"Νεφέλες" του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Καρατζά στο Ρωμαϊκό ωδείο

Η διακωμώδηση μιας - διαχρονικής -  καθημερινότητας, αλλά και των λαθών που ο μέσος άνθρωπος επαναλαμβάνει επηρεασμένος  από συνθήκες που φαινομενικά τουλάχιστον, δείχνουν απρόβλεπτες,  μας  οδηγεί από το μονοπάτι του εποικοδομητικού προβληματισμού, στο αυθόρμητο γέλιο περνώντας  μέσα από τον - πάντα επίκαιρο - σατυρικό λόγο  του Αριστοφάνη, στην αριστοτεχνική κωμωδία “Νεφέλες” σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά και  μετάφραση Γιάννη Αστερή, που παρουσιάζει το Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας την Δευτέρα 22 και την Τρίτη 23 Ιουλίου στις 9.30 το βράδυ  στο Ρωμαϊκό ωδείο.

Ο Δημήτρης Καραντζάς καταπιάνεται για πρώτη φορά με το αριστοφανικό έργο και με τη σύμπραξη πολύ σημαντικών ηθοποιών ( Γιώργος Γάλλος, Νίκος Καραθάνος, Χρήστος Λούλης, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Θεοδώρα Τζήμου, Αινείας Τσαμάτης, Παναγιώτης Εξαρχέας, Πάνος Παπαδόπουλος, Γιάννης Κλίνης, Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Ευδοξία Ανδρουλιδάκη,Έμιλυ Κολιανδρή, Ελίνα Ρίζου) χρίζει πρωταγωνίστριες της παράστασης τις ίδιες τις Νεφέλες, που έρχονται να κηρύξουν την αμφισβήτηση της παντοδυναμίας της λογικής και την επιστροφή σε μια χαμένη πνευματικότητα, σ’ ένα αέναο και επικίνδυνο παιχνίδι μεταμορφώσεων.

Οι “Νεφέλες” του Αριστοφάνη παρουσιάστηκαν στα Μεγάλα Διονύσια το 423 π.Χ.  και μας αφηγούνται την περιπέτεια  ενός ”καθημερινού ανθρώπου” ,του Στρεψιάδη , που προσπαθεί ν’ απαλλαγεί από τα χρέη  του.

Αρχικά, ο Στρεψιάδης προσπαθεί να  πείσει  τον καλοαναθρεμμένο του γιο , Φειδιππίδη , που είναι και η αιτία των χρεών του ,να φοιτήσει στο φροντιστήριο του Σωκράτη, ελπίζοντας ότι  έτσι θα μπορέσει να υπερασπιστεί τον εαυτό του στο δικαστήριο  γλιτώνοντας από τους δανειστές. Όταν εκείνος  αρνείται, αποφασίζει -παρά την ηλικία του-να σπουδάσει ο ίδιος.

Έρχεται σε επαφή με τον κόσμο των Νεφελών  και  τον Σωκράτη ,αλλά πολύ γρήγορα  αποδεικνύεται ανεπίδεκτος μαθήσεως .Μην έχοντας  άλλη λύση , αναγκάζει τον Φειδιππίδη  να σπουδάσει με το ζόρι. Πατέρας και γιος παρακολουθούν τη σύγκρουση  Δίκαιου και Άδικου Λόγου, για το ποιος από τους δύο  μπορεί να προσφέρει την καλύτερη εκπαίδευση . Ο Άδικος Λόγος αναδεικνύεται νικητής  και ο  Φειδιππίδης μεταμορφώνεται σε  έναν υποδειγματικό διανοούμενο.

Ξέροντας ότι έχει πια κάποιον να τον υπερασπιστεί στο δικαστήριο ,ο Στρεψιάδης διώχνει  κακήν κακώς τους δανειστές του και διοργανώνει μια γιορτή όπου θα διαπιστώσει τα “καλά” της εκπαίδευσης του γιου του. Σε μια αντιδικία τους ο Φειδιππίδης αρχίζει να τον ξυλοφορτώνει, έχοντας μάλιστα “ατράνταχτα” επιχειρήματα, και  ο Στρεψιάδης, όλος θυμό, αποφασίζει να καταστρέψει το φροντιστήριο του Σωκράτη σ’ ένα από τα πιο αινιγματικά και τραγικά φινάλε στην αριστοφανική δραματουργία.