Κασσιανή Σπυροπούλου: «Όταν παντρεύεται η τεχνολογία και η τέχνη, γεννιούνται θαύματα!»

Ζευγάρι στη ζωή, ζευγάρι και στη δουλειά. H γραφίστας Κασσιανή Σπυροπούλου και ο σύζυγός της, creative director και φωτογράφος Θανάσης Καρράς, «πάντρεψαν» την αγάπη τους για τη γραφιστική και την τέχνη και δημιούργησαν το δικό τους δημιουργικό  design studio, με branding και packaging υπηρεσίες, υπό την επωνυμία paperplain. Με ένα χρυσό βραβείο για την εικονογράφηση συσκευασίας στα Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης (ΕΒΓΕ) στο ενεργητικό τους το 2020, μια σημαντική επιτυχία για τοπικό γραφείο στην Ελλάδα, έχουν θέσει γερά θεμέλια και ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία, προοπτική και ανοικτούς ορίζοντες.

Πώς ξεκίνησαν όλα;

Η Κασσιανή Σπυροπούλου μέχρι τα μέσα της εφηβείας της δεν είχε καταλήξει στο αντικείμενο με το οποίο θα ασχολείτο επαγγελματικά. Η εμπειρία της όμως από τη δουλειά του πατέρα της ήταν αυτή που της έδειξε τελικά το δρόμο. «Ο πατέρας μου είχε τη δική του επιχείρηση στον τομέα των γραφικών τεχνών από το 1979 σε ένα πολύ εξειδικευμένο είδος, τη Φλεξογραφία. Έβλεπα τις δουλειές του στα ράφια των σούπερ μάρκετ και αυτό με ενθουσίαζε. Να ξέρω ότι έχω συμβάλει και εγώ στο τελικό προϊόν. Έτσι αποφάσισα να πάω σε μια ιδιωτική σχολή γραφιστικής και να συνεχίσω την οικογενειακή παράδοση. Τελικά μετά από χρόνια μπορώ να πω ότι αγαπώ αυτό που κάνω, στην πορεία εξέλιξής του, παρ’ όλες τις δυσκολίες. Την τελευταία δεκαετία έχουμε μπει δυναμικά στον σχεδιασμό branding και packaging. Συνεχίζει να με γεμίζει το ίδιο ακριβώς συναίσθημα, από μια συλλογική οπτική προσπάθεια που ταξιδεύει κυρίως με καθοδήγηση αλλά και με τρόπο απρόβλεπτο», λέει.

Η συνάντησή της με τον Θανάση Καρρά, άνοιξε νέους δρόμους.

«Ο Θανάσης αφότου ολοκλήρωσε τις σπουδές του ως μηχανικός Η/Υ ΤΕ και εργάστηκε στον κλάδο, γρήγορα θεώρησε το περιβάλλον ψυχρό και ρηχό καλλιτεχνικά για τις δικές του ανησυχίες και στράφηκε σε πιο δημιουργικά πράγματα: στη φωτογραφία και γενικότερα στον creative κλάδο. Υπήρχε για αυτόν πάντοτε τάση προς την τεχνολογία και τον θετικό τρόπο σκέψης, χωρίς όμως να αποκόπτεται από πράγματα πιο ευαίσθητα, όπως η λογοτεχνία, η μουσική και το σινεμά» λέει η Κασσιανή. «Η εσωτερική του πυξίδα πάντα τον οδηγούσε στις ιστορίες. Αυτό ήταν που τον συνέπαιρνε. Η διάδοση των ιστοριών ανεξάρτητα από το μέσο μετάδοσης. Είτε με ήχο είτε μέσω εικόνων. Αυτό που επηρέασε τον Θανάση να δοκιμαστεί στο συγκεκριμένο πεδίο ήταν η ανάγκη του storytelling!  Όταν γνωριστήκαμε η τάση αυτή μπήκε σε άλλη τροχιά καθώς βρήκαμε κοινούς κώδικες σκέψης και έκφρασης».

