Μεξικό: Δήμαρχος παντρεύεται με κροκόδειλο για να πάει καλά η σοδειά

Σε πολλές παραδοσιακές κοινότητες παγκοσμίως, ακόμα και σήμερα, οι άνθρωποι πραγματοποιούν διάφορα τελετουργικά για να εξασφαλίσουν την ευημερία της γεωργικής παραγωγής τους, με τις θρησκευτικές τελετές να αποτελούν έναν τρόπο για την κοινότητα να επικοινωνεί με κάτι ανώτερο, εκφράζοντας ευγνωμοσύνη αλλά και ζητώντας ευλογία για καλή σοδειά.

Μερικά από αυτά τα τελετουργικά περιλαμβάνουν προσευχές, θυσίες, τραγούδια και χορούς αλλά και... γάμο με ζώα, όπως συμβαίνει στην πόλη San Pedro Huamelula στο Μεξικό, όπου ο δήμαρχος παντρεύεται με έναν αλιγάτορα στο πλαίσιο της συμμαχίας μεταξύ του ανθρώπινου κόσμου και της φύσης.

Πρόκειται για το έθιμο του "Γάμου με τον Κροκόδειλο" (La Boda del Cocodrilo) που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στις αρχές Ιουλίου κατά τη διάρκεια των εορτασμών της τοπικής γιορτής του San Pedro, προστάτη του χωριού, όπου ο δήμαρχος Victor Hugo Sosa παντρεύεται εικονικά με έναν κροκόδειλο στον οποίο έχουν φορέσει λευκά υφάσματα, για να θυμίζει νυφικό, σε μία τελετή γεμάτη λουλούδια, χρώματα και μουσικές.

Η τελετή ξεκινά με μια παρέλαση, όπου ο δήμαρχος ντύνεται με παραδοσιακά ενδύματα και οδηγεί τον κροκόδειλο προς τον ναό. Εκεί γίνεται η τελετή του γάμου, όπου ο δήμαρχος ανταλλάσσει όρκους... αιώνιας σοδειάς και ευημερίας.

Στα βάθη των αιώνων οι ρίζες του
Οι ρίζες αυτού του παράξενου εθίμου χρονολογούνται αιώνες πίσω και προέρχονται από την παράδοση των αυτοχθόνων Ζαποτέκων, μίας αυτόχθονης κοινότητας που ζει στην περιοχή και διατηρεί έντονους δεσμούς με τη φύση και τη γη.

Στην τοπική παράδοση, οι κροκόδειλοι θεωρούνται ιερά ζώα και σύμβολα της ευημερίας και της αφθονίας, ενώ ο γάμος του ερπετού με τον δήμαρχο αντιπροσωπεύει τη συμμαχία μεταξύ του ανθρώπινου κόσμου και της φύσης για καλή σοδειά.

Τόσο οι ντόπιοι κάτοικοι όσο και οι τουρίστες συμμετέχουν σε αυτήν την εκδήλωση, η οποία προσελκύει το ενδιαφέρον και την προσοχή των τουριστών, καθώς αντιπροσωπεύει κατά τα άλλα ένα μοναδικό και ενδιαφέρον πολιτιστικό γεγονός.

Πιστεύεται τέλος, ότι η τελετή ενισχύει τους δεσμούς μεταξύ του ανθρώπινου και της φύσης και αποτελεί μια μορφή ευχής και ευλογίας για τη γη, τις καλλιέργειες και την ανθρώπινη κοινότητα.