"Οι πρόσφυγες δεν θέλουν να πάνε στα κέντρα κράτησης. Έχουν φτάσει μηνύματα από τη Χίο και τη Βέροια και λένε ότι είναι φυλακές και δεν θέλουν να πάνε στη φυλακή"
"Έχει μαυρίσει η ψυχή μου- Ντρέπομαι που είμαι άνθρωπος" μου λέει ο Πατρινός δικηγόρος Γιάννης Παπαναστασόπουλος με τη σκέψη του βουτηγμένη ακόμη στις εικόνες της εξαθλίωσης της Ειδομένης, της ντροπής του νέου κόσμου, που ως φαίνεται δεν διδάχθηκε και πολλά από τον παλιό. Έχει μόλις γυρίσει από τον καταυλισμό και τα μάτια του, η συνείδησή του, η λογική του, εξακολουθούν να εξεγείρονται για όσα είδε και άκουσε εκεί που η ιστορία συναντά τα αποτελέσματα της πολιτικής και ο άνθρωπος αναζητά έναν θεό να του θυμίσει τον προορισμό του.
Ο Γιάννης Παπαναστασόπουλος επισκέφθηκε δύο φορές την Ειδομένη του μαρτυρίου της προσφυγιάς.
Την πρώτη φορά πήγε μόνος του παραμονές αποκριάς, με ένα αγροτικό, το οποίο είχε γεμίσει μαζί με πέντε φίλους, με τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης για να παραδοθούν στους πρόσφυγες.
Έφτασε στην πλατεία της Ειδομένης στις 3.30 μετά τα μεσάνυχτα. Είχε ζητήσει τη βοήθεια των Γιατρών του Κόσμου, με τους οποίους διατηρεί επαφή και με τους οποίους έχει συμμετάσχει σε πολλές αποστολές, προκειμένου να προσανατολιστεί και να ξέρει πώς θα κινηθεί στην περιοχή. Τον περίμεναν στο κέντρο του χωριού.
Μπήκαν βράδυ στον καταυλισμό μέσα στις λάσπες, με τη βροχή να δημιουργεί συνθήκες ακόμη μεγαλύτερης εξαθλίωσης για τους ανθρώπους που στριμώχνονταν στις σκηνές.
«Ξεφορτώσαμε τρόφιμα, φάρμακα, ρούχα... Με το που ξημέρωσε, άρχισαν να βγαίνουν από κάτι μικρά αντίσκηνα οι άνθρωποι σαν τις σαύρες, οι μανάδες με τα παιδιά τους αγκαλιά, παιδιά γεμάτα ψείρες, άλλα άρρωστα, άνθρωποι ταλαιπωρημένοι, εξαντλημένοι, πεινασμένοι που προχωρούσαν μέσα στις λάσπες... Και να βλέπεις να περιμένουν μέσα στη βροχή μια ώρα για να πάρουν λίγο γάλα. Ούτε καζάνια να βράζουν λίγο φαγητό, ούτε τίποτε. Πλήρης απουσία οποιασδήποτε κρατικής, περιφερειακής ή άλλης υπηρεσίας.
Βάλαμε τότε μεταξύ μας κάποια χρήματα να νοικιάσουμε μια μπουλντόζα να έρθει να ανοίξει να φύγουν τα νερά" μου λέει. "Κράτος δεν υπήρχε".
"Σε εκείνη την πρώτη μου επίσκεψη έζησα την κτηνωδία στα σύνορα με τα Σκόπια. Ήμουν εκεί την ώρα που έκλεισαν τα σύνορα. Είδα ένα παιδί καμιά 20αριά χρονών να προσπαθεί να περάσει τη συνοριακή γραμμή, να το σημαδεύουνε με τα όπλα οι Σκοπιανοί και να απολύουν δύο σκυλιά για να το ξεσκίσουν. Το είδα να το έχουνε κομματιάσει και να του σπάνε οι φρουροί το πόδι με το γκλοπ. Αρχίσαμε να φωνάζουμε, ότι θα τους πάμε στο ποινικό δικαστήριο της Χάγης. Μετά από μισή ώρα έφτασε ο Εισαγγελέας, μετά δημοσιογράφοι και τότε τον συλλάβανε».
