Η παράνομη μετανάστευση και το “στοίχημα” της Ελληνικής προεδρίας της ΕΕ

«Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, οι μετανάστες -και ειδικότερα οι γυναίκες και τα απροστάτευτα παιδιά- συνήθως δεν έχουν πρόσβαση στην περίθαλψη και την εκπαίδευση. Αποτελούν θύματα σωματικής, ψυχολογικής, και σεξουαλικής κακοποίησης.

Εμποδίζεται η επανασύνδεση με τις οικογένειές τους, ενώ συλλαμβάνονται και κρατούνται σε συνθήκες και όρους που παραβιάζουν τη διεθνή νομιμότητα, καθιστώντας τους έτσι τρωτούς στα δίκτυα της λαθραίας διακίνησης.

Η προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών δεν είναι ασυμβίβαστη με την άσκηση της κυριαρχίας των κρατών, αλλά ούτε και με την πρακτική εφαρμογή της εθνικής ασφάλειας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, κάθε χρόνο μεταναστεύουν περίπου 175 εκατομμύρια άνθρωποι, από αυτούς περίπου 159 εκατομμύρια κρίνονται ως διεθνείς μετανάστες, ενώ 16 εκατομμύρια αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες.

Η Ελλάδα δεν μπορεί από μόνη της να αναχαιτίσει τις στρατιές των εξαθλιωμένων μεταναστών που περνούν από τα ανατολικά -χερσαία και θαλάσσια- σύνορά μας.

Η χώρα μας –στο πλαίσιο της επικείμενης ανάληψης της Προεδρίας της ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2014- θα πρέπει να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους ότι: 1) η παράνομη μετανάστευση αποτελεί κοινό πρόβλημα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και συνεπώς χρειάζεται κοινή και ριζική αντιμετώπιση, 2) απαιτείται συνέπεια στην τήρηση των συλλογικών συμφωνιών από όλες, ανεξαιρέτως, τις χώρες που έχουν συνυπογράψει, 3) η Τουρκία θα πρέπει να σεβαστεί το Διεθνές Δίκαιο και τη συμφωνία που συνυπέγραψε το 2001 για την επανεισδοχή μη νόμιμων μεταναστών και 4) να ενισχυθεί -με προσωπικό και μέσα- η Ευρωπαϊκή Ακτοφυλακή (Frontex).

Μεταξύ των προτάσεων που πρέπει άμεσα να υιοθετηθούν από τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι: 1) Η διακοπή των κοινοτικών ενισχύσεων προς τις χώρες προέλευσης που δε θα επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας στη δίωξη των δικτύων που διακινούν λαθρομετανάστες. 2) Η ενίσχυση των ελέγχων. 3) Η στενότερη συνεργασία στο ζήτημα της θεώρησης των διαβατηρίων. 4) Η αύξηση της κοινοτικής βοήθειας προς τα κράτη του μεσογειακού νότου.

Τα κράτη-μέλη της ΕΕ πρέπει να επιδείξουν πνεύμα συνεργασίας προκειμένου να ληφθούν άμεσα μέτρα: 1) Ενημέρωσης των ευρωπαίων πολιτών σε ζητήματα μετανάστευσης. 2) Περιθωριοποίησης των φαινομένων ξενοφοβίας και ρατσισμού. 3) Ενημέρωσης των παραγωγικών φορέων για τη διευκόλυνση της πρόσβασης των νόμιμων μεταναστών στην απασχόληση. 4) Ενημέρωσης των νόμιμων μεταναστών σε ζητήματα εργασίας, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής ένταξης. 5) Εκπαίδευσής τους και στοιχειώδους εκμάθησης της γλώσσας των κρατών υποδοχής. 6) Υγειονομικής περίθαλψης των νόμιμων μεταναστών. 7) Εξέτασής τους για τυχών μεταφορά μολυσματικών ασθενειών και επιδημιών. 8) Επίλυσης του στεγαστικού προβλήματος των νόμιμων μεταναστών και διευκόλυνσής τους στην απόκτηση στέγης. 9) Πάταξης των κυκλωμάτων παράνομης διακίνησης μεταναστών. 10) Θωράκισης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ. 11) Επαναπροώθησης των παράνομων μεταναστών στις χώρες καταγωγής τους.

Μόνο η ταυτόχρονη εφαρμογή του συνόλου των παραπάνω προτάσεων θα μπορούσε να αποτελέσει πειστική απάντηση στη προσπάθεια για μια ολοκληρωμένη και ορθολογική μεταναστευτική πολιτική»

*Ο Άγγελος Τσιγκρής έχει διατελέσει εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Δίκτυο Πρόληψης της Εγκληματικότητας της ΕΕ και στη Μόνιμη Αντιπροσωπία του ΟΗΕ για την Πρόληψη του Εγκλήματος και την Ποινική Δικαιοσύνη.