Ο Θ. Αμπαζής σπάει τη σιωπή του- Αιχμηρή επιστολή προς στο ΔΗΠΕΘΕ από τις 20 Αυγούστου η οποία γνωστοποιήθηκε την... 1η Σεπτεμβρίου!!!

Πραγματικά αποκαλυπτική είναι η επιστολή του τέως καλλιτεχνικού διευθυντή του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας Θοδωρή Αμπαζή, η οποία είχε δοθεί από τις 20 Αυγούστου 2016 στον Πρόεδρο του ΔΣ του ΔΗΠΕΘΕ Ανδρέα Τερζή. Η επιστολή απευθυνόταν και στα μέλη του ΔΣ του θεάτρου.

Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες του thebest.gr, αυτό δεν έγινε, αποτέλεσμα, ο κ. Αμπαζής να στείλει μερικές μέρες αργότερα και δη στις 29-8 την συγκεκριμένη επιστολή – χείμαρρο, σε όλα τα μέλη του ΔΣ απευθείας. Κατόπιν αυτού, σύμφωνα πάντα με πληροφορίες του thebest.gr,ο κ. Τερζής έστειλε την περασμένη Πέμπτη 1-9-2016, το έγγραφο σε όλα τα μέλη του ΔΣ προς ενημέρωσης τους, ενώ η δικαιολογία ή εξήγηση για την καθυστέρηση ήταν ότι η γραμματέας της δραματικής σχολής του ΔΗΠΕΘΕ είχε πάρει άδεια και απουσίαζε.

Η επιστολή ήρθε σε γνώση και του thebest.gr.

Κατ’ αρχάς αυτό που κάνει εντύπωση είναι ότι ο κ. Αμπαζής ξεκινά την επιστολή του όπου σπάει τη σιωπή του, μετά από 14 σχεδόν μήνες, λέγοντας ότι αποκλείστηκε από το εκπαιδευτικό προσωπικό της σχολής δραματικής τέχνης του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας για το νέο διδακτικό έτος 2016-2017.

Ο κ. Αμπαζής που είχε μιλήσει μέσα στο καλοκαίρι στο thebest.gr, μας είχε πει πως η ιστορία της δραματικής σχολής της Πάτρας και των εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα, τον πονάει πολύ.

Στην αποκαλυπτική και εξομολογητική επιστολή του, κάνει λόγο για μία απόλυτα υποκριτική διαδικασία επιλογής Καλλιτεχνικού Διευθυντή, στην οποία αρνήθηκε ο ίδιος να πάρει μέρος ενώ προσθέτει πως η πρόταση για να πάει στο Εθνικό, από τον Στάθη Λιβαθινό, είχε γίνει καιρό πριν και πως είχε σκοπό να αρνηθεί και να παρέμενε στο τιμόνι της καλλιτεχνικής διεύθυνσης του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Ιδιαίτερη εντύπωση επίσης προξενούν και οι αιχμές του κ. Αμπαζή για την παντελή απουσία τόσο του Καλλιτεχνικού διευθυντή κ. Καζάκου όσο και της διοίκησης του θεάτρου από τις εξετάσεις των πρώτων αποφοίτων της σχολής δραματικής τέχνης του ΔΗΠΕΘΕ, ενώπιον της επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού, που ήταν μία γιορτή που έγινε στο Εθνικό θέατρο.

Ο κ. Αμπαζής λέει κι άλλα πολλά όπως για «διωγμό» των σπουδαστών, οι οποίοι είχαν σπεύσει να τον υποστηρίξουν, κ.α.

Ολόκληρη η επιστολή του κ. Αμπαζή έχει ως εξής:

«Προς τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας

Κύριο Ανδρέα Τερζή

Κοινοποίηση

Στα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου

Αθήνα 20 Αυγούστου,

Κύριε Τερζή,

Μετά από 14 μήνες σιωπής και προσπαθώντας να διαφυλάξω την- όσο γινόταν - εύρυθμη λειτουργία της Δραματικής Σχολής, σας γράφω αυτήν την επιστολή, με αφορμή τον αποκλεισμό μου από το εκπαιδευτικό προσωπικό, για το επόμενο διδακτικό έτος.

