Γρ. Αλεξόπουλος: Η ιστορική διδαχή της συλλογικής ευθύνης και συνείδησης

Σε ανακοίνωσή του ο Γρηγόρης Αλεξόπουλος επικεφαλής της παράταξης Πρωτεύουσα Ξανά, επισημαίνει:

Τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, δεν είναι μια ακόμη επέτειος αλλά μια αφορμή για να ξαναδούμε την πορεία του ελληνικού κράτους στο πέρας των χρόνων, την πορεία του τόπου μας στο διάβα της ιστορίας, τις αρετές και τα λάθη μας. Είναι και μια αφορμή για να διδαχθούμε από την ιστορία μας και να αντιληφθούμε την σημασία της προσήλωσης στις αξίες που ενέπνευσαν τον αγώνα για την ανεξαρτησία. Της προσήλωσης στα ιδανικά της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, της ενότητας μέσα από την οποία περνάει η επίτευξη κάθε μεγάλου σκοπού ή οράματος για τους ανθρώπους και τα έθνη.

Μας θυμίζει πάνω από όλα αυτή η επέτειος τι μπορεί να επιτύχει ο ελληνισμός όταν δίνει με ομοψυχία μάχες, ακόμη και όταν αυτές είναι άνισες. 

Η ιστορία είναι ευθύνη. Και η λήθη είναι ο μεγάλος της εχθρός.

Η Επανάσταση του 1821 η οποία υπήρξε σταθμός για την ιστορία του Ελληνισμού αλλά και αναπόσπαστο κομμάτι της παγκόσμιας ιστορίας, είναι η δική μας μεγάλη παρακαταθήκη και η βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε το νέο ελληνικό κράτος.

Είναι η ιστορική διδαχή της συλλογικής ευθύνης και συνείδησης. Η διδαχή της μάχης που μπορεί να κερδηθεί. Υπό οποιεσδήποτε συνθήκες.

Τα λόγια του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη είναι η μεγάλη μας κληρονομιά:

«Όταν αποφασήσαμε να κάμομε την Επανάσταση, δεν εσυλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχομε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε: «Που πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιταροκάραβα βατσέλα;», αλλά , ως μία βροχή, έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και οι κληρικοί, και οι προεστοί, και οι καπεταναίοι, και οι πεπαιδευμένοι, και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.»