Back to Top
#TAGS ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ Αιγιάλεια Νάσος Νασόπουλος Ρούλα Πισπιρίγκου Βασιλιάς Κάρολος της Αγγλίας Κέιτ Μίντλετον
Αγγελίες
Μην ψάχνεις, βρες στο
THE BEST

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

/

Χρήστος Χωμενίδης: Η σχέση του παππού του με το ΕΑΜ κι η εκτέλεση του στην Πάτρα

Χρήστος Χωμενίδης: Η σχέση του παππού το...
Τσίχλα Κωνσταντίνα
[email protected] , Facebook Page

Ένα αυτοβιογραφικό άρθρο της Μέλπως Αξιώτη

Μία ανάρτηση για τον παππού του έκανε με αφορμή την επέτειο του ΕΑΜ, ο συγγραφέας Χρήστος Χωμενίδης. Ο συγγραφέας δημοσίευσε ένα βιογραφικό άρθρο για εκείνον αναφέροντας ότι υπέγραψε το ιδρυτικό και πρότεινε -όπως λένε- την ονομασία της οργάνωσης.

Το άρθρο το υπογράφει η συγγραφέας Μέλπω Αξιώτη.

" Την εποχή της μεγάλης πείνας, το '42, βρέθηκα μέσα στο "Παλλάδιον" την ώρα που μοιραζόταν εκεί το λαϊκό σισίτιο των δικηγόρων. Ένας ωραίος, πανύψηλος άντρας ξεχωρίζει μες στην ουρά. Βαστάει το τενεκεδάκι του και περιμένει τη σειρά του για να πάρει το πλιγούρι. 
Μού τον συστήνουν. "Ο κύριος Χωμενίδης". Δεν τον ξανάδα άλλη φορά.

Γεννήθηκε το 1901 στην Ακράτα της Πελοποννήσου. Ο πατέρας του ήταν φαρμακοποιός. Σπούδασε νομικά στις Βρυξέλλες.
Την εποχή εκείνη στην Ευρώπη κόχλαζαν τα σοσιαλιστικά ρεύματα. Ο Έλληνας φοιτητής συγκινείται από αυτήν την ιδεολογία. Μπαίνει στη σοσιαλιστική σχολή του Βέλγου πρώην πρωθυπουργού Βαλντεβέντε, καθηγητή της Πολιτικής Οικονομίας, και μετεκπαιδεύεται δίπλα του.

Όταν γύρισε στον τόπο του, η Ελλάδα είχε αποκτήσει έναν εξαίρετο ποινικολόγο, επιβλητικό ρήτορα και αγνότατο άνθρωπο με πολύ πλατιά μόρφωση, νομική και κοινωνική.
Ο Χωμενίδης έρχεται αμέσως σε επαφή με την τότε σοσιαλιστική ομάδα του Γιαννιού, Πασαλίδη κλπ. Τότε γνωρίζεται και με τον Δημήτρη Γληνό και γίνεται μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Εκεί γνώρισε και την αδελφή του Γληνού, την παντρεύτηκε και απόκτησε μαζί της έναν γιό, τον Αλέξανδρο Χωμενίδη.
Όταν πλάκωσε η δικτατορία του Μεταξά, ο Χρήστος είναι ανάμεσα στους πρώτους διανοούμενους που αηδιάζουν και διαμαρτύρονται.

Στέλνει αμέσως το 1936 γράμμα στον Πασαλίδη στη Θεσσαλονίκη. "Είναι αίσχος να μην πολεμάμε αλλά να μένωμε αδρανείς. Σε μια τέτοια στιγμή χρειάζεται μάχη!"
Το γράμμα πιάνεται από την Ασφάλεια και στέλνεται στον Μεταξά. Ο Χωμενίδης συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Ακροναυπλία. Από εκεί στην Τζιά. Από εκεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Τρίπολη. Εκεί μέσα τον βρήκε ο Αλβανικός Πόλεμος.
Στην Τζιά πάει δίπλα του και παραστέκει στην εξορία του η Κλυτώ Παπαδόγιαννη, αδελφή του επιτελάρχη του στρατηγού Μπακιρτζή. Τον έχει αγαπήσει με πάθος.