Πολλά έγιναν από τότε που αποχώρησα από το Δημοτικό Περιφερειακό θέατρο της Πάτρας, αρνούμενος να συμμετέχω σε μια παράλογη και απόλυτα υποκριτική διαδικασία επιλογής Καλλιτεχνικού Διευθυντή, όπου όλα ήταν ήδη προαποφασισμένα (θυμάμαι ακόμα τον κύριο Πάγκαλο να χασκογελά όταν έλεγα ότι ο κύριος Καζάκος ήταν ήδη στο δρόμο για την Πάτρα).

Αποφάσισα να μη δώσω συνέχεια στην παράλογη βεντέτα που είχε δημιουργηθεί με τον κύριο Πελετίδη. Αποφάσισα να μη μιλήσω όταν γινόταν προσπάθεια μετονομασίας όλων των δομών του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. ώστε να μη συνδέονται με τη διάρκεια της θητείας μου. Άκουσα να με κατηγορούν για όλα, ξεκινώντας από την ταχεία ανάληψη της θέσης του Αναπληρωτή Καλλιτεχνικού Διευθυντή του Εθνικού μας θεάτρου. Εσείς κύριε Τερζή γνωρίζατε προσωπικά από μένα, ότι μου είχε γίνει πρόταση από τον κύριο Λιβαθινό, πολύ πριν παραιτηθώ από την Πάτρα.

Σας είχα επίσης εκμυστηρευθεί ότι σκοπός μου ήταν να αρνηθώ και να παραμείνω στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. κάτι που είχα απαντήσει και στον κύριο Λιβαθινό. Το γνωρίζατε, όπως το γνώριζε και ο κύριος Πάγκαλος. Και ξέρατε ότι όταν μαχόμουν σε εκείνα τα -ντροπιαστικά για όλους μας - Διοικητικά Συμβούλια, δεν το έκανα με στόχο να κρατήσω την εργασιακή μου θέση, αλλά γιατί πραγματικά πίστευα στο μοντέλο που όλοι, διοικητικό, τεχνικό και καλλιτεχνικό προσωπικό, είχαμε δημιουργήσει. Ένα μοντέλο πολιτισμικής αλλά και οικονομικής ανάπτυξης σημαντικότατο για την πόλη της Πάτρας αλλά και την ευρύτερη περιοχή και που πλέον είμασταν έτοιμοι να αναπτύξουμε τόσο εθνικά όσο και ευρωπαϊκά. Και δεν το πίστευα μόνο εγώ.

Το πίστευαν οι εργαζόμενοι, οι καθηγητές, οι καλλιτέχνες, οι σπουδαστές, οι μαθητές, οι γονείς, οι απλοί πολίτες και οι συνομιλητές και οι συνεργάτες μας σε θεσμούς όπως το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών, οι Σύλλογοι καθηγητών, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, το Υπουργείο Πολιτισμού. Την προοπτική μιας τέτοιας ανάπτυξης υπερασπίσθηκαν όσοι αντιτάσσονταν  στη Δημοτική Αρχή πέρσι κι όχι εμένα.

Δε μίλησα ακόμα κι όταν εσείς, πρόσφατα, υπονοήσατε ότι υπήρξε οικονομική κακοδιαχείριση επί των ημερών μου. Μα εσείς δεν ήσασταν ο πρώτος που κάθε μέρα και για πολλούς μήνες, από την ημέρα ανάθεσης των καθηκόντων σας, κάνατε έλεγχο σε όλα τα οικονομικά του θεάτρου; Σας θυμάμαι ακόμα να ρωτάτε με κάθε λεπτομέρεια για τιμολόγια και αμοιβές, να ζητάτε στοιχεία και τελικά να είστε ο πρώτος που υπερασπίσθηκε τη διαχείριση των οικονομικών από μέρους μου.

