, δεν νοείται ως επιτυχημένη.
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