Μόλις κηρύσσεται ο πόλεμος, το σκάζει από το στρατόπεδο για να πάει να πολεμήσει. Προσπαθεί να καταταχθεί σαν απλός στρατιώτης γιατί η διχτατορία τού στέρησε τον βαθμό που είχε ααποκτήσει στην εκστρατεία του '22.
Πριν προλάβει να φτάσει στο μέτωπο, γίνεται η κατοχή στην Ελλάδα.
Ο Χρήστος μπαίνει από τους πρώτους στο ΕΑΜ, μέσα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ζει στην παρανομία.
Τον Μάρτη του 1944, όταν προετοιμάζονται μέσα στην κατοχή για τις βουλευτικές εκλογές, ανεβαίνει στο βουνό. Στην Ελεύθερη Ελλάδα.

Η γυναίκα του που τον λατρεύει μένει στην Αθήνα και περιμένει με αγωνία τον γυρισμό. 
Την εποχή εκείνη έγινε στην πρωτεύουσα η πρώτη διανομή μπακαλιάρου που έμεινε ιστορική. Συναντά την Κλυτώ ένας στενός φίλος του Χρήστου, ο Γ. Οικονόμου και πάνε να πιούνε κρασί με τον μπακαλιάρο στο σπίτι της. 
-Ας πιούμε στην υγειά, της λέει εκείνος, τού μέλλοντος λαϊκού υπουργού.
-Τι να τα κάνω τα αξιώματα, του λέει εκείνη, τρέμω αδιάκοπα για τη ζωή του.


Ο Χρήστος στέλνεται αντιπρόσωπος της ΠΕΕΑ στην Πελοπόννησο, όπου εκλέγεται βουλευτής Πατρών.
Φεύγει από το βουνό για να κατέβει στον Μοριά μαζί με τον Τάκη Πετρίδη, δικηγόρο, γιό του υπουργού των Φιλελευθέρων, που εκλέχθηκε στην ίδια περιφέρεια με τον πατέρα του, την Αργολιδοκορινθία.
Η βάρκα που τους μεταφέρει φεύγει από έναν κάβο της Ρούμελης για να πιάσει έναν άλλο κάβο στην περιοχή των Πατρών. Οι γερμανικές περιπολίες ελέγχανε το πέλαγος. Οι προβολείς τους σκίζουν τη νύχτα. Η μικρή βαρκούλα τραντάζεται μες στο σκοτάδι και στα κύματα. Τότε την πιάνουν οι γερμανικοί προβολείς. Ένα περιπολικό κατευθύνεται ολοταχώς και τη διπλαρώνει.
Μιά ριπή αυτομάτου σκοτώνει τον οπλισμένο συνοδό της βάρκας και το κορμί του πετιέται στη θάλασσα. Ο Χωμενίδης και ο Πετρίδης προλαβαίνουν και πετούν τον σάκκο με τα έγγραφα αλλά ο σάκκος πλέει στον αφρό της θάλασσας και οι Γερμανοί τον ψαρεύουν. Οι δυό αγωνιστές, αλυσσοδεμένοι, ξεμπαρκάρουν στην αντικρυνή στεριά κι από εκεί οδηγούνται στην Πάτρα.
Ο Χρήστος δήλωσε αμέσως στους Γερμανούς: "Είμαι απεσταλμένος της ΠΕΕΑ. Ήρθα εδώ για τις εκλογές, κάνω το καθήκον μου σαν Έλληνας. Δεν πιστεύω να περιμένετε να σας πω τίποτα άλλο."

Στην Αθήνα φτάνει η είδηση της σύλληψής του. Ειδοποιείται η γυναίκα του. Σαν τρελή ετοιμάζεται να κατέβει στην Πάτρα, μήπως μπορέσει να τον βοηθήσει. Θέλει να του πάρει και ρούχα αλλά δεν έχει πιά, το παλτό του το πούλησε στην εποχή της πείνας, τα άλλα τα'χασε στο ανέβασμα στο βουνό... Του πηγαίνει έτσι ένα μαύρο κοστούμι.

