Παραμύθια για παπουτσωμένους γάτους

Και ξαφνικά από όλα τα στόματα βγαίνει ένα όνομα: Χρήστος Παπουτσής! Το πρόσωπο αυτό συζητιέται παντού και όλοι αναφέρονται στις προηγούμενες του θέσεις. Ο επίτροπος, ο υπουργός, ο ευρωβουλευτής ο μπίξα και ο δείξα. Τι έγινε ,τι έκανε και που διορίστηκε.

Στην παραζάλη των αφορισμών ξεχάσαμε πια είναι η είδηση. Μάλιστα αυτό που δεν είναι καν είδηση. Αυτή αναφέρει το εξής: Ένα στέλεχος κυβερνητικού κόμματος μπήκε σε μια κρατική θέση. Tίποτα περισσότερο,  τίποτα λιγότερο. Τις περισσότερες φορές μάλιστα είναι και μη εκλεγμένος ο βουλευτής που διορίζεται. Αυτό γινόταν πάντα, αυτό γίνεται και τώρα.

Ναι παίδες τίποτα δεν άλλαξε! Ούτε καν στα ψέματα, στο δήθεν. Αυτοί που θα μας σώσουν δεν έχουν ντυθεί καλοί. Περισσότερο θρασύτατοι, συνεχίζουν το «έργο» τους έτσι όπως και προηγουμένως.

Αλήθεια στην Αχαία σε δημόσια αξιώματα ποιος προλαμβάνεται; Μήπως κάποιος αξιοκρατικά μετά από απόφαση κάποιου συμβουλίου σοφών γερόντων; Μήπως κάποιος μετά από ενδελεχή έρευνα βιογραφικών και προυπηρεσίας;  Λυπούμαι αλλά όχι. Οι τοπικοί Παπουτσήδες προσλαμβάνονται. Παιδιά του κομματικού σωλήνα, που πάντα επιβιώνουν.

Μην πέφτουμε λοιπόν από τα σύννεφα. Βρισκόμαστε ήδη στα σκατά, έχοντας ξεπεράσει το τιμητικό σημείο του αίσχους.

Χαίρομαι κάποιες στιγμές, όπως και τώρα, τους πιο νέους που δεν είδαν καν αυτή την είδηση. Μαζί και αυτούς που αποφεύγουν συνειδητά την  πλέον κουραστικήκαι δήθεν ενημέρωση. Χίλιες φορές έτσι από το να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και να λέμε παραμύθια για παπουτσωμένους γάτους…