Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Νάσος Νασόπουλος Αιγιάλεια Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Γιώργος Λάνθιμος Ρούλα Πισπιρίγκου Ομόφυλα Ζευγάρια
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΜΟΥΣΙΚΗ

/

Ο Γιώργος Νταλάρας αφηγείται τη ζωή του στο thebest: "Μπορείς με τις επιλογές σου, να αλλάξεις την τύχη σου"

Ο Γιώργος Νταλάρας αφηγείται τη ζωή του ...
Τσίχλα Κωνσταντίνα
[email protected] , Facebook Page

Τα παιδικά χρόνια, η απουσία του πατέρα και ο δρόμος μέχρι την καταξίωση

Η ζωή του θα μπορούσε να είναι μυθιστόρημα.

Η ιστορία του παιδιού που μεγάλωσε χωρίς να βλέπει τον πατέρα του και αγωνίστηκε για να επιβιώσει και κατάφερε, ακολουθώντας το όνειρό του, να σφραγίσει με την παρουσία του το ελληνικό τραγούδι.

Ο Γιώργος Νταλάρας από μικρό παιδί έκανε πολλές δουλειές, εργάστηκε ακόμα και σε οικοδομή, όμως κατάφερε να ακολουθήσει αυτό που πάντα αγαπούσε, τη μουσική.

Οι συναντήσεις του με σπουδαίους που έγιναν δάσκαλοι του και παράλληλα η οικογένεια του τον εκτόξευσαν στην κορυφή. Και μπορεί όταν ήταν μικρός να αισθανόταν έντονα την αδικία, όμως σήμερα θεωρεί τον εαυτό του ιδιαίτερα τυχερό για όσα έχει.

Ο ίδιος μίλησε για τη ζωή του στο thebest.gr για τα παιδικά του χρόνια, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μέχρι να καταξιωθεί, για την οικογένεια του, τη σχέση του με τους γονείς του και φυσικά για τη μουσική.

Η μητέρα μου με έμαθε τα πρακτικά, το τι πρέπει να κάνω… και ο πατέρας μου, τι να μην κάνω

Σας συναντάω στην Πάτρα όπου βρίσκεστε με αφορμή την παρουσίαση του βιβλίου: «Γιώργος Νταλάρας- και το καλοκαίρι κρυώνω» αλλά και τη συναυλία που θα πραγματοποιήσετε με την Μητρόπολη Πατρών για φιλανθρωπικό σκοπό... Τι αναμνήσεις έχετε από την πόλη; 

Έρχομαι στην Πάτρα από πολύ μικρός, από 15 χρονών περίπου… και μπορώ να πω πως σήμερα δεν είναι η ίδια πόλη. Έχει αλλάξει πολύ.

Θυμάμαι έντονα τις πρώτες εκδρομές, το παλιό οινοποιείο στην Achaia Clauss, την ανάβαση που κάναμε με τις μηχανές, και φυσικά τη θάλασσα όπου μαζεύαμε πέτρες.

Επιλέγετε συχνά να τραγουδάτε για φιλανθρωπικούς σκοπούς… Είναι μία ανάγκη σας αυτό;

Είναι μία επιλογή. Όταν ο κόσμος σε ανταμείβει με τόση αγάπη και τόσο ενδιαφέρον, κάποια στιγμή, πρέπει να το ανταποδώσεις. Αυτό δεν το κάνω τώρα που βρίσκεται η χώρα μας σε μία ευαίσθητη περίοδο, γιατί ακόμα δεν έχουμε ανανήψει από αυτή τη φρικτή δεκαετία και την αναταραχή. Δεν μπορώ να αρνηθώ να βοηθήσω. Πιστεύω ότι το τραγούδι δεν είναι επάγγελμα και ο τρόπος που λειτούργησα μέσα σε αυτό, θα έλεγα ότι το αποδεικνύει.

Δεν με ενδιέφερε απλώς να γίνω γνωστός και να βγάλω χρήματα και να αναρριχηθώ κοινωνικά. Με ενδιέφερε να μπω στο χώρο της μουσικής. Άλλωστε και οι δάσκαλοι μου ήταν σπουδαίοι άνθρωποι που έγιναν σχεδόν οικογένεια μου. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν υψηλά ιδανικά. Δεν ασχολήθηκαν με το «σήμερα» και με το πώς θα «βγάλουμε» τη μέρα μας με χαρά.

