Πάτρα: Πώς χάθηκε η …μπάλα στην πολύκροτη υπόθεση του θανάτου των τριών παιδιών

Όποια κι αν είναι τελικά η έκβαση της υπόθεσης των τριών παιδιών της οικογένειας Πισπιρίγκου - Δασκαλάκη που έφυγαν από τη ζωή με αδιευκρίνιστο μέχρι στιγμής τρόπο, εκτός από τις τρεις ζωές που χάθηκαν, έχουν χαθεί παράλληλα και πολλά ακόμη.   

Έχει χαθεί, καταρχάς, η όποια εναπομείνασα σοβαρότητα της ελληνικής δημοσιογραφίας, η οποία όταν δεν διαπλέκεται με πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες και αποφασίζει να ασχοληθεί με κοινωνικά θέματα, το κάνει όχι μόνο με καφενειακού επιπέδου προσέγγιση, αλλά κυρίως με διάθεση αναμόχλευσης και τροφοδότησης των πλέον ποταπών ενστίκτων της κοινής γνώμης.

Ακόμα και «ειδήσεις», με κουμπάρους, πρώην φίλους, μητέρες και εχθρούς, γίνονται …ανερυθρίαστα λαϊκό ανάγνωσμα για λίγα «κλικ» από ΜΜΕ σε ολόκληρη την Ελλάδα. Κατ’ ιδίαν δηλώσεις μετατρέπονται σε αποκλειστικά, ενώ διαψεύσεις και ανασκευές αποτελούν πλέον καθημερινό φαινόμενο. Έχουμε φτάσει σε σημείο δημοσιογράφοι να δημοσιεύουν ρεπορτάζ για το αν έκλαψε αρκετά ή λίγο η μάνα στο μνημόσυνο... Αναλύσεις, δηλαδή, που ούτε σε κομμωτήρια δεν ακούς, και από αυτές τις αναλύσεις μάλιστα, εξάγονται ασφαλή συμπεράσματα.

Δεν έχει χαθεί η μπάλα, όμως μόνο στα ΜΜΕ. Έχει χαθεί και από τους ειδικούς, από τους οποίους θα περίμενε κανείς λόγω του επιστημονικού τίτλου που τους συνοδεύει να έχουν επιδείξει, αν μη τι άλλο, μεγαλύτερη σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση. Κάθε μέρα άλλος ένας ιατροδικαστής, μία ακόμη αστυνομική πηγή, ένας ακόμη γιατρός κάνει δηλώσεις συνήθως αντικρουόμενες η μια με την άλλη. Από τα «αποκαλυπτικά» αποτελέσματα των τοξικολογικών (που ακόμη και σήμερα σε άλλα ρεπορτάζ αναφέρονται ως καθαρά και σε άλλα ως εν αναμονή), την έλλειψη οξυγόνου και τον ασφυκτικό θάνατο, μέχρι τις βεβαιότητες αστυνομικών στελεχών που καθημερινά αναφέρονται δημοσίως ευθαρσώς, κι όλα αυτά για μια υπόθεση που προς το παρόν διερευνάται. Φτάσαμε χθες σε σημείο να γίνονται αναρτήσεις με πληροφορίες από ιατροδικαστές στο facebook και αυτό να θεωρείται φυσιολογικό.

Η μπάλα όμως έχει χαθεί και από τους ίδιους τους εμπλεκόμενους, οι οποίοι με τη στάση τους τροφοδοτούν καθημερινά με νέα επεισόδια το σήριαλ που εκτυλίσσεται τον τελευταίο ενάμιση μήνα σε κοινή θέα, με πρωταγωνιστές τους ίδιους. Δεν γίνεται από τη μια πλευρά να απειλείς με μηνύσεις και να ζητάς να μη δημοσιεύονται φωτογραφίες με το πρόσωπό σου και από την άλλη πλευρά να βγαίνεις φόρα παρτίδα και να δίνεις συνεντεύξεις. Ούτε να κάνεις δηλώσεις καθημερινά ακόμη κι αν νιώθεις ότι θίγεσαι και πρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, ακόμη κι αν η έλλειψη εμπειρίας ως προς τον χειρισμό μιας τέτοιας υπόθεση σε οδηγεί σε επικοινωνιακά λάθη. Δεν μπορεί να μην σε έχει συμβουλεύσει έστω ένας δικηγόρος ότι προς όφελός σου θα ήταν να σιωπήσεις στην παρούσα φάση.

Μαζί με την μπάλα χάθηκε και το τεκμήριο αθωότητας, η προστασία των προσωπικών δεδομένων, ο σεβασμός στις ερευνητικές διαδικασίες, και εντέλει ο σεβασμός για δύο γονείς, όποια κι αν είναι η έκβαση της υπόθεσης. Ας μην ξεχνάμε ότι θέλουμε να πιστεύουμε πως σαν κοινωνία έχουμε ξεπεράσει τα ανθρωποφαγικά και κανιβαλιστικά μας ένστικτα. Ακόμη κι αν η έκβαση οδηγήσει στο αδιανόητο, αυτό θα έπρεπε όλοι να το απευχόμαστε, κι όχι να το προσδοκούμε με εμφανή αγωνία εν είδη αυτοεκπληρούμενης προφητείας.   

ΥΓ

Το thebest.gr μαζί με κάποια ακόμη ΜΜΕ σε όλη τη χώρα προσπαθεί εξαρχής σε αυτή την υπόθεση να κρατήσει το μέτρο. Μία προσπάθεια άνιση για την οποία όμως είμαστε πρόθυμοι να χάσουμε κάποια πρόσκαιρα «κλικ». Ούτε τις συζητήσεις μας με τους γονείς (και είναι πολλές) δημοσιοποιήσαμε, ούτε θα φθάσουμε σε σημείο να γράφουμε ρεπορτάζ για το αν πήγε κομμωτήριο η μάνα. Εξάλλου, αν είναι κάτι που μας κρατάει συνεχόμενα τόσα χρόνια στην κορυφή της περιφερειακής επισκεψιμότητας είναι αυτό. Ότι προτιμούμε να διατηρήσουμε τη σοβαρότητά μας από τον πρόσκαιρο εντυπωσιασμό και συνήθως το καταφέρνουμε.