Γ. Γρηγοράτος: "Tο επάγγελμα του λογιστή δεν αφήνει να σε πνίγει η ρουτίνα"

Ο Γιάννης Γρηγοράτος συνεχίζει την οικογενειακή παράδοση ευρισκόμενος στο «τιμόνι» ενός επιτυχημένου γραφείου το οποίο προσφέρει ένα ευρύ φάσμα υπηρεσιών και καλύπτει όλες τις φοροτεχνικές, λογιστικές, μισθοδοτικές, χρηματοοικονομικές, συμβουλευτικές ανάγκες μιας επιχείρησης -και όχι μόνομέσω μιας έμπειρης και εξειδικευμένης ομάδας. Οι Accountsaints ξεχωρίζουν για τη γνώση, την εμπειρία, τη συνεχή επιμόρφωση, την εξέλιξη, την οργάνωση και την σύγχρονη τεχνολογική υποδομή. Και αυτό, μόνο τυχαία δεν έχει γίνει. «Όταν ήμουν μικρός, ήθελα να είμαι επιμελής μαθητής και ίσως είχα μία αγάπη στο μάθημα της Ιστορίας. Μου άρεσαν τα μαθηματικά, όμως δε θα έλεγα ότι είχα ιδιαίτερα τάση προς τα εκεί. Θυμάμαι μου άρεσε το θέατρο, το σινεμά και να διαβάζω μυθιστορήματα» λέει ανατρέχοντας στο παρελθόν όταν τον ρωτάμε για το αν η λογιστική ήταν παιδικός στόχος.

«Η λογιστική και το λογιστικό μας γραφείο ήταν κατά κάποιο τρόπο το οικογενειακό μας επάγγελμα. Είχα δει κάποια στοιχεία σε αυτή τη δουλειά που με έκαναν να πιστέψω ότι έχει ενδιαφέρον και μου κέντρισαν την προσοχή. Και τελικά κατέληξα να το επιλέξω. Αυτό που έχει ενδιαφέρον στη λογιστική είναι ότι είσαι διαρκώς σε επαγρύπνηση και δεν έχεις την πολυτέλεια να εφησυχάσεις ή να μείνεις σε αυτά που ξέρεις. Το μυαλό μαθαίνει και προσαρμόζεται συνέχεια σε νέα πράγματα. Όταν κυνηγάς συνέχεια κάτι και στη δουλειά σου αλλά και ως χαρακτήρας και προσωπικότητα, δεν βαλτώνεις, δεν μένεις στάσιμος. Μπορεί να είναι κουραστικό κάποιες φορές, αλλά για εμένα καταλήγει με θετικό πρόσημο όλο αυτό. Ως αντικείμενο, η λογιστική έχει ενδιαφέρον καθώς καλείσαι να δώσεις την εικόνα μίας επιχείρησης, να εξηγήσεις στον πελάτη σου, να του παρέχεις συμβουλές - λύσεις. Είναι ένα πολυπαραγοντικό επάγγελμα και είναι πολλά αυτά που σε κάνουν να αισθάνεσαι δημιουργικός. Σίγουρα το επάγγελμα του λογιστή δεν είναι από αυτά που σε κάνουν να σε πνίγει η ρουτίνα. Δεν έχω μετανιώσει για την επιλογή επαγγέλματος που έκανα, όμως έχω προβληματιστεί κατά καιρούς για το αν έκανα καλά που επέλεξα να μείνω στην Ελλάδα. Κάθε μέρα, μου επιβεβαιώνει ότι έχω διαλέξει να κάνω κάτι που μου αρέσει όμως η γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στη χώρα, οι συνθήκες εργασίες με προβληματίζουν» λέει.

Όπως εξηγεί, «κάθε επαγγελματίας που έχει μία επιχείρηση θα πρέπει να φροντίζει να έχει τους συνεργάτες που του ταιριάζουν περισσότερο. Και ο λογιστής που είναι βασικός συνεργάτης μίας επιχείρησης, σαφώς θα πρέπει να καλύπτει κάποιες ανάγκες. Παλιότερα, οι ιδιώτες δεν είχαν τόσο την ανάγκη να συνεργάζονται με έναν λογιστή. Μπορεί π.χ. να τον χρειάζονταν μία φορά το χρόνο για μία φορολογική δήλωση, όμως τα τελευταία χρόνια, με την ψηφιοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών και την πολιτική των επιδομάτων, τα πράγματα άλλαξαν. Πλέον, ο καθένας χρειάζεται έναν λογιστή που πρέπει να είναι τουλάχιστον ενημερωμένος και να καταλαβαίνει τι είναι αυτό που του ζητάς».

