Επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου ο Άγγελος Ρούβαλης- Δίπλα σε Μπουτάρη και Κουρτάκη

Επίτιμος πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου ανακηρύχθηκε ο Άγγελος Ρούβαλης.

Όπως αναφέρει σε ανάρτηση του:

"Αγαπητοί φίλοι και φίλες η απόφαση της Γ.Σ. του Συνδέσμου Ελληνικού Οίνου (ΣΕΟ) να με ανακηρύξει ως επίτιμο πρόεδρό του δίπλα στον Βασίλη Κουρτάκη και τον Γιάννη Μπουτάρη (που αναγκάζονται να στριμωχτούν λίγο για να μου κάνουν θέση, όπως θα έλεγε και η Κική Δημουλά) είναι υψίστη τιμή. Σας ευχαριστώ και ελπίζω η τιμή αυτή να λειτουργήσει θετικά και για τον υπέροχο οργανισμό μας, τον ιστορικό Σύνδεσμο Ελληνικού Οίνου(ΣΕΟ) που δεκαετίες τώρα εκφράζει τις πιο πρωτοπόρες, τις πιο ιστορικές, τις πιο κοσμοπολίτικες δυνάμεις του ελληνικού κρασιού.

Διακρίνω τώρα , ότι αυτό που όλοι μαζί καταφέραμε τις τελευταίες δεκαετίες, είναι η καθιέρωση της λογικής της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ, και της προσπάθειας για ΠΟΙΟΤΗΤΑ στο ελληνικό κρασί, και σε κάθε τι που συνδέεται με αυτό. Η προσπάθειά που ξεκίνησε τις δεκαετίες του 80 και 90 ορμητική μεν, αλλά βασισμένη στην παγκόσμια γνώση και στις αρετές της ελληνικής γης, παρέσυρε την αμέσως επόμενη δεκαετία του 2000 και την Γαστρονομία στην δική της άνοιξη και στην εμπιστοσύνη στα ελληνικά προϊόντα, ενώ την μεθεπόμενη δεκαετία του 2010 η οικονομική κρίση εμπόδισε πρόσκαιρα τις συνέργειες που είχαμε αρχίσει με τον ελληνικό τουρισμό , στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός συνολικού εθνικού προϊόντος που θα είναι το σύνολο: Προϊόντα ποιότητας-Γαστρονομία-Πολιτισμός-Τουρισμός.

Αυτό που δεν καταφέραμε είναι να μπολιάσουμε τις υπάρχουσες κρατικές δομές ή να δημιουργήσουμε θεσμούς διεύθυνσης του αμπελοοινικού τομέα, όπως βεβαίως επεξεργαστήκαμε και προτείναμε, και όπως λειτουργούν σε όλες τις οινοπαραγωγές χώρες του παλαιού αλλά και του νέου κόσμου. Αυτή η προσπάθεια είμαι βέβαιος ότι θα συνεχιστεί και θα είμαι πάντα στη διάθεσή σας.

Η έλλειψη αυτή εμποδίζει να αντιμετωπίζονται παλαιά προβλήματα που κακοφορμίζουν ενώ δεν αντιμετωπίζει νέα που φέρνει η ζωή.

Ένα παλιό πρόβλημα είναι η δραστική μείωση του ελληνικού αμπελώνα, η οποία περνάει σχεδόν απαρατήρητη, κρυμμένη κάτω από το χαλί των ποιοτικών επιτυχιών των ελληνικών κρασιών. Καλύπτονται έτσι οι πολύ μεγάλες αιτίες που είναι η ανυπαρξία πολιτικής για τη γεωργική γη και η ανυπαρξία αντίστοιχου φορέα για την διαχείριση της γεωργικής γης, με ορατό αποτέλεσμα την συνεχή μείωση ή κατάτμηση των περιουσιών και επομένως την μη βιωσιμότητα της ελληνικής γεωργίας και αμπελουργίας. Είναι ένα μείζον θέμα που έφερε στην επιφάνεια ο ΣΕΟ στην αμπελουργική ημερίδα που διοργάνωσε το2012.

Ένα καινούργιο ,διαφορετικό πρόβλημα είναι η λανθασμένη απάντηση που δίνεται από μερικούς στην αυξανόμενη απαίτηση του καταναλωτή για βιώσιμες πρακτικές και υγιή προϊόντα, με τη χρήση ενδείξεων που δεν είναι νομοθετημένες ή πιστοποιημένες και επομένως παραπλανούν τον καταναλωτή. Έτσι ο όρος «φυσικό κρασί» δεν υπάρχει στο ισχύον νομικό πλαίσιο, καθόσον όλα τα κρασιά είναι φυσικά ως προϊόντα φυσικής αλκοολικής ζύμωσης του χυμού των νωπών σταφυλιών. .

Το να χρησιμοποιούν μερικοί παραγωγοί τον όρο φυσικό κρασί για τα δικά τους προϊόντα θέτει σε κίνδυνο την εικόνα των άλλων κρασιών και υποβαθμίζει το έργο άλλων οινοποιών που εργάζονται γενιές και γενιές με αφοσίωση και μεράκι για όλο και καλλίτερο αποτέλεσμα στο αμπέλι , στο οινοποιείο ,στο μπουκάλι. Δεν μπορούμε να δεχθούμε τον υπαινιγμό ότι το κρασί στο σύνολό του δεν είναι φυσικό προϊόν, παρά μόνον ένα μικρό μέρος του. Αυτό είναι πολύ πιθανόν να βλάψει τον αμπελοοινικό τομέα συνολικά.

Όμως το φυσικό προϊόν κρασί , διαθέτει ισχυρές νομικές δεσμεύσεις από την ελληνική αρχαιότητα έως σήμερα, οι οποίες ακριβώς το τοποθετούν στον αντίποδα των βιομηχανοποιημένων σύγχρονων τεχνικών προϊόντων όπως η Coca Cola ή τα άλλα αλκοολούχα,

Ο ΣΕΟ θα επιμένει στην σοβαρή επεξεργασία των θεμάτων, σε επαφή με τον ευρωπαϊκό κόσμο του κρασιού, ανοιχτός στην έρευνα και στα νέα δεδομένα, με κύρια έγνοια του την ποιότητα του ελληνικού κρασιού και την βιωσιμότητα του ελληνικού αμπελοοινικού τομέα.

Ένα άλλο σημαντικό και ξεχωριστό του καθήκον –που πάει μαζί με όλη του την φυσιογνωμία-είναι να στηρίζει τις προσπάθειες των ελλήνων ιστορικών που ερευνούν τη μήτρα της σύγχρονης οινικής κουλτούρας, που δεν είναι άλλη από την αρχαία Ελλάδα.

Από την τιμητική αυτή θέση ,θα είμαι ευτυχής να βλέπω όλους τους νέους, πρωτοπόρους έλληνες οινοποιούς και, αμπελουργούς-οινοποιούς, να συμμετάσχουν στον ΣΕΟ, να συμβάλλουν μέσα από τα όργανά του, τις επιτροπές που δημιουργεί ,όπως αυτή των Θεσμών και Νομοθεσίας ,ή της Προώθησης ή του Οινοτουρισμού και μέσα από το Διοικητικό του Συμβούλιο, στην ξεχωριστή ιστορική οινική πορεία της χώρας μας στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Εύχομαι

καλή επιτυχία

και ούριο άνεμο στην συνέχεια της πορείας όλων μας και βέβαια του ελληνικού κρασιού!".