"Να δημιουργηθεί ένα ΔΗΠΕΘΕ σε όλη την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας"

Θεωρώ σημαντική και σε σωστή κατεύθυνση την απόφαση για τη δημόσια διαβούλευση που έλαβε το Δ.Σ. του Οργανισμού σχετικά με το μέλλον του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Ως απλός πολίτης που ουδεμία σχέση έχει ή επιθυμεί να έχει με το θέατρο πλην αυτής του θεατή (άλλωστε δεν έχω τα προσόντα να ασχοληθώ με τη θεατρική τέχνη ούτε επαγγελματικά, ούτε ερασιτεχνικά), αλλά αγωνιώντας για την τύχη θεσμών που λειτουργούν στη μικρή μας πόλη, αποτολμώ να καταθέσω την άποψή μου για το ΔΗΠΕΘΕ.

Τα χαρακτηριστικά της συγκυρίας που διανύουμε είναι γνωστά σε όλους: λεφτά δεν υπάρχουν, όσο κι αν κάποιοι πίστεψαν πριν  ενάμιση χρόνο, τα περί του αντιθέτου λεχθέντα από τον σημερινό πρωθυπουργό. Και καθώς η τέχνη-ως εκ τούτου και το θέατρο- απαιτεί λεφτά για να λειτουργήσει και να προοδεύσει, όταν αυτά δεν υπάρχουν η τέχνη κινδυνεύει να πάει περίπατο.

Υπάρχει τρόπος να μην «πάει περίπατο», το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας;

Πάντα και παντού όπου υπάρχουν οικονομικά προβλήματα, δύο είναι οι δρόμοι που μπορεί να ακολουθήσει κάποιος:

Ο ένας είναι η άμυνα, δηλαδή η συρρίκνωση, οι περικοπές.

Ο άλλος δρόμος είναι η επίθεση, δηλαδή η διεύρυνση, η ανάπτυξη.

Οι τρόποι με τους  οποίους μπορείς να προχωρήσεις σε όποιον από τους δύο δρόμους επιλέξεις είναι πάλι δύο:

Ο μοναχικός τρόπος, δηλαδή να προχωρήσεις στηριζόμενος αποκλειστικά και μόνον στις δυνάμεις σου.

Ο δρόμος της συνεργασίας, της συνένωσης των δυνάμεών σου με αυτές άλλων ομοειδών φυσικών ή νομικών προσώπων. Εξ ου και συχνά βλέπουμε να γίνονται μεγάλα deals, να συνενώνονται ακόμα και επιχειρηματικοί. κολοσσοί

Επί των παραπάνω εκδοχών προσωπικά προτείνω το δρόμο της επίθεσης με τον τρόπο της συνεργασίας και της συνένωσης δυνάμεων.

Πως εξειδικεύεται αυτή η απόψή μου στην περίπτωση του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας.

Ακούμε τελευταία ότι η κυβέρνηση μελετά το ενδεχόμενο τα ΔΗΠΕΘΕ να περάσουν στην Περιφέρεια.

Έχουμε ως δεδομένο ότι στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας λειτουργούν δύο ΔΗΠΕΘΕ, αυτό της Πάτρας και αυτό του Αγρινίου. Και τα δύο είναι παθητικά, δηλαδή «μπαίνουν οικονομικά μέσα».

Έχουμε ακούσει ότι το μοναδικό οικονομικά υγιές ΔΗΠΕΘΕ στην Ελλάδα είναι αυτό της Κρήτης, που καλύπτει όλη την Περιφέρεια  Κρήτης και όχι μόνον έναν Δήμο και μάλιστα λειτουργεί υπό τη μορφή Ανωνύμου Εταιρίας.

Χωρίς να περιμένουμε τι θα αποφασίσει ο Γερουλάνος για την τύχη των ΔΗΠΕΘΕ, προτείνω να πάρουμε μόνοι μας την πρωτοβουλία και ερχόμενοι σε επαφή με το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου, να εργαστούμε για τη συνένωση των δύο ΔΗΠΕΘΕ και τη δημιουργία ενός ΔΗΠΕΘΕ Δυτικής Ελλάδας, με συμμετοχή στο Φορέα όλων των Δήμων της Περιφέρειας αλλά και της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.

Ποια νομίζω ότι είναι τα πλεονεκτήματα μιας τέτοιας επιλογής.

Δημιουργούμε ένα θέατρο που απευθύνεται σε ένα κοινό 750.000 θεατών (τόσος είναι ο πληθυσμός της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας) και όχι σε 250.000 (όσος είναι ο πληθυσμός της Πάτρας) που απευθύνεται σήμερα το ΔΗΠΕΘΕ της πόλης. Αυτό πρακτικά σημαίνει μεγαλύτερο εν δυνάμει κοινό για να παρακολουθήσει παραστάσεις και να αγοράσει εισιτήριο. Επίσης σημαίνει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τους πιθανούς χορηγούς (άλλο πράγμα να λες σε ένα χορηγό ότι σε φέρνω σε επαφή με 250.000 κατοίκους και άλλο με 750.000). Τελικά μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε σε καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα του νέου Οργανισμού.

Επιπλέον, συμμετέχοντας 17 Δήμοι και η Περιφέρεια στο ιδιοκτησιακό σχήμα του Φορέα, υπάρχουν περισσότερες πηγές χρηματοδότησης του Οργανισμού και μεγαλύτερος επιμερισμός του κόστους, πέραν του γεγονότος ότι δια της συνένωσης των δύο ΔΗΠΕΘΕ (Πάτρας και Αγρινίου) θα επέλθει σημαντική μείωση του λειτουργικού κόστους.

Φυσικά μια τέτοια εξέλιξη προϋποθέτει:

-Την ύπαρξη διάθεσης ουσιαστικής συνεργασίας, σε ισότιμη βάση, χωρίς αποκλεισμούς και αναζήτηση πρωτοκαθεδριών.

-Την εμπέδωση μιας Περιφερειακής αντίληψης δια της απόρριψης άγονων τοπικιστικών παροξυσμών και κατανόησης μιας αλήθειας: δεν είμαστε μόνον κάτοικοι της Πάτρας, είμαστε πολίτες της Δυτικής Ελλάδας.

-Την εκπόνηση ενός σοβαρού Επιχειρησιακού Σχεδίου που θα καταγράψει τα δεδομένα, θα προσδιορίσει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις για κάθε συμμετέχοντα στο νέο Οργανισμό και θα περιγράψει τον τρόπο λειτουργίας του νέου μεγάλου Περιφερειακού ΔΗΠΕΘΕ.

Πολύ περιεκτικά, αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη που ασφαλώς δεν  έχει τη βαρύτητα ενός ειδικού. Τη θέτω όμως υπόψη σας με την ελπίδα να συμβάλλει στο δημόσιο διάλογο που επιδιώξατε και εύχομαι να καταλήξετε στο καλύτερο αποτέλεσμα για το ΔΗΠΕΘΕ.