Πόσο εύκολο όμως είναι να συνυπάρξουν δυο άνθρωποι στο σπίτι και στον ίδιο εργασιακό χώρο;

Η Κασσιανή Σπυροπούλου βρίσκει μια τέτοια συνύπαρξη ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα. «Δημιουργεί κοινές εμπειρίες, κοινές στρεσογόνες καταστάσεις αλλά και κοινές επιτυχίες. Υπάρχει κατανόηση, υποστήριξη, αλληλοβοήθεια. Αν και συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο πολλές ώρες, έχουμε χωρίσει αρμοδιότητες, ώστε να μην πέφτουμε ο ένας πάνω στον άλλο. Νομίζω πως όταν δύο άνθρωποι έχουν αγάπη, σεβασμό και καλή επικοινωνία μέσα στο σπίτι τους, μπορούν το υγιές αυτό κλίμα να το μεταφέρουν και σε οποιονδήποτε άλλο χώρο. Είναι λογικό βέβαια ο χρόνος που περνούν τα ζευγάρια που εργάζονται στον ίδιο χώρο να είναι πολλαπλάσιος των συμβατικών ζευγαριών. Το γεγονός αυτό θα μπορούσε να στοιχίσει σε αυτά που συμβαίνουν εκτός εργασίας. Με μας (μέχρι ώρας!) δεν έγινε. Καλώς ή κακώς στη δουλειά δεν αναφέρουμε ποτέ θέματα του σπιτιού και το αντίστροφο. Αυτόματα επιλέξαμε ότι στο γραφείο μιλάμε μόνο για δουλειά, στο σπίτι όμως ποτέ για θέματα εκτός σπιτιού. Και νομίζω πως έχει πετύχει. Στην εργασία είμαστε ο ένας εργοδότης του άλλου, με όλες τις τριβές και τις διαφωνίες που υπάρχουν σε κάθε εργασιακό χώρο. Γυρνώντας πίσω στο σπίτι τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Υπάρχουν και δύο αγόρια που πρέπει να μεγαλώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα άλλωστε».

Η αγορά παραμένει περιβάλλον ρευστό και συνεχώς μεταβαλλόμενο χωρίς να αφήνει ανεπηρέαστα λογότυπα ή προϊόντα και κάποιος που ασχολείται με το creative με το branding και το packaging θα πρέπει να έχει τις κεραίες του ανοικτές.

«Ζούμε στην εποχή της εικόνας» λέει η Κασσιανή. «Έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα κοινωνικά δίκτυα σε αυτό. Το μάτι του κόσμου έχει εκπαιδευτεί αισθητικά, οι οπτικές απαιτήσεις έχουν ανέβει και ταυτόχρονα τα αντανακλαστικά του στο ψεύτικο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επιλέγουμε πιο καθαρά, πιο καλαίσθητα και πιο αληθινά πράγματα. Είτε αφορά σε λογοτύπηση, είτε σε μια ταυτότητα, είτε στο packaging, προσπαθούμε να είμαστε ειλικρινείς και να μεταφέρουμε τις αξίες που πρεσβεύει η κάθε εταιρία. Όταν το κοινό δεθεί με τις αξίες σου, θα δεθεί και με το προϊόν σου. Η οπτική επικοινωνία χρειάζεται συνεχή υποστήριξη και ανανέωση. Ο ρόλος μας είναι να στεκόμαστε κοντά στις ανάγκες των συνεργατών μας με φρέσκιες ιδέες και λύσεις. Είναι σχέση αμφίδρομη και συνεχώς εξελισσόμενη. Στο τέλος της ημέρας, οι άνθρωποι είναι αυτοί που μένουν και αυτή τους την εμπιστοσύνη την τιμούμε καθημερινά» επισημαίνει η Κασσιανή Σπυροπούλου.

Στο ερώτημα αν η Πάτρα και οι επιχειρήσεις της ακολουθούν τις εξελίξεις στον χώρο της διαφήμισης και αν είναι «δεκτικοί» στο να αφήσουν πίσω τα στερεότυπα της κλασσικής διαφήμισης, η απάντηση έρχεται αυθόρμητα και περιστρέφεται γύρω από τη μαγεία της λέξης «αλήθεια». «Πιστεύω πως κάνουμε βήματα, αλλά κάπως αργά. Βέβαια διανύουμε εποχές που η οπτική επικοινωνία πέρασε σε κάπως πιο χαμηλά επίπεδα. Δεν το θεωρώ παράλογο δεδομένης της γενικής οικονομικής ανασφάλειας. Το να νιώθεις πως οικονομικά δεν υπάρχει δεύτερη ευκαιρία στην προσπάθεια που κάνεις, αυτομάτως σε καθιστά λιγότερο «γενναίο». Εμείς από τη μεριά μας προσπαθούμε να πούμε την αλήθεια μας. Με αυτούς που θα την ακούσουν και μας εμπιστευθούν, με αυτούς και πορευόμαστε».

www.paperplain.gr