Ο Πατρινός συνθέτης Γιώργος Κουβαράς παρουσιάζει το εμβληματικό έργο «Επί Σκηνής», στην σκηνή του Θεάτρου Όροφως

Το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Οκτωβρίου στις 20.00

Μιλάει η όπερα, μιλάει το σύγχρονο μουσικό θέατρο, και τη θεωρία τους αυτή μόνο μια ολοκληρωμένη μουσική ρητορική θα μπορέσει να πει ''στιγμή στιγμή σαν το ρετσίνι το σταλαχτίτη το σταλαγμίτη ...''

Ένα έργο Σκηνικής Μουσικής Ρητορικής - Μουσικού Θεάτρου στη βάση του ομώνυμου ποιήματος του Γιώργου Σεφέρη και του ομώνυμου θεωρητικού δοκιμίου του Friedrich Schiller.

Το Σάββατο 9 και την Κυριακή 10 Οκτωβρίου στις 20.00, ο Πατρινός συνθέτης, θεωρητικός και πολλάκις διακεκριμένος σε διεθνείς διαγωνισμούς, Γιώργος Κουβαράς παρουσιάζει το εμβληματικό έργο «Επί Σκηνής», στην σκηνή του Θεάτρου Όροφως. Μετά την προβολή του στο Μέγαρο Μουσικής και το Μουσείο Μπενάκη, το έργο έρχεταιγια πρώτη φορά στην Πάτρα.

Η «Μουσική Ρητορική» με τις θεωρητικές & εργαστηριακές διαδικασίες, όπως αυτές λαβαίνουν χώρα τα τελευταία χρόνια στους κόλπους της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, δεν λογίζεται σαν ένας μακρινός πρόγονος κάποιας θεωρίας, αντίθετα της αποδίδεται εδώ μια θέση κεντρική. Καλλιτέχνες, επιστήμονες, και το κοινό της Πάτρας έχουν την ευκαιρία να συναντηθούν για να διερευνήσουν μαζί προσεγγίσεις και περάσματα ανάμεσα σε πεδία που έως τώρα νοούνται ως λίγο πολύ χωριστά: την ακουστική, την φωνολογία, τις επιστήμες της γλώσσας, την αυστηρή τέχνη της ρητορικής και τη μουσική. Ζητούμενο είναι οι συμμετέχοντες να ιχνογραφήσουν τη Μουσική Ρητορική σαν μια Γλυπτική του Ήχου - Χρόνου. Σε ετούτη την χαρτογράφηση φιλοδοξούν να συμβάλουν οι εργασίες της παράστασης ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ | Το Θέατρο ως Ηθικός Θεσμός.

Σημείωμα του Συνθέτη:

Διαβάζω το Επί Σκηνής σαν έργο θεατρικό. Για τούτο προτείνω μια παράσταση που φιλοδοξεί να αναδείξει τα δυνητικά δρώμενα αυτού του κειμένου.

Η παράσταση σχηματίζει μια σειρά από αντιπαραθέσεις, όπου χωρία από τα δύο κείμενα αναφοράς, του Σεφέρη και του Schiller, τίθενται δίπλα σε δημοσιογραφικές καταγραφές και συνεντεύξεις με επιλεγμένα φυσικά πρόσωπα.

Εδώ γίνεται υποκατάσταση του ενός λόγου από τον άλλον, του ποιητικού ή/και του θεωρητικού από τον άμεσο λόγο της επικαιρότητας. Αναδεικνύονται, έτσι, δομικές αναλογίες μεταξύ τους οι οποίες παίρνουν μέσα στο έργο μορφή και γίνονται το ίχνος που η ανέλιξη του έργου θα ακολουθήσει.

Με αυτόν τον τρόπο, εκείνο που θα δείξει ποια είναι τα πραγματικά πρόσωπα του έργου του Σεφέρη, είναι η ένταση που δημιουργεί ετούτη η απότομη επαφή με την πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα χωρίς πρότυπα, που για να βρει την ισορροπία της, θα χρειαστεί να ξεκινήσει από τα ρήγματα τα οποία η ίδια έχει δημιουργήσει. Αυτό μπορεί να προκαλεί ανησυχία όμως εδώ είναι που γεννιέται η ανάγκη να αντλήσουμε από τον ίδιο μας τον εαυτό κάθε τι το κανονιστικό.

Είναι το ίδιο το Επί Σκηνής που αναζητά εκ νέου ήρωες με σαφείς και πειστικές μορφές. Είναι η ίδια η σκηνή ως ηθικός θεσμός που μας ρωτά: «Το θέατρο, η αλήθεια, είναι εδώ. Ο πολίτης;» Αυτό είναι αναγκαίο και φυσικά έχει πόνο, αλλά…

«αν μαζί ακολουθήσουμε γενναίες πράξεις στην πηγή τους, θα πρέπει δέκα φορές να γελάσουμε πριν μία οπισθοχωρήσουμε με τρόμο».

«Είναι παιδιά πολλών ανθρώπων τα λόγια μας», ο νους χτίζει, το αίσθημα μουσουργεί.

Συντελεστές:

Σύνθεση, διδασκαλία, επιμέλεια: Γιώργος Κουβαράς

Επιστημονικός Συνεργάτης: Παντελής Μπασάκος

Εισηγήτρια θεματικής ''Πλους'': Γεωργία Μανωλοπούλου

Υψίφωνος: Μαριέττα Σαρρή

Μεσόφωνος –περφόρμερ: Ιουλία Σπανού

Χορεύτρια –περφόρμερ: ΆνναθαλίαΚαράμπελα

Ηθοποιός –περφόρμερ: Δήμητρα Ταρούση

Το έργο ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ | Το Θέατρο ως Ηθικός Θεσμός πραγματοποιείται με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, (Υ.Π.Π.Ο.Α.).

Αποκλειστικός Χορηγός του προγράμματος "Οι νέοι της Όπερας" Εθνικής Λυρικής Σκηνής, (Ε.Λ.Σ.):