Ψυχική Υγεία με αξιοπρέπεια

10^η του Οκτώβρη και γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας. Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, θα έλεγε κάποιος…. Μια μέρα επετειακής μνήμης και λήθης κάποιος άλλος…. Μια μέρα σκέψης, στοχασμού, επιλογής στάσης  αλλά και κίνησης, δράσης, συμμετοχής θα λέγαμε εμείς.

Μια μέρα που επιλέχθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας για την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινότητας για την ψυχική υγεία και ασθένεια. Μια μέρα που φέτος επιλέχθηκε να έχει ως κεντρικό θέμα την «Αξιοπρέπεια στην Ψυχική Υγεία», ακουμπώντας δικές μας ευαίσθητες βιωματικές χορδές, «προκαλώντας» μας να πάρουμε θέση.

Γιατί όμως έχουμε την ανάγκη μιας Παγκόσμιας Ημέρας για να «σταθούμε» μπροστά σε ένα εξαιρετικά σπουδαίο πεδίο της ζωής μας;

Η ψυχική ασθένεια αποτελεί για τους περισσότερους ακόμα και σήμερα εν έτει 2015 κάτι το παράξενο, το μυστήριο, το ανεξήγητο, το διαφορετικό, το τρομακτικό. Δεν το αγγίζουμε εύκολα. Μύθοι,  προκαταλήψεις, ταμπέλες και απαξία ακολουθούν. Συνοδεύουν τους ανθρώπους με ψυχική νόσο και δυσκολεύουν ακόμα περισσότερο την πορεία της ανάρρωσης, η οποία είναι από μόνη της αρκετά δύσβατη και επίπονη. Ο τρελός, ο επικίνδυνος, ο δαιμονισμένος, ο διαφορετικός δηλαδή «ο μακριά από εμάς» ήταν και δυστυχώς συνεχίζει, πιο περιορισμένα, να είναι ο ψυχικά πάσχοντας . Ένας κοινωνικά στιγματισμένος άνθρωπος με     ανεξίτηλο ένα σημάδι  απαξίας, ντροπής, περιθωρίου και κοινωνικού αποκλεισμού.

Η «μυστήρια και παράξενη» λοιπόν ψυχική νόσος συναντιέται δυστυχώς σε ολοένα  και περισσότερους συνανθρώπους μας σε όλο τον κόσμο θέτοντας τους ουσιαστικά πολύ γρήγορα στην απομόνωση και το περιθώριο, αφού ελάχιστοι έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας (αξιολόγηση, θεραπεία, ψυχοκοινωνική αποκατάσταση). Παραβιάζονται και στερούνται  πολλές φορές ακόμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα τους τόσο στις ίδιες τις δομές «θεραπείας» λόγω έλλειψης ειδικευμένων επαγγελματιών υγείας, πεπαλαιωμένων μοντέλων θεραπείας - αποκατάστασης  αλλά και στην κοινότητα.

Εδώ λοιπόν και δώδεκα περίπου χρόνια στο Σύλλογο για την Ψυχική Υγεία- ΣΟΨΥ Πάτρας  παλεύουμε για αυτό ακριβώς. Το να διαφυλάξουμε το αναφαίρετο δικαίωμα των ψυχικά πασχόντων και των οικογενειών τους στην αντιμετώπιση της ψυχικής νόσου με αξιοπρέπεια. Γιατί πιστεύουμε ότι οι άνθρωποι που έτυχε να νοσήσουν από κάποια ψυχική ασθένεια, οι άνθρωποί μας,  δεν πρέπει να τιμωρούνται μέσα από την καταπάτηση των ατομικών και κοινωνικών τους δικαιωμάτων και συνολικά της αξιοπρέπειάς τους.

Με πρόταγμα μας λοιπόν  την αλληλεγγύη  και την αλληλοϋποστήριξη, το σεβασμό στις ανάγκες των ψυχικά πασχόντων και των οικογενειών τους, πορευτήκαμε και συνεχίζουμε όλα αυτά τα χρόνια.

Παρεμβάσεις και δράσεις πρόληψης – ενημέρωσης -  ευαισθητοποίησης  της κοινότητας, ενδυνάμωσης των ψυχικά πασχόντων και των οικογενειών τους με προγράμματα υποστήριξης, ψυχοεκπαίδευσης αποτελούν ένα μικρό δείγμα των ποικίλλων υπηρεσιών ψυχικής υγείας που παρέχονται στο μικρό μας «σπίτι». Άμεσα και έγκαιρα, σύγχρονα και επιστημονικά, σε ένα ασφαλές και φιλικό περιβάλλον, δωρεάν για όλους.

Μια τιτάνια προσπάθεια με πρωταγωνιστές την ίδια την κοινότητα και την αλληλεγγύη της, τους δεκάδες εθελοντές – συμπολίτες μας… Μια προσπάθεια δυστυχώς χωρίς κρατική αρωγή και συμπαράσταση σε κανένα επίπεδο. Από την άλλη όμως στο πλευρό μας υπάρχουν γενναίοι συμπαραστάτες, οργανισμοί όπως το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που με την μεγάλη δωρεά του, η οποία μας ανακοινώθηκε πριν από λίγες μόλις ημέρες, δίνει ανάσα ζωής και φτερά στο όραμα του Συλλόγου μας

Είμαστε εδώ λοιπόν «ζωντανοί στη σκηνή» της διεκδίκησης και της αξιοπρέπειας για εμάς και τους δικούς μας ανθρώπους που πιστεύουν ότι «η ψυχική νόσος δεν καταστρέφει την ζωή απλά την αλλάζει» και παλεύουν για μια κοινωνία ισοτιμίας με αξιοπρέπεια,  για το δικαίωμα τους στην θεραπεία, την κοινωνική, οικονομική, επαγγελματική αποκατάσταση, για το δικαίωμά τους στην ίδια τη ζωή.