Πουρές με σοκολάτα

Σας αρέσει ο πουρές; Σε πολλούς ανθρώπους αρέσει μεταξύ των οποίων και στο γράφοντα. Η σοκολάτα; Αυτή αρέσει σε πολύ περισσότερους. Αν σας έφερναν λοιπόν ένα πιάτο που θα είχε έναν πολύ ωραίο πουρέ με σάλτσα σοκολάτας θα το τρώγατε; Μάλλον όχι. Και αν το κάνατε πιθανότατα δε θα σας άρεσε και θα σταματούσατε μετά την πρώτη μπουκιά.

Αν τελικά σας άρεσε και τρώγατε ολόκληρο το πιάτο θα ανήκατε σε μια πολύ μικρή μειοψηφία με διαφορετικά γούστα από την πλειοψηφία.

Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην πολιτική. Μπορεί να υπάρχουν κόμματα, πολιτικοί χώροι που να αξίζουν ο καθένας ξεχωριστά. Μπορεί λέω. Αν όμως προέρχονται από εντελώς διαφορετικές κοσμοθεωρίες, έχουν εντελώς διαφορετική αντίληψη για την πορεία της χώρας, διαφωνούν ριζικά για εθνικά και κοινωνικά ζητήματα δεν γίνεται να τα… βρουν χωρίς να κάνουν υποχωρήσεις. Όχι ασήμαντες αλλά ουσιώδεις. Υποχωρήσεις στον πυρήνα της ύπαρξης τους.

Λένε ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία στο μίνιμουμ. Εντάξει αλλά το μίνιμουμ είναι… πολύ μίνιμουμ. Είναι το απειροελάχιστο της πολιτικής παρουσίας του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ.

Δε μπορείς να συγκολλήσεις απλά επειδή υπάρχει η αντιμνημονιακή κόλλα, δύο κόμματα που διαφωνούν σχεδόν στα πάντα και συμφωνούν μόνο ότι θα πρέπει να σταματήσει η ελληνική κοινωνία να υφίσταται τις επιπτώσεις των μνημονίων. Άλλωστε δε συμφωνούν ούτε στον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσε να γίνει αυτό.

Το πείραμα ξέρουν ότι είναι αδύνατο να πετύχει και για το λόγο αυτό το φέρνουν σιγά- σιγά για να δοκιμάσουν τις αντιδράσεις. Πρώτα λένε στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Οι αντιδράσεις όμως ξεκίνησαν και από τις δύο πλευρές. Τα ερωτήματα μπαίνουν μόνα τους. Με ποιο τρόπο θα διοικηθούν οι δήμοι αν τελικά κερδηθούν; Με τη λογική της αγορά και της καλής –δε λέω- διαχείρισης ή θα μετατραπούν σε χώρους έκφρασης της κοινωνίας σε μία αριστερή λογική;

Η πολιτική των μνημονίων πρέπει να καταρρεύσει. Προφανώς! Ένας πολιτικός αχταρμάς όμως δεν μπορεί να το λύσει αυτό και ακόμα και αν συγκυριακά βρεθεί στην κορυφή της πυραμίδας των εξελίξεων, σύντομα θα βρεθεί σε αδιέξοδο, οδηγώντας σε αδιέξοδο και την κοινωνία.

Την πρωτοβουλία των κινήσεων έχει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας κάνει το πρώτο –και το δεύτερο αν χρειαστεί- βήμα για την προοδευτική- αριστερή ανασυγκρότηση της χώρας χωρίς… ναζάκια και αλαζονείες.

Με τη ΔΗΜ.ΑΡ., το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει σίγουρα πολύ περισσότερα κοινά από τους ΑΝ.ΕΛ.

Ας κάνει δηλαδή το αυτονόητο. Ας βρει ρεαλιστική λύση. Αλλιώς θα τη βρει μόνη της η ζωή…