Η ζωή έχει και μία σκοτεινή πλευρά. Όπως έλεγε ο Μάνος Ελευθερίου, «είναι μία εκδρομή που αν δεν την ξεκινήσεις σωστά, μπορεί να σε βγάλει σε λάθος ατραπούς.

Τι είναι αυτό που σας στεναχώρησε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια;

Ότι η χώρα ακόμα προσπαθεί να ορθοποδήσει μετά από αυτή την κρίση. Βλέπω μεγάλη αναταραχή και διχόνοια στον πολιτικό χώρο και ο διχασμός ήταν πάντα το χειρότερο σενάριο για τον Έλληνα. Κι όμως δε λέει να το αποχωριστεί.

Και αυτό που με απογοήτευσε τα τελευταία χρόνια ήταν η είσοδος νεοφασιστικών μορφωμάτων μέσα στη βουλή. Αυτό ήταν κάτι που μου προξένησε λύπη. Λένε οι άνθρωποι αυτοί πως ό,τι κάνουν, το κάνουν για την Ελλάδα. Είναι ψέμα αυτό γιατί Ελλάδα και ναζισμός δεν ταιριάζουν.

Στο βιβλίο του Θανάση Λάλα με θέμα τη ζωή σας, αναφέρετε ότι με το ζήτημα της ύπαρξης του Θεού και γενικότερα με τα υπαρξιακά θέματα, ήρθατε σε επαφή από τότε που ήσασταν στο νηπιαγωγείο και καταλήξατε ότι ο άνθρωπος πρέπει να αναζητήσει, τι δεν είναι Θεός... Έχετε απάντηση σε αυτό; 

Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να το απαντήσει. Έχουμε δύο δυνάμεις. Η μία είναι η πίστη και η άλλη η επιστήμη. Εκ των πραγμάτων είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Ο φόβος για τον θάνατο δημιουργεί μία πίστη σε κάποιες αντιλήψεις και σε κάποιες αυταπάτες, ότι αν ζήσουμε «καλά» εδώ (το καλά είναι σχετικό), θα ζήσουμε μία άλλη ζωή. Αυτό δεν υπάρχει, είναι ένα ψέμα που το υποστηρίζουν πάρα πολύ οι θρησκείες γιατί οτιδήποτε έχουμε, είναι αυτό που ζούμε.

Από την άλλη η επιστήμη είναι εναντίον της αυταπάτης γιατί η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι τίποτα από όλα αυτά δεν έχει συμβεί στην πραγματικότητα. Όλα είναι θρύλοι που καλλιεργούνται στους ανθρώπους, αφού φοβούνται το θάνατο και δεν μπορούν να ερμηνεύσουν τι ακριβώς είναι ο άνθρωπος και γιατί υπάρχει αν όλα τελειώνουν.

Εγώ διάλεξα από μικρός να φύγω από αυτή την αντίληψη και μελετώντας – γιατί δε θεωρώ τον εαυτό μου κάτι σπουδαίο που μπορεί να δίνει και φώτα στους άλλους-τοποθέτησα τον εαυτό μου με τους ανθρώπους της γνώσης και της επιστήμης.

Γιατί η επιστήμη δίνει απαντήσεις, το άλλο είναι σαμανισμός και ο σαμάνος κάνει μόνο θαύματα. Και θαύματα δεν υπάρχουν, είναι αυταπάτη.

Έχετε πει ότι θέλατε στη ζωή σας να σας είχαν βάλει μερικά «μη» για να μην έχετε ευθύνη για τα πάντα…

Το είπα γιατί μεγάλωσα χωρίς τον πατέρα μου ο οποίος δεν ήταν κοντά μας. Χωρίς να το θέλει ο ίδιος και παρόλο που δεν τον είχα κοντά μου όσο θα ήθελα, ήταν ένας δάσκαλος μου.

