Πάτρα: Απίστευτα περιστατικά με ανηλίκους περιγράφουν οι αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης- Οι αδιανόητες ερωτήσεις

«Αν έχω πιστόλι επάνω μου, τι παθαίνω;», στην σοκαριστική αυτή ερώτηση ανήλικου κλήθηκαν να απαντήσουν αστυνομικοί της Πάτρας, μετά από παρέμβασή τους σε επεισόδιο που είχε προηγηθεί μεταξύ ανηλίκων.

Το περιστατικό, αποτελεί άλλη μία ένδειξη της ολοένα και αυξανόμενης ανήλικης παραβατικότητας στην Πάτρα αλλά και ευρύτερα στην Αχαΐα. Οι αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με συμβάντα που δεν θυμίζουν σε τίποτα τα «αθώα» επεισόδια των προηγούμενων δεκαετιών.

«Ακόμα και ένα like στο Instagram, μπορεί να πυροδοτήσει ένα επεισόδιο ή ένα βίντεο στο TikTok» τονίζει στο thebest.gr ο Αντιπρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αχαΐας, Δημήτρης Λιούκας, περιγράφοντας μια πραγματικότητα στην οποία οι αφορμές για ένταση ανάμεσα σε ανηλίκους μπορεί να είναι απειροελάχιστες.

Όπως εξηγεί, τα περιστατικά που καταγράφονται δεν είναι λίγα και ορισμένα από αυτά είναι ιδιαιτέρως σοκαριστικά: «Κάποτε μπορεί να θεωρούσαμε τσακωμό στο σχολείο, μια γόμα ή το στυλό, τώρα όμως τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Μια αλληλεπίδραση στα social media μπορεί να προκαλέσει σε νεαρή ηλικία μια όξυνση, από το πουθενά. Υπάρχουν πράγματα εξωπραγματικά, που ένας φυσιολογικά νοήμων άνθρωπος δεν θα τα σκεφτόταν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο καταιγισμός ερωτήσεων από ανήλικους σε αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης, όπως “αν έχω πιστόλι επάνω μου, τι παθαίνω;”. Είναι αδιανόητη ερώτηση για έναν ανήλικο, γιατί δεν κατανοούν ότι εάν το πιστόλι φέρεται κατά τέτοιο τρόπο που προβλέπεται από το νόμο, μπορεί να έρθει σε ένοπλη αντιπαράθεση και να έχουμε νεκρό.»

Επίσης, υπογραμμίζει ότι οι ανήλικοι συχνά δεν αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των πράξεων τους, ενώ η επαφή τους με εικόνες όπλων και βίας -συχνά μέσω διαδικτύου- φαίνεται να θολώνει ακόμα περισσότερο τα όρια του κινδύνου: «Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά προφανώς κάτι φταίει. Στο μυαλό των ανηλίκων δεν μπορούμε να μπούμε και είναι τελείως διαφορετικά όπως τα σκεφτόμαστε εμείς, έχοντας την εμπειρία για τις ποινές κάποιων πράξεων. Οι ανήλικοι αδυνατούν να κατανοήσουν τις συνέπειες. Το βασικό είναι: για ποιο λόγο ένα παιδί να έχει πιστόλι; Και πριν φτάσουμε εκεί, το έχει δει κάπου; Προφανώς και το έχει δει. Γιατί το μυαλό του πήγε πέντε βήματα μπροστά και είπε “ας το έχω μαζί μου”; Για προστασία; Από ποιον; Είναι σοκαριστικό, από όποια πλευρά κι αν το δεις.»

Σοβαρότατη εικόνα καταγράφεται και για τα μαχαίρια, που αποτελούσαν μέχρι πρόσφατα καθημερινότητα: «Το κεφάλαιο μαχαίρι. Πριν λίγο καιρό, δεν υπήρχε νυχτερινή βάρδια που να μην είχε σύλληψη για κατοχή μαχαιριού από ανήλικο. Μιλάμε για τέσσερις με πέντε συλλήψεις την εβδομάδα. Θεωρούσαν δεδομένο ότι έπρεπε να κουβαλούν μαχαίρι επάνω τους και ξέρουμε όλοι μας ότι όταν κάτι το έχεις στο μπουφάν, στην τσέπη ή στο τσαντάκι, μπορεί πάνω στην ένταση της στιγμής, από απόγνωση, να το χρησιμοποιήσεις. Και από θύμα να βρεθείς θύτης. Πολλά τέτοια περιστατικά έχουν περάσει την πόρτα των δικαστηρίων και υπάρχουν πολλοί νεαροί που έβγαλαν την εφηβεία τους στα σωφρονιστικά ιδρύματα.»

Η ανησυχία των αστυνομικών είναι έντονη, καθώς τα περιστατικά αυξάνονται και τα παιδιά εμπλέκονται σε ολοένα πιο επικίνδυνες καταστάσεις. Το ζητούμενο, όπως υπογραμμίζουν, είναι η πρόληψη, πριν υπάρξουν ακόμη πιο τραγικά αποτελέσματα.