Τη δεύτερη φορά ο Γιάννης Παναστασόπουλος επισκέφθηκε τον καταυλισμό της Ειδομένης με τους Γιατρούς του κόσμου. Η εικόνα ίδια με ελαφρές τροποιήσεις λόγω καιρού.
«Δεν υπάρχει ούτε ένα καζάνι, να βράζουνε έστω λίγα μακαρόνια να φάει ο κόσμος. Είδα μόνο κάτι μαυρισμένα τσουκάλια που έχουν οι πρόσφυγες να βράζουν νερό με καρότα, η νερό με πατάτες. Σκέτο, χωρίς λάδι. Τα τσουκάλια ειναι αναμμένα με λάστιχα, με πλαστικά πάνω σε σύρματα, ό,τι βρουν εκεί γύρω. Δεν έβρεχε αυτή τη φορά, αλλά οι γιατροί ανησυχούν ότι με τον ήλιο και τη ζέστη θα εκδηλωθούν επιδημίες που είναι δυνατόν να θερίσουν δεδομένων των συνθηκών. Καμιά 15αριά άτομα είχαν ξαπλώσει πάνω στις γραμμές του τρένου και κάνανε απεργία πείνας, επιμένοντας μαχητικά παρά την εξάντληση. Στον καταυλισμό λέγανε ότι αν πεθάνει έστω και ένας από αυτούς θα γκρεμίσουνε τα συρματοπλέγματα και όποιον πάρει ο χάρος. Ένας φαρμακοποιός που ήταν εκεί με το παιδί του, μου είπε “δεν έχω που να πάω. Έχουν σκοτώσει τη γυναικα μου και τα άλλα δυο μου παιδιά, δεν έχω τίποτα να χάσω. Το μόνο που μας μένει, είναι να τρελαθούμε”. Οι πρόσφυγες δεν θέλουν να πάνε στα κέντρα κράτησης. Έχουν φτάσει μηνύματα από τη Χίο και τη Βέροια και λένε ότι είναι φυλακές και δεν θέλουν να πάνε στη φυλακή».
Ο Γιάννης Παπαναστασόπουλος κάνει λόγο για εκστρατεία δυσφήμισης των ανθρωπιστικών οργανώσεων και των ΜΚΟ που είναι οι μόνοι που τείνουν χείρα βοηθείας και για δημιουργία τεχνητών εντυπώσεων σχετικά με την επιθετικότητα των μεταναστών.
«Άλλα συμβαίνουν, άλλα μας λένε. Έμενα σε ένα πανδοχείο εκεί κοντά και έβλεπα ειδήσεις στην τηλεόραση. Η παρουσιάστρια έκανε λόγο για βιαιοπραγίες και συμπλοκές για ένα περιστατικπό που έγινε μπροστά μου. Ένας φουκαράς αγρότης φόρτωσε λίγα τρόφιμα και μπήκε με το ημιφορτηγό μέσα στον καταυλισμό, δεν πήγε στο κέντρο να τα παραδώσει. Όρμησαν τότε όλοι να πάρουνε κάτι να φάνε, όπως είναι λογικό, καθώς τους θερίζει η πείνα. Αυτό δεν είναι βιαιοπραγία, ούτε επίθεση στους ανθρώπους που τους βοηθάνε. Είναι θλιβερό να ενσπείρουν έριδες ή να δυσφημίζουν τους μόνους ανθρώπους που υποκαθιστούν το ανύπαρκτο κράτος, όπως οι γιατροί του κόσμου, οι γιατροί χωρίς σύνορα, ο Ερυθρός Σταυρός κ.α."
Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr
