Αντίο στον σπουδαίο εικαστικό Χρόνη Μπότσογλου - Τον Δεκέμβριο του 2019 είχε κάνει έκθεση στο Πολύεδρο

Θλίψη και συγκίνηση προξένησε και στην Πάτρα η είδηση του θανάτου του σπουδαίου ζωγράφου, γλύπτη και χαράκτη Χρόνη Μπότσογλου σε ηλικία 81 ετών, ο οποίος υπήρξε ένας πολύ άξιος καλλιτέχνης, θαυμάσιος δάσκαλος και αγαπητός άνθρωπος, όπως ανέφεραν οι ομότεχνοί του, οι παλιοί μαθητές του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών και οι φίλοι του.

Ο Χρόνης Μπότσογλου που είχε γεννηθεί το 1941 στη Θεσσαλονίκη, όπως μας θύμισε η εικαστικός και υπεύθυνη του Πολύεδρου μαζί με τον Κωστή Καπέλα, Όλγα Νικολοπούλου, είχε εκθέσει για τελευταία φορά στο Πολύεδρο τον Δεκέμβριο του 2019 και είχε μάλιστα παραστεί στα εγκαίνια της ατομικής του έκθεσης μαζί με τη σύζυγο του, Ελένη Μπότσογλου.

Ανθρωποκεντρικός δημιουργός ο Χρόνης Μπότσογλου είχε παρουσιάσει την έκθεση με τίτλο «Τοπία και Παιχνίδια" από τις 12 Δεκεμβρίου 2019 έως & τα τέλη Ιανουαρίου 2020. Όπως ανέφερε στο thebest.gr η Όλγα Νικολοπούλου, η συγκεκριμένη έκθεση είχε 2 ενότητες, τη σειρά έργων «Απέναντι του βουνού» που είχαν ήδη εκτεθεί με επιτυχία στο Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τράπεζας στην Αθήνα στο Μέγαρο Εϋνάρδου καθώς και στο Μορφωτικό Ίδρυμα στη Θεσσαλονίκη, και την ενότητα με θέμα Τοπία παιχνίδια, με εικαστικούς αυτοσχεδιασμούς και πειραματισμούς του Χρόνη Μπότσογλου.

Αυτή ήταν η 2η ατομική του έκθεση στην Πάτρα και δη στο Πολύεδρο ενώ είχε προηγηθεί η έκθεση του το έτος 1993 όταν και είχε παρουσιάσει στο Πολύεδρο της οδού Κανακάρη 147, την ενότητα έργων με τίτλο «Επαγγέλματα-Ημερολόγια».

Η Όλγα Νικολοπούλου μας είπε πως ήταν ένας ξεχωριστός εικαστικός δημιουργός, από τους σημαντικότερους της χώρας μας.

Όπως διαβάσαμε σε ανάρτηση του σάιτ της εφημερίδας Η Καθημερινή, ήταν καιρός που πλέον ο Χρόνης Μπότσογλου δεν ζωγράφιζε πλέον εξαιτίας βαριάς ασθένειας. Μόλις τον προηγούμενο μήνα έγινε στο Γαλλικό Ινστιτούτο στην Αθήνα μια εκδήλωση προς τιμήν του, στην οποία και προβλήθηκε επίσης ένα ντοκιμαντέρ του Φρέντι Βιανέλλη για τον Χρόνη Μπότσογλου  και την τέχνη του.

Στην έκθεση «Χρόνης Μπότσογλου, Απέναντι του βουνού» στο Μέγαρο Εϋνάρδου το 2016, το φιλότεχνο κοινό είχε την ευκαιρία να θαυμάσει 110 περίπου έργα (λάδια, ακουαρέλες και τέμπερες) που αποτύπωναν το τοπίο που ο καλλιτέχνης έβλεπε από το παράθυρο του σπιτιού του στο Πετρί της Λέσβου.

Επρόκειτο για μια θαυμάσια δουλειά η οποία ολοκληρώθηκε την περίοδο (2008–2016), αν και τον απασχολούσε τουλάχιστον από το 1977.

Ο Χρόνης Μπότσογλου μαθήτευσε στο φροντιστήριο του Σαραφιανού και σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας την περίοδο 1960–1965, στο εργαστήριο του σπουδαίου Γιάννη Μόραλη, με υποτροφία του ΙΚΥ. Φοίτησε επίσης στο εργαστήριο της ΑΣΚΤ για την τέχνη του βιβλίου, κοντά στον Κώστα Γραμματόπουλο και τον Γιάννη Παπαδάκη.

Μετά το στρατιωτικό του (1966–1968) πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στην École des beaux-arts (1970–1972) με κρατική υποτροφία. Σε αυτό το διάστημα η ζωγραφική του έγινε πιο ρεαλιστική και συνδέθηκε με την πολιτική του στράτευση.

Σε ανάλογο πνεύμα, συμμετείχε (μαζί με τους Γιάννη Βαλαβανίδη, Κλεοπάτρα Δίγκα, Κυριάκο Κατζουράκη και Γιάννη Ψυχοπαίδη) στην ίδρυση και τις εκθέσεις της ομάδας Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές (1971–1973), η οποία παρουσίασε (στην Ελλάδα) έργα με κριτικό περιεχόμενο κατά την περίοδο της δικτατορίας.

Η συμμετοχή του σε συλλογικές δραστηριότητες είχε ξεκινήσει πριν από τη δικτατορία, όταν ήταν μέλος της Ομάδας Τέχνης Α και συνεργαζόταν με την Επιθεώρηση Τέχνης. Συνεργάστηκε επίσης με το Ελεύθερο Θέατρο (1973), το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών (1974–1976) και, αργότερα, έγινε μέλος της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη, καθώς και του Κέντρου Χαρακτικής.

Εκτός από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, ο Χρόνης Μπότσογλου ασχολήθηκε & με τη χαρακτική, την εικονογράφηση βιβλίων, καθώς και με εικόνες γεννημένες και επεξεργασμένες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τις οποίες τύπωσε υπό τον τίτλο «99 εικόνες».

Το 1989 είχε εκλεγεί καθηγητής στην ΑΣΚΤ – Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, όπου διατέλεσε Πρύτανης την περίοδο 2001–2005 και δίδαξε ως το 2008. Κατά την περίοδο της πρυτανείας του ιδρύθηκε το Τμήμα Θεωρίας της Τέχνης, εισήχθηκε μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών για τις εικαστικές τέχνες, ενώ άρχισε και η οικοδόμηση του κτιρίου της Βιβλιοθήκης της ΑΣΚΤ.

Είχε παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από σαράντα ατομικές και εκατό ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο της Βραζιλίας (1969) και στην Μπιενάλε Χαρακτικής στη Χαϊδελβέργη (1988). Αναδρομικές του εκθέσεις παρουσιάστηκαν στη Δημοτική Πινακοθήκη Ρόδου (1986), στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο (Θεσσαλονίκη 1991), στην Πινακοθήκη Κυκλάδων (Ερμούπολη 2008) και στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Αθήνα 2010).

Τακτικά δημοσίευε κείμενα του για την Τέχνη σε περιοδικά, εφημερίδες, καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις, πολλά από τα οπoία συγκεντρώθηκαν στα βιβλία: Ημερολόγια – Ταξίδια (Αθήνα, Γαβριηλίδης, 1994), Ψευτοδοκίμια: Κείμενα για την τέχνη (Αθήνα, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2000) και Το χρώμα της σπουδής (Αθήνα, Εκδόσεις Πατάκη, 2005). Επίσης είχε εκδώσει την ποιητική συλλογή "Σπουδή στο μαύρο" (Αθήνα, Περί Τεχνών, 1998), η οποία κυκλοφόρησε αντί καταλόγου στην ατομική του έκθεση "Σπουδή στη μοναξιά", στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη. 

Τέλος έργα του είχαν παρουσιαστεί και σε ομαδικές εκθέσεις στην Πάτρα όπως στο Πολύεδρο. Πολύτιμη συμπαραστάτης του Χρόνη Μπότσογλου ήταν πάντα η σύζυγος του Ελένη Μπότσογλου, η οποία μάλιστα πάντα ήταν και το μοντέλο του σε πορτραίτα και άλλα έργα που φιλοτεχνούσε.

Η απώλεια του σίγουρα αφήνει ένα σημαντικό κενό στην εγχώρια καλλιτεχνική και εικαστική δημιουργία της χώρας.

*Τις φωτογραφίες του Χρόνη Μπότσογλου από τα εγκαίνια της έκθεσης του στο Πολύεδρο στα τέλη του 2019, μας τις έστειλε η Όλγα Νικολοπούλου.

Κείμενο: ΤΑΚΗΣ Γ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