Αλήθεια, αν υπήρχε κάτι «ύποπτο» ή «μεμπτό» γιατί δεν το χρησιμοποιήσατε τον Απρίλιο του 2015, όταν η Δημοτική Αρχή έψαχνε επιχειρήματα για να δικαιολογήσει τη ρήξη μαζί μου; Κάποια στιγμή πετάξατε και το πυροτέχνημα της αμοιβής μου (2000 € καθαρά) για να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα με τους πολλούς «διευθυντές» που φέρατε στο θέατρο. Κι όμως ήσασταν ο πρώτος που υπερασπιστήκατε το έργο μου και αναγνωρίσατε τις πολλές δωρεάν παροχές που πρόσφερα στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας.

Θυμάμαι τις προσωπικές μας συζητήσεις, όπου με διαβεβαιώνατε ότι έχετε ενημερώσει και το Δήμαρχο και πως όλοι γνωρίζουν πολύ καλά τι έχω προσφέρει, όπως και η κυρία Μποζά, ώστε να μπορεί η Σχολή και τα εργαστήρια να είναι βιώσιμα. Φυσικά αποφύγατε να συγκρίνετε την αμοιβή μου με τις αμοιβές των προηγούμενων Καλλιτεχνικών Διευθυντών, καθώς και τις συνθήκες εργασίας μου.

Σας ενημέρωνα για όλες τις δράσεις του θεάτρου, τη διαδικασία επιλογής ηθοποιών, και τον μεγάλο αριθμό καλλιτεχνικού προσωπικού που είχε εργαστεί στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. κατά τη διάρκεια της θητείας μου. Το μόνο που είχατε βρει «ύποπτο» ήταν η συμμετοχή του κύριου Βασιλόπουλου στο εκπαιδευτικό προσωπικό της Σχολής, δεδομένου του ότι πρόκειται για  ερασιτέχνη.

Αποφάσισα να μη μιλήσω όταν άρχισαν να συμβαίνουν, όλα όσα οδήγησαν στο αδιέξοδο της Δραματικής Σχολής. Παρά το βεβαρημένο μου πρόγραμμα συνέχισα να έρχομαι και να διδάσκω στη Σχολή.

Παρακολουθούσα σιωπηλά την προσπάθεια απαξίωσης του μέχρι τότε υπάρχοντος διδακτικού προσωπικού, τα απαράδεκτα σχόλια των νέων σας συνεργατών για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα αλλά και τις απίστευτες δηλώσεις του κυρίου Καζάκου προς τους μαθητές σε σχέση με την στάση των μαθητών και των καθηγητών τους απέναντι στην παράταξη του Δημάρχου και το κόμμα.

Ανακοινώσατε στα παιδιά κύριε Τερζή, μέσω του Καλλιτεχνικού σας Διευθυντή ότι έχουν χαρακτηριστεί αντικομουνιστές και γι΄αυτό ο Δήμαρχος θέλει να τελειώνει μαζί τους! Επίσης ότι οι καθηγητές που στήριξαν τον Αμπαζή είναι υπό διωγμό και πρώτα απ΄όλα η κυρία Μποζά, η Διευθύντρια Σπουδών της Σχολής, που όλοι όσοι γνωρίζουν, ομολογούν ότι έδωσε όλα της τα αποθέματα, ψυχικά και σωματικά, για να φτάσει η Σχολή σ’ ένα αναγνωρισμένο από όλους υψηλό επίπεδο.

Παρά τις συνεχείς αντιδράσεις από τους σπουδαστές και τις αλλεπάλληλες λανθασμένες κινήσεις από πλευράς της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης κατορθώσαμε να φτάσουμε στις πρώτες απολυτήριες εξετάσεις οι οποίες στέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία. Στην τελετή που διοργανώσατε για την απονομή των πτυχίων δεν είχατε την ευαισθησία να με προσκαλέσετε, αλλά αυτό είναι ίσως το πιο αναμενόμενο.