Είχα δύο δασκάλους. Ο ένας ήταν παρών και ήταν η μητέρα μου. Ό άλλος ήταν απών και ήταν ο πατέρας μου. Οι δύο δάσκαλοι που το παιδί πρέπει να σέβεται και να εκτιμάει… Η μητέρα μου με έμαθε τα πρακτικά, το τι πρέπει να κάνω… και ο πατέρας μου, τι να μην κάνω.

Μου αρέσει η οικογένεια και ξέρω και την αξία της. Ήθελα να έρθουν τα πράγματα έτσι ώστε τα παιδιά να μην αισθάνονταν την απουσία

Εσείς ως γονιός, τι θεωρείτε ότι διδάξατε την κόρη σας;

Δεν είμαι σίγουρος... Προσπάθησα όμως…

Σημασία δεν έχει τι λέμε στα παιδιά, αλλά τι κάνουμε και τι βλέπουμε γιατί η ζωή είναι γεμάτη αντιφάσεις. Είμαστε δισυπόστατα όντα. Υπάρχει η ψυχή (που δε ξέρω κι εγώ να σας το ερμηνεύσω τι είναι) και το σώμα, η ύλη. Αυτά τα δύο πράγματα έρχονται σε κόντρα καθημερινά. Πώς είναι εύκολο αυτό το πράγμα να το διαμορφώσεις σε συζήτηση, σε ρήσεις και σε αποφθέγματα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν ένα παιδί να σταθεί στα πόδια του; Δεν το ξέρουμε αυτό.

Παίζουν κι αλλά πράγματα ρόλο στο πώς θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου και τι μπορεί να αφήσεις πάνω τους. Η κόρη μου πήρε κάποια πράγματα που ενδεχομένως είδε από εμένα και τη μητέρα της... και ελπίζω να ήμουν καλός πατέρας, αλλά αυτό το ξέρει η ίδια.

Για εσάς, ποιος είναι ο καλός πατέρας, έχοντας ένα πατέρα που σας δίδαξε την απουσία του;

Εμένα ο πατέρας μου, μου έλειψε και αυτό το έχω σαν βάρος αλλά μπορώ και να τον δικαιολογήσω. Αν κάποιοι άνθρωποι βρίσκονται, αγαπιούνται, ερωτεύονται, κάνουν παιδιά και μετά  βλέπουν ότι δεν μπορούν να ζήσουν μαζί, τι είναι προτιμότερο; Να μείνουν και να δυστυχήσουν ή να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους;

Και αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολα. Πρέπει συνεπώς να είμαστε ανοιχτοί και να καταλάβουμε ότι είμαστε όντα που... είμαστε σε θέση να βάλουμε κανόνες όταν εμείς οι ίδιοι είμαστε τόσο αλλόκοτοι καθημερινά;

Ως παιδί δύο γονιών που δεν έμειναν μαζί, είχατε άγχος μήπως όταν κάνατε παιδιά, πάθαιναν το ίδιο με εσάς;

Μου αρέσει η οικογένεια και ξέρω και την αξία της. Ήθελα να έρθουν τα πράγματα έτσι ώστε τα παιδιά που ίσως θα έκανα, να μην αισθάνονταν την απουσία. Για τα παιδιά είναι σημαντικό να έχουν και πατέρα και μητέρα. Το να λείπει ένας από τους δύο, είναι πληγή για τα παιδιά.  Είναι κάτι που θα το βρουν μπροστά τους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Μπορείς αν το θέλεις, με τις επιλογές σου, να αλλάξεις ακόμα και την τύχη σου

Έχετε τραγουδήσει «όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο και κανένας δε μπορεί να το αποφύγει»… και έχετε δηλώσει επίσης ότι αν παλέψει κανείς με το πεπρωμένο του, θα χάσει… Το έχετε βιώσει αυτό;

Ναι. Αλλά θα ήθελα να πω ότι όσο μεγαλώνω και ωριμάζω, δεν κρατάω αυστηρά κουτάκια με τις ιδέες και είμαι έτοιμος να σκεφτώ και να διαμορφώσω τον χαρακτήρα μου, ακόμα και τις απόψεις μου. Όχι τις αρχές μου, αλλά κάποιες απόψεις.

