Αναβίωσε και φέτος η Λέηση στο Άνω Καστρίτσι Πατρών

Η ιστορία του εθίμου

Τη Δευτέρα (δεύτερη μέρα του Πάσχα) στο Άνω Καστρίτσι αναβιώνει ένα έθιμο που έρχεται από τα βάθη των αιώνων.

Η παράδοση θέλει τους κατοίκους του Άνω Καστριτσίου να τελούν θρησκευτική δέηση στην προσπάθεια τους να προφυλάξουν το χωριό από κάποια καταστροφή. Άλλοι λένε από λοιμό ή διάφορες επιδημίες και άλλοι από κατολισθήσεις.

Στη «Λέηση» αποδίδουν οι κάτοικοι και το ότι δεν υπήρξαν θύματα μεταξύ των χωριανών, παρά το ότι το χωριό ήταν το κέντρο του εμφυλίου.

Οι κάτοικοι λοιπόν, κατόπιν προτροπής των ιερωμένων, πραγματοποιούν θρησκευτική λιτανεία και δέηση, περιφέροντας τις άγιες εικόνες περιμετρικά σε όλα τα υψώματα γύρω από το χωριό.

Έτσι κι εφέτος, τηρώντας την παράδοση, τη Δευτέρα το πρωί άρχισε η δέηση ή «Λέηση» (στην τοπική διάλεκτο), από την κεντρική εκκλησία (Άγιοι Σαράντα).

Η εικόνα της Ανάστασης προηγείτο της πομπής και ακολουθούσαν σημαίες, εξαπτέρυγα και εικόνες που κρατούσαν οι κάτοικοι του χωριού ντυμένοι με παραδοσιακές στολές.

Καθ' όλη τη διάρκεια της πομπής οι κάτοικοι φώναζαν με στεντόρεια φωνή «Κύριε Ελέησον» (Εξ ου και η ονομασία «Λέηση).

Η πομπή σταματούσε σε κάθε ένα, από τα πολλά ξωκλήσια του χωριού, αλλά και σε προκαθορισμένα δέντρα. Εκεί οι ιερείς "σηκώνουν ύψωμα" και το τοποθετούν (αντίδωρο) στα συγκεκριμένα υπεραιωνόβια δέντρα, στα οποία με «αρίδα» (τρυπάνι) έχουν ανοιχτεί τρύπες, σφραγίζοντας ταυτόχρονα την τρύπα του δέντρου με πέτρα (που σε λίγο χρονικό διάστημα την καλύπτει το ίδιο το δέντρο) και φέτος κατέληξαν στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου (στους πρόποδες του Παναχαϊκού), όπου τελέστηκε Θεία Λειτουργία.

Στη συνέχεια, όλοι όσοι συμμετείχαν στην πομπή, μικροί, μεγάλοι, ντόπιοι και επισκέπτες, αφού διένυσαν πεζοπορία πέντε ωρών περίπου, κατέληξαν στην κεντρική πλατεία.

Εκεί ο παπάς έσυρε πρώτος το χορό με όλους τους φουστανελάδες και ακολουθησε γλέντι με ψητά αρνιά, κόκκινα αυγά, κουλούρια και κρασί.