Αυτό που αδυνατώ να κατανοήσω είναι η παντελής απουσία της Διοίκησης και της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. στην παρουσίαση που έγινε στην Αθήνα και στις εξετάσεις ενώπιον της επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού, σε μια γιορτή για το Θέατρο της πόλης, που παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο της χώρας το αποτέλεσμα μιας κοπιαστικής και ουσιαστικής δουλειάς τεσσάρων χρόνων.  Τα παιδιά της πόλης, μόνα με τους καθηγητές τους, έδωσαν μια δύσκολη μάχη και βγήκαν θριαμβευτές. Κι όμως, που ήσασταν κύριε Τερζή, που ήταν ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής, που ήταν η Δημοτική Αρχή να στηρίξει και να γιορτάσει μαζί με τα παιδιά το επιστέγασμα των κόπων τους;

Και έρχεστε τώρα με επίσημες επιστολές να καλέσετε τους καθηγητές να συνεισφέρουν στην «εκτέλεση του εκπαιδευτικού προγράμματος». Αυτούς τους καθηγητές που επί ένα χρόνο απαξιώνετε και πρόσφατα βαφτίσατε (μέσω εκπροσώπου της Δημοτικής Αρχής) «ημέτερους». Γιατί άραγε; Μήπως για να κατευνάσετε την οργή των σπουδαστών για όλα όσα έχουν συμβεί τον τελευταίο χρόνο, με αποκορύφωμα την απόφαση του σταδιακού κλεισίματος της Σχολής; Αλλά ακόμα κι έτσι. Γιατί αποκλείσατε από την πρόσκληση αυτούς που συνέλαβαν και σχεδίασαν το πρόγραμμα, που με τόση σοβαρότητα θέλετε να εκτελέσετε;

Η αλήθεια είναι, κύριε Τερζή, ότι οι καταστάσεις που αντιμετωπίζετε είναι πάνω από τις δυνατότητες διαχείρισης που έχετε. Προσπαθείτε σπασμωδικά να διορθώσετε λάθη με αποτέλεσμα να κάνετε συνεχώς καινούργια. Γνωρίζουμε και οι δυο πολύ καλά ότι ποτέ δε θέλατε να αλλάξετε τη φιλοσοφία του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Πάτρας. Επί της ουσίας συμφωνούσαμε και κατά το διάστημα της συνύπαρξής μας δεν αντιμετωπίσαμε κάποια έντονη απόκλιση στις ιδέες μας. Αυτό δυστυχώς είναι που κάνει τα πράγματα τόσο τραγικά. Όλα έγιναν για τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα και τα ονόματα. Σας επιβλήθηκαν αποφάσεις ανθρώπων που δεν μπορούσαν να κατανοήσουν τι γινόταν στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. της Πάτρας για αυτό και ήθελαν να το χαλάσουν. Να το τιμωρήσουν. Κι εσείς συναινέσατε, αν και γνωρίζατε, αν και μπορούσατε να καταλάβετε.

Η Δραματική Σχολή της Πάτρας ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για τον πολιτισμό της πόλης. Έγινε με πολύ κόπο από πολλούς ανθρώπους και με βασικό δομικό υλικό την αγάπη. Αγάπη για το Θέατρο, αγάπη για τους σπουδαστές, αγάπη για την πόλη.

Εγώ, εδώ, αφού έτσι αποφασίσατε (ποιος άραγε;) την αποχαιρετώ.

Η Ιστορία θα αποτιμήσει όσα έγιναν κι όσα χάθηκαν.

Θέλω να ευχαριστήσετε εκ μέρους μου όσα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου πίστεψαν και βοήθησαν στην υλοποίηση αυτού του ονείρου.

Θοδωρής Αμπαζής».