Το πεπρωμένο δεν είναι αυτό που φέρνει η ζαριά που ρίχνεις… Πιστεύω ότι μπορείς να το πολεμήσεις, αυτό που λέμε τύχη.  Την τύχη μπορείς να την «στρώσεις και να φτιάξεις ή ένα δρομάκι με ένα χαλικάκι ή ένα δρομάκι με λάσπη ή ένα χαλάκι. Μπορείς αν το θέλεις, με τις επιλογές σου, να αλλάξεις ακόμα και την τύχη σου. Για να το κάνεις αυτό πρέπει να έχεις ενδιαφέρον, κατανόηση, να διαβάζεις, να μελετάς, να είσαι ανοιχτός και να νιώθεις ότι μέρος ενός συνόλου που οποιαδήποτε στιγμή, για κάποιους λόγους, που δεν ξέρεις, μπορεί να σε απορρίψει.

Όταν ήσασταν μικρός, αισθανθήκατε τόση αδικία που λέγατε χαρακτηριστικά ότι «σας έχει φτύσει ο διάολος»… στην πορεία των χρόνων και με την εξέλιξη που είχατε, αλλάξατε γνώμη;

Είδατε πόσο αντιφατικά είναι όλα; Το είπα αυτό σε μία στιγμή που ήμουν κουρασμένος, απογοητευμένος, πληγωμένος… όμως αν με ρωτήσετε σήμερα, θα σας πω ότι είμαι από τους τυχερότερους ανθρώπους της γης. Και τα δύο είναι αληθινά.

Κάνω μία δουλειά που αγαπάω, που δεν με «έδιωξε» και με αφήνει να είμαι κοντά της. Αντί να πληρώνω για να κάνω αυτό που αγαπώ, ανταμείβομαι ποικιλοτρόπως, ακόμα και με χρήματα που είναι εργαλείο για να ζήσεις.

Θυμάμαι την αγωνία που είχα εγώ όταν ήμουν μικρός, που προσπαθούσα και κανείς δε μου έδινε σημασία. Έπρεπε να πείσω με κάποιον τρόπο, ότι μπορώ να κάνω κάτι

Γενικότερα, αισθάνομαι ότι ανταποδίδετε με μία γενναιοδωρία προς τους νεότερους δημιουργούς…

Από παλιά… Είμαι από τους τραγουδιστές που γεννήθηκαν μέσα στην αυτοκρατορία των εταιριών δίσκων που ήταν στημένες και καλοδουλεμένες επιχειρήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο γεννήθηκαν πολλοί τραγουδιστές, άλλοι σπουδαίοι, άλλοι αδιάφοροι αλλά και χωρίς κίνητρο. Η γενιά μου είχε ανθρώπους που «βγήκαν» από αυτές τις εταιρείες αλλά δε δέχθηκαν τη νουθεσία τους.

Έλεγα στην εταιρεία μου: «Δεν είναι σωστός ο τρόπος που δουλεύετε. Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αξία και κλείνετε τα μάτια σας». Από τότε που απελευθερώθηκα από τις εταιρείες γιατί κλείσανε, όταν βλέπω έναν άνθρωπο που νιώθω ότι έχει ταλέντο, του λέω να έρθει κοντά.  Δεν το κάνω γιατί είμαι καλός άνθρωπος αλλά γιατί βλέπω ταλέντο.

Επίσης θυμάμαι την αγωνία που είχα εγώ όταν ήμουν μικρός, που προσπαθούσα και κανείς δε μου έδινε σημασία. Έπρεπε να πείσω με κάποιον τρόπο, ότι μπορώ να κάνω κάτι.

Πολλοί νέοι επιλέγουν να κυνηγήσουν τα όνειρα τους μέσα από τηλεοπτικά προγράμματα..

Κυρίαρχος σκοπός όμως αυτών των προγραμμάτων είναι να εκμεταλλευτούν αυτά τα παιδιά και τα τρελαίνουν πριν την ώρα τους. Είναι παιχνίδι…

Σέβομαι την τηλεόραση ως μέσο αλλά είναι ελάχιστα αυτά που εκτιμώ σε αυτή, σχετικά με την εικόνα και τη λειτουργία της. Θα ήθελα να λειτουργεί βάσει της δύναμης της, εκπαιδευτικά, πολιτιστικά, επιστημονικά… να υπάρχει ένα επίπεδο.

