Η πιάτσα ταξί της οδού Ποσειδώνος στο Ρίο, η ασφάλεια των νέων που διασκεδάζουν και η έκκληση που δεν εισακούεται από το Δήμο

Καλοκαίρι και οι νέοι άνθρωποι γεμίζουν τα νυχτερινά μαγαζιά της Πάτρας στην παραλιακή του Ρίου. Όμως, η επιστροφή στο σπίτι, μετά το ξενύχτι και το ποτό, μπορεί να κρύβει κινδύνους.

Λόγω αυτού οι ταξιτζήδες της Πάτρας, παλεύουν να προσφέρουν μια σταθερή και ανθρώπινη πιάτσα ταξί επί της οδού Ποσειδώνος. «Όχι για το μεροκάματο», όπως λένε, αλλά για να μπορεί η νεολαία να γυρίζει σπίτι της ασφαλής.  «Ένα αίτημα χρόνων που σκοντάφτει σε αποφάσεις του Δήμου Πατρέων από το 2011, όταν οι ανάγκες ήταν αλλιώς. Το αίτημα είναι κοινωνικό και όχι οικονομικό» αναφέρουν.

Μιλώντας, στο thebest.gr, ο πρόεδρος του Σωματείου ταξί  «Άγιος Χριστόφορος» Γιώργος Σίδερης, εξηγεί, τι ζητούν και αναλύει όλα τα πρόβλημα που προκύπτουν: «Με αφορμή το βράδυ που υπάρχει μεγάλη κινητικότητα στα μαγαζιά, είχαμε πάρει μια απόφαση ως σωματείο να μεταφέρουμε την πιάτσα της δυτικής προβλήτας κοντά στα μαγαζιά προκειμένου να είναι σε ένα πιο προσιτό σημείο για τη νεολαία και να μην έχουν την επιβάρυνση την οικονομική του 1.10 ευρώ γιατί η προβλήτα υπάγεται στους σταθμούς. Είχαμε ζητήσει τότε από το Δήμο Πατρέων, να μας παραχωρήσει, επί της οδού Ποσειδώνος, ένα χώρο μόνο για τις ώρες 9 το βράδυ με 7 το πρωί και μόνο για τους θερινούς μήνες από Ιούνιο μέχρι Σεπτέμβριο, που τα μαγαζιά είναι ανοιχτά. Ο Δήμος είχε αρνηθεί με το πρόσχημα ότι εκεί απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση. Τότε είχαμε ζητήσει και μας είχε παραχωρήσει ο ΟΛΠΑ, έναν χώρο μέσα στο χωμάτινο πάρκινγκ, βέβαια αυτό δεν λειτούργησε ποτέ γιατί γίνεται κατάληψη από τα οχήματα. Έτσι αναγκάζονται τα ταξί να κάθονται στη γωνία, λίγο μέσα στο παρκινγκ, λίγο έξω από αυτό και δημιουργείται ένας συνωστισμός. Πέρυσι επαναφέραμε το θέμα στην αντιδήμαρχο κ. Τογιοπούλου για το τι μπορούμε να κάνουμε αλλά είχε αρνηθεί πάλι. Να πούμε ότι ο χώρος που ζητάμε επί της Ποσειδώνος, είναι φαρδύς, δηλαδή μετά τα μαγαζιά (οδός Μικράς Ασίας) και προς της Γέφυρα, εκεί που είναι οικόπεδα δίπλα. Τώρα, η κ. Τογιοπούλου υποσχέθηκε ότι θα κοιτάξει γιατί υπάρχει μια κυκλοφοριακή ρύθμιση του 2011. Όμως, άλλες ήταν οι συνθήκες τότε 14 χρόνια πριν και άλλες τώρα.  Μιλάμε για 6 με 8 ταξί, που να ξέρει η νεολαία ότι υπάρχουν εκεί, συντονισμένα και ανθρώπινα. Γίνεται προσπάθεια να καταλάβουν οι νέοι ότι όταν πίνουμε δεν παίρνουμε αυτοκίνητο, πρέπει να τους δοθεί εναλλακτική για να το κάνουν. Το ζήτημα είναι κοινωνικό και θέλουμε να συμβάλλουμε σε αυτό το φαινόμενο, δεν πρέπει να οδηγούμε όταν πίνουμε. Το θέμα δεν είναι οικονομικό, εμείς όπως και να έχει θα κινηθούμε, αυτό που είναι να πάρουμε θα το πάρουμε τη νύχτα.  Επίσης, για τα παιδιά είναι επικίνδυνο γιατί η δυτική προβλήτα από τα μαγαζιά απέχει σχεδόν 300 μέτρα και αναγκάζονται να περπατούν σε έναν δρόμο που υπάρχει ερημιά και εγκυμονεί πολλούς κινδύνους γιατί δεν υπάρχει και ο κατάλληλος φωτισμός. Πρέπει ο Δήμος Πατρέων και η κ. Τογιοπούλου να δουν άμεσα το θέμα. Εμείς θέλουμε να είμαστε πιο προσιτοί και οικονομικότεροι γιατί και ραδιοταξί να καλέσουν υπάρχουν και τα 2 ευρώ επιβάρυνση. Βλέπουμε το ζήτημα ανθρώπινα γιατί όλοι έχουμε παιδιά που βγαίνουν και διασκεδάζουν. Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους, όταν πίνουμε, δεν οδηγούμε για να πηγαίνουμε με ασφάλεια στο σπίτι μας. Είναι ένα αίτημα χρόνων και καλώς τότε ο ΟΛΠΑ αφουγκράστηκε τα πρόβλημα, έστω και αν συνθήκες του πάρκινγκ δεν ήταν οι κατάλληλες. Είναι δυνατόν να παραχωρεί χώρο ο ΟΛΠΑ και ο Δήμος Πατρέων να στέκεται σε μια απόφαση του 2011; Και να λέει, «όχι», αυτό είναι;»