Στην Πάτρα αποχτά την ελπίδα ότι θα σωθεί γιατί βλέπει τους Γερμανούς να τον μεταχειρίζονται με σεβασμό κι όπως ήξερε τέλεια γερμανικά τον έχουν σαν είδος διερμηνέα. Κι άλλωστε σπάνια εκτελούσαν πολιτικούς.
Η οργάνωση της Πάτρας τού προτείνει να κάνουν επίθεση στη φυλακή για να ελευθερωθούν οι δύο Αθηναίοι αγωνιστές. Ο Χρήστος απαντά. "Δεν έχω δικαίωμα να σκοτωθούν άλλοι για μένα".
Τις πρώτες μέρες του Μάη γίνεται κάποιο σαμποτάζ στην περιοχή. Τότε τα ελληνικά τάγματα ασφαλείας της Πελοποννήσου προτείνουν στους Γερμανούς να εκτελεστούν μαζί με τους ομήρους για αντίποινα και οι δυό Αθηναίοι κρατούμενοι. 
Ήταν 10 του Μάη, πρωί-πρωί, και η Κλυτώ πάει σαν κάθε μέρα στη φυλακή. Οι Γερμανοί της λένε: "Πήγαινε να δεις τον άντρα σου στα Ψηλά Αλώνια. Έχει κάποια δουλειά εκεί." 
Δέκα κρεμάλες είναι στημένες στα δέντρα της πλατείας κι από κάτω κρέμονται δέκα αγωνιστές. Στις δυό από αυτές, ο Χωμενίδης και ο Πετρίδης.


Ο Χρήστος εκτελέστηκε με το ουγγρικό σύστημα της κρεμάλας, δηλαδή όχι με σκοινί μα με πλατιά πετσέτα για να έρθει το μαρτύριο του θανάτου πιό αργά. Και οι δυό λεβέντες είναι ψηλόσωμοι, δεν τους χωρεί η κρεμάλα και τα πόδια τους ακουμπάνε σχεδόν στη γη.
Η Κλυτώ παρακολουθεί το απίστευτο θέαμα. Δεν ξέρει αν έχει ξεψυχήσει ή αν ακόμα ανασαίνει ο άντρας της. Δεν την αφήνουν να τον πλησιάσει. Την σπρώχνουν οι τσολιάδες που φρουρούν τους κρεμασμένους. Στην πατρινή εφημερίδα "Λευτεριά" είναι δημοσιευμένη η φωτογραφία όπου δίπλα στον Χωμενίδη και στον Πετρίδη οι τσολιάδες παίρνουν τσιγάρο από τους Γερμανούς.


Από τα γύρω σπίτια, πίσω από τις κλεισμένες γρίλιες, ο κατατρομαγμένος κόσμος παρακολουθεί μιά ωραία γυναίκα, 32 χρονών, να ραίνει με αγριολούλουδα από απόσταση το σώμα της κρεμασμένης της αγάπης. Ο Χρήστος είναι στολισμένος με το επίσημο κοστούμι των τελετών που του΄φερε στην Πάτρα η ίδια.
Η Κλυτώ πάει στο πατρικό του σπίτι στην Ακράτα και μένει μαζί με τους γονείς του. Πίσω από τη φαινομενική της ψυχραιμία, κρύβεται μια και μόνη σκέψη: Να πεθάνει κι αυτή με τον ίδιο τρόπο.
Κάνει δυό απόπειρες αυτοκτονίας αλλά την προλαβαίνουν. Τής κρύβουν κάθετί που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει και την επιβλέπουν όσο μπορούν.


Σε δύο μήνες από τον χαμό του, η Κλυτώ κόβει το σεντόνι της, στολίζεται όπως ήταν εκείνος στολισμένος και την αυγή, την ίδια ώρα, μέσα στο πατρικό περιβόλι του Χρήστου κρεμιέται από μια λεμονιά. 
Πριν την απελευθέρωση, μαζί με ένα φίλο του Χωμενίδη, συναντάμε τον γιό του που ήταν 13 χρονών. 
-Πέστε μου, τού λέει, ζει ο πατέρας μου ή δεν ζει; Είμαι άντρας πιά και θα΄χω κουράγιο.

Ακολουθήστε το thebest.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο thebest.gr

Ειδήσεις