Βραδιά ψυχαγωγίας με τον τραγουδοποιό Γ. Μαρίνο διοργανώνουν η Κοινο_Τοπία και το Περί Τεχνών

Μία ενδιαφέρουσα βραδυά ψυχαγωγίας με τον τραγουδοποιό, συγγραφέα και κλόουν Γιώργο Μαρίνο συνδιοργανώνουν η Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού Κοινο_Τοπία και το κέντρο Πολιτισμού «περί τεχνών» την Κυριακή 9 Φεβρουαρίου, στις 8.30μμ, στο περί τεχνών, Κανακάρη 65 και Αράτου.

Για τη συμμετοχή σας είναι απαραίτητη η προμήθεια πρόσκλησης από την Κοινο_Τοπία 2615.002009 ή το Περί Τεχνών 2610.625257. Θα ακολουθηθεί σειρά προτεραιότητας.

Ο τραγουδοποιός Γιώργος Μενέλαος Μαρίνος, όπως είναι το πλήρες όνομά του, ο οποίος γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά έζησε πολλά χρόνια σε χώρες της Ευρώπης και ειδικότερα στη Δανία, υπήρξε από τους πρωτεργάτες της μουσικής σκηνής των μπουάτ στην Αθήνα από όπου ξεκίνησε μαζί με τον Γιάννη Αργύρη. Σημαντική ήταν η συμβολή του στην εδραίωση του νέου κύματος, του μουσικού ρεύματος που άνθησε τη δεκαετία του 60-70. Παράλληλα παρουσιάζει τότε με μεγάλη επιτυχία τραγούδια, σε μουσική και ποίηση που ο ίδιος έχει γράψει, στις μπουάτ "Εσπερίδες" και "Απανεμιά" στην Πλάκα.

Άνθρωπος της μελωδίας και του λόγου, ανήσυχο πνεύμα που αναζητά νέες εμπειρίες, ξεκινώντας από την Ιταλία και καταλήγοντας στη Δανία, σπουδάζει την τέχνη της παντομίμας και του κλόουν.

Μετά τις σπουδές του, διδάσκει για τέσσερα χρόνια σε σχολείο στη Δανία, δημιουργεί το θέατρο ‘‘Βαλίτζα’’ και «μαζί με τα παιδιά» φτιάχνει «καμιά δεκαριά δίσκους». Έργα του δεν υπάρχουν μόνο στα δανέζικα ανθολόγια -με μουσική και στίχους του, αλλά και στα ελληνικά βιβλία της γλώσσας που διδάσκονται στα Δημοτικά Σχολεία μας. Επίσης έχει εκδώσει πολλά βιβλία και δίσκους στα ελληνικά.

Έχοντας ζήσει για μεγάλο διάστημα στις Σκανδιναβικές χώρες, θεωρεί τις γυναίκες ισότιμες σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής, πόσω μάλλον στις οικογενειακές σχέσεις. Δεν διστάζει να το διατυμπανίζει μέσα από τους στίχους του. Και όπως μας λέει «Μιλάμε για αλλαγή. Αλλά από πού θα αρχίσουμε να αλλάζουμε, αν όχι από τις σχέσεις των ανθρώπων;» αναρωτιέται και συμπληρώνει με τη ρηξικέλευθη δήλωση: «Είμαι αντικαραγκιοζικός!», που το δικαιολογεί: «Ο Καραγκιόζης δέρνει τη γυναίκα του, λέει ψέματα, δείχνει τρομερή κακομοιριά» και το συμπληρώνει: «Άμα τα παιδιά συνηθίσουν να γελούν με την καρπαζιά του Καραγκιόζη, τότε διαιωνίζεται η βία…»

Λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων, δε μπορούσε να έλθει στην Ελλάδα καθ’ όλη τη διάρκεια της δικτατορίας. Με τη μεταπολίτευση επιστρέφει. Η Αίγινα μπαίνει στη ζωή του στις αρχές της 10ετίας του ’80, εξ αιτίας του Γιώργου Μιχαλακόπουλου, με τον οποίο φτιάξανε μαζί το δίσκο «Γεια χαρά».

Έργα και δημιουργίες του έχουν διακριθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ειδικότερα δε στην πόλη μας έχει βραβευτεί συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις του Πανελλήνιου Φεστιβάλ Σάτιρας Ερασιτεχνικών θιάσων «Μώμος ο Πατρεύς».

Ο Γιώργος Μαρίνος ένας από τους τελευταίους μεσαιωνικούς τροβαδούρους, ποιητής και άνθρωπος της μελικής αφήγησης συνεχίζει να δημιουργεί δίνοντας μας απλόχερα στιγμές χαράς, προβληματισμού και ψυχαγωγίας.

Μερικές από τις δημιουργίες του:

Τα απαγορευμένα, Κέδρος (1978), Τα ποιήματα του κλόουν, Εκδόσεις Καστανιώτη (1983), Το χρωματιστό θηρίο, Εκδόσεις Καστανιώτη (1985), Το ποίημα με τα χρώματα, Εκδόσεις Καστανιώτη (1985), Το αυτοκίνητο του κυρ-κλόουν, Εκδόσεις Καστανιώτη (1985), Το αλφαβητάρι του κλόουν, Εκδόσεις Καστανιώτη (1985), Ο εξωγήινος του κλόουν, Εκδόσεις Καστανιώτη (1985), Ο Γιωργάρας ο γαργάρας, Κέδρος (1988), Ο ανθρωποφάγος φίλος του κλόουν, Σύγχρονη Εποχή (1988), Γεια χαρά, Κέδρος (1989), Αχ! ειρήνη, Σύγχρονη Εποχή (1989), Ιστορίες του κλόουν, Κέδρος (1993), Το ηφαίστειο, Σύγχρονη Εποχή (1994) Τα τραγούδια μου, Κέδρος (1994), Η οικογένεια Ψηλο Κοντού, Κέδρος (1995), Το ματωμένο στραγάλι, Κέδρος (1996), Τα τραγούδια του κλόουν, Ψυχογιός (1996), Ο φύλαξ άγγελός μου, Κέδρος (1996), Η γιορτή των ζώων, Εκδόσεις Καστανιώτη (1996), Αν είχα, Εκδόσεις Καστανιώτη (1996), Ο κλόουν, Σύγχρονη Εποχή (2003), Το τσίρκο μας, Σύγχρονη Εποχή (2004), ΑΒΓ ρο μου, Κέδρος (2004), Ο Τριμάτης, Σύγχρονη Εποχή (2007), Λουίζα και αρμπαρόριζα, Ζαχαράκης Κ. Μ. (2007), ...με το σφυρί, και ένα καρφί, Ζαχαράκης Κ. Μ. (2007)