Με ενδιαφέρει να βοηθά τους ανθρώπους που δεν έχουν δυνατότητα να διαβάσουν και να δίνει βάρος στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων.

Ελάχιστες φορές έχετε τραγουδήσει για τον κινηματογράφο...

Από μικρό παιδί δεν άντεχα τους τραγουδιστές που πήγαιναν και τραγουδούσαν playback στις ταινίες, το σιχαινόμουν και δεν το έκανα ποτέ, παρά μόνο μία φορά.

Ήμουν 15 χρονών και είχε έρθει ο πατέρας μου… λίγες φορές τον είδα στη ζωή μου, οπότε είχα μεγάλη λαχτάρα. Μαζί με τον αδελφό του με πήραν σε ένα στούντιο, στην οδό Αχαρνών, όπου γυριζόταν ένα φιλμ που λεγόταν «Λαός και Κολωνάκι» και εκεί εμφανίζομαι κι εγώ λίγα δευτερόλεπτα. Δεν μπορούσα να πω όχι στον πατέρα μου.

Ο φόβος του θανάτου είναι για τους μη θαρραλέους που έχουν επενδύσει σε λάθος μετοχές- Δεν είναι άσχημο να επενδύεις στην υστεροφημία σου

Παρά το γεγονός ότι ήσασταν πάντα προσηλωμένος στη μουσική (έχετε πει πως όταν μελετάτε μουσική, δεν αισθάνεστε πείνα και δίψα) αισθανθήκατε ποτέ ότι βρεθήκατε εκτεθειμένος-κατά κάποιον τρόπο- στο ενδιαφέρον του κόσμου, σε συμπάθειες- αντιπάθειες, στα αρνητικά σχόλια κ.λπ.;

Ναι... και δεν μου αρέσει αυτό το κομμάτι. Η φήμη είναι αρρώστια. Δεν το θέλω γιατί η ταχύτητα της μυθοποίησης και του θρύλου είναι δυνατή και ανθεκτική. Είναι σαν τα fake news που παίρνουν τεράστιες διαστάσεις δημιουργώντας εντάσεις.

Λειτουργεί διχαστικά και εχθρικά. Το πάλεψα με επιμονή και αντοχή. Και κάθε φορά, θα υπομένω αυτό που πρέπει να γίνει και μετά θα σκύψω πάνω από τα σχέδια μου, τη δουλειά μου, τις επιλογές μου και θα συνεχίσω βαρετά και επίπονα αυτό που κάποιοι δεν εγκρίνουν. Θα είμαι όσο μπορώ ο εαυτός μου και θα πηγαίνω με την αλήθεια.

Κι επειδή η ζωή μας γίνεται όλο και πιο σκούρα και επειδή πολλές φορές και η τεχνολογία δημιουργεί περισσότερα προβλήματα, αν κάποιος θελήσει να γίνει παράδειγμα για τους άλλους, στο μετρό και στο βαθμό που μπορεί, είναι «θεάρεστο».

Δεν είναι άσχημο να επενδύεις στην υστεροφημία σου. 

Έχω να ακούσει να λένε για μένα:«Πάει να τραγουδήσει εκεί γιατί θέλει να κάνει τον καλό»… ε, μπορείς να το κάνεις κι εσύ!

Τον φόβο τον νικήσατε με φόβο, έχετε πει… φοβάστε τον θάνατο;

Το μόνο σίγουρο και μετρήσιμο πράγμα που έχεις είναι ο θάνατος. Είναι το πιο άμεσο και καθαρό πράγμα με το οποίο δε μπορώ να θυμώσω. Τι μου μένει; Κάθε μέρα να προσπαθώ να του απαντήσω… και ο μόνος τρόπος που έχω για να απαντήσω, είναι η ζωή.

Ο φόβος του θανάτου είναι για τους μη θαρραλέους που έχουν επενδύσει σε λάθος μετοχές. Δεν υπάρχει κόλαση ή παράδεισος.

 

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Culture