Το «mea culpa» του Αρχιεπίσκοπου Αμερικής για το «Σπίτι της Τουρκίας», οδηγεί σε συνάντηση με τον Μητσοτάκη

Θα πραγματοποιηθεί τελικά – όπως όλα δείχνουν- η συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο, έπειτα από τη δήλωση που έκανε ο δεύτερος με αφορμή την παρουσία του στα εγκαίνια του «Σπιτιού της Τουρκίας», στη Νέα Υόρκη.

Ανοίγει ο δρόμος για συνάντηση Μητσοτάκη – Ελπιδοφόρου
Σε αυτό το πλαίσιο, και ερωτηθείς σχετικά, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ιωάννης Οικονόμου, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, δήλωσε ότι το θέμα θεωρείται λήξαν για την κυβέρνηση. «Απολύτως μετά και τις δηλώσεις του Αρχιεπίσκοπου... Η ελληνική κυβέρνηση και ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεν μπορούν παρά να είναι στην ίδια πλευρά του λόφου, παρά τα όσα ατυχή κατά καιρούς συμβαίνουν. Νομίζω ότι θα υπάρξει συνάντηση του πρωθυπουργό με τον αρχιεπίσκοπο».

Ο ίδιος ανέφερε επίσης ότι υπήρξε ένα θέμα με τους χειρισμούς που έγιναν και προσέθεσε: «Νομίζω ότι ήταν να ειπωθεί ειπώθηκε και όλοι καταλάβαμε. Ήταν πάρα πολύ καθαρά τα μηνύματα. Ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος έκανε μία διευκρινιστική δήλωση που νομίζω ότι ήταν απολύτως επεξηγηματική και όλοι πήραν τις απαντήσεις που θα έπρεπε να πάρουν Το να είσαι τώρα με τον αρχηγό ενός κράτους που δεν αναγνωρίζεται στην ίδια εκδήλωση θα μπορούσε και να αποφευχθεί».

Η δήλωση του Ελπιδοφόρου
Νωρίτερα, ο Ελπιδοφόρος εξέφρασε τη λύπη του «για την οδύνη» που όπως λέει προκάλεσε και συνεχίζει: «Η παρουσία μου είχε πάντα τον ίδιο σταθερό προσανατολισμό: τον έντιμο και θαρραλέο διάλογο, για ένα μέλλον με ειρήνη και προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Είμαστε όλοι ενωμένοι στην υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, ο καθένας με τον τρόπο του και με το ρόλο του. Αλλά ενωμένοι, προσηλωμένοι στον ίδιο στόχο».

«Ως έλληνας της Κωνσταντινούπολης έχω βιώσει εγώ και η οικογένειά μου τις φοβερές συνέπειες του ξεριζωμού από τις πατρογονικές μας εστίες, όπως πλήθος συμπατριωτών μου, αλλά και των Ιμβρίων και των Τενεδίων, λόγω μιάς ακόμα έξαρσης του κυπριακού ζητήματος τη δεκαετία του 70. Έχω μεγαλώσει με αυτό τον πόνο, γι᾽ αυτό και καταλαβαίνω τον πόνο των κυπρίων αδελφών μας, όπως και τα αισθήματά τους και τις αντιδράσεις τους. Θεωρώ ότι είναι εκφράσεις πόνου ανθρώπων που έχασαν τα πάντα: περιουσίες, πατρίδες, όνειρα, οικογένεια, συγγενείς.

Θέλω, λοιπόν, να δηλώσω σε όλους ότι η παρουσία μου στην εκδήλωση της Δευτέρας, δε θα μπορούσε ποτέ να αποτελεί αναγνώριση μιας συμφοράς, μιας προσφυγιάς, μιας κατοχής. Η παρουσία μου είχε πάντα τον ίδιο σταθερό προσανατολισμό: τον έντιμο και θαρραλέο διάλογο, για ένα μέλλον με ειρήνη και προστασία της θρησκευτικής ελευθερίας. Είμαστε όλοι ενωμένοι στην υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων, ο καθένας με τον τρόπο του και με το ρόλο του. Αλλά ενωμένοι, προσηλωμένοι στον ίδιο στόχο.

Λυπάμαι ειλικρινά για την οδύνη που άθελά μου προκάλεσα σε Κύπριους και Ελληνοαμερικανούς αδελφούς μου, ιδιαίτερα στο αγαπημένο μου ποίμνιο. Προσεύχομαι να βρεθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στη μαρτυρική Κύπρο, όπως την προσδοκά ο Κυπριακός λαός, με βάση το διεθνές δίκαιο και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, και εργάζομαι για αυτό το σκοπό.

Η Ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή Αμερικής βρίσκεται έναν αιώνα δίπλα στον απανταχού Ελληνισμό, υπερασπιζόμενη τις προσδοκίες του. Η ενότητά μας είναι η διακονία και το χρέος μου».