Σε πόσες ώρες εργασίας «μεταφράζεται» το επάγγελμα;

«Ένας λογιστής μπορεί να εργάζεται όσες ώρες αντέχει. Πάντα υπάρχει κάτι να κάνεις» λέει, ωστόσο προσπαθεί να ασχοληθεί και με πράγματα, άσχετα με την εργασία του, που τον αποσυμπιέζουν από την επαγγελματική του δραστηριότητα. «Μου αρέσουν οι εκδρομές, το θέατρο, οι ταινίες ενώ ακόμα μου αρέσει να διαβάζω βιβλία. Δεν ξεφεύγω από αυτά».

Ο Γιάννης Γρηγοράτος πιστεύει ότι «ο καλός λογιστής είναι αυτός που προσπαθεί πάντα να είναι ενημερωμένος για τις εξελίξεις, που τις αντιλαμβάνεται, που τις εφαρμόζει. Είναι επίσης και αυτός που μπορεί να επικοινωνήσει τις ικανότητες και τις δυνατότητες του. Όσο καλός και να είναι ένας λογιστής πρέπει να μπορεί να επικοινωνεί τις γνώσεις του» επισημαίνει.

Παραδέχεται ότι σκέφτεται το μέλλον αλλά παραμένει ευέλικτος στους στόχους του ανάλογα με τις εξελίξεις της εποχής. «Πίσω από κάθε απόφαση ή πράξη, πρέπει να σκεφτόμαστε πού θα μας οδηγήσει μελλοντικά. Βέβαια η ζωή έχει και τα απροσδόκητα, τα απροειδοποίητα. Όσο και να προγραμματίζεις, πολλές φορές έρχονται πράγματα που δεν τα περιμένεις. Υπάρχουν και μεσοπρόθεσμοι στόχοι σε σχέση με τη δουλειά αλλά και μακροπρόθεσμοι. Κινούμαστε με γνώμονα αυτούς, ωστόσο πρέπει να προσαρμοζόμαστε και σε ό,τι έκτακτο φέρει η πραγματικότητα. Δεν μένω σε ένα στόχο που δεν αλλάζω χωρίς να λαμβάνω υπόψιν τι συμβαίνει γύρω μου. Θεωρητικά, για ένα λογιστικό γραφείο, ένας στόχος, που όμως από μόνος του δεν έχει ουσία, είναι η αύξηση της πελατείας. Σίγουρα υπάρχει ένα “ταβάνι” σε αυτό, δεν μπορείς να αναλάβεις όλους τους πελάτες που υπάρχουν στην αγορά. Στόχος όμως στον οποίο δίνεται βαρύτητα είναι η βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών. Η ποιότητα της υπηρεσίας είναι κάτι που μπορεί να βελτιώνεται συνεχώς και για μένα ως προς αυτό δεν υπάρχει “οροφή”. Επιπλέον μπορείς πάντα να αυξήσεις τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Μπορείς επίσης να μεγαλώσεις το εύρος των υπηρεσιών που προσφέρεις» λέει.

Για έναν λογιστή η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ, όμως υπάρχουν περίοδοι που είναι πιο απαιτητικές. «Δύσκολες είναι οι περίοδοι που συμβαίνουν πολλές αλλαγές και ταυτόχρονα. Προσπαθείς να τα καταλάβεις και να τα αφομοιώσεις ενώ παράλληλα σου ασκείται πίεση να εφαρμόσεις τις αλλαγές στους πελάτες σου. Η δυσκολότερη περίοδος που θυμάμαι είναι αυτή της πανδημίας όπου στον κλάδο των λογιστών έπεσε ένας τρομερός φόρτος εργασίας. Επιπλέον απέναντί μας είχαμε αγχωμένους ανθρώπους που έψαχναν να βρουν λύσεις. Από την εποχή του κορωνοϊού και μετά υπάρχει μία τάση αλλαγών και διαρκούς αναταραχής αλλά πιο ήπια. Η κάθε περίοδος έχει τις δικές της συνθήκες και απαιτήσεις. Ωστόσο, αυτό που ζητάει πάντα ο πελάτης είναι να έχει σωστή και έγκαιρη ενημέρωση για τη λογιστική και φορολογική του εικόνα. Ζητάει επίσης να παραμένει νόμιμος σε σχέση με τις υποχρεώσεις του απέναντι στο κράτος και τους φορείς. Ουσιαστικά δεν θέλει να είναι εκτεθειμένος. Ο λογιστής είναι ο μεσάζων που έχει απέναντι στο κράτος, άρα πρέπει να του εξασφαλίζεις ακριβώς αυτό: ότι δεν τον αφήνεις εκτεθειμένο» καταλήγει.

www.accountsaints.gr