Ενημέρωση βιβλιαρίου; 5 ευρώ παρακαλώ- Η εμπειρία της ...πνιγμένης στη δουλειά, άδειας Τράπεζας εν Πάτραις

Σίγουρα το φαινόμενο δεν είναι Πατρινό. Άλλο τόσο σίγουρα οι τράπεζες έχουν ξεφύγει.

Μόνο έτσι μπορεί να εκληφθεί η απαίτηση ποσού 5 ευρώ από τους συναλλασσόμενους (η εμπειρία αφορά την Εθνική αλλά όλες το ίδιο κάνουν) για την ενημέρωση του βιβλιαρίου σου, για μια υποχρέωση δηλαδή που εξυπακούεται ότι εντάσσεται στον κύκλο των βασικών τραπεζικών υποχρεώσεων.

Σε απλά ελληνικά, οι Τράπεζες μπορεί να καρπώνονται τα οφέλη από τις καταθέσεις σου, αλλά σε καλούν να τους αποδώσεις άμεσα  ένα ουδόλως ευκαταφρόνητο ποσό για να μπουν στον κόπο να σου τυπώσουν τρεις σελίδες χαρτί έτσι ώστε να δεις τι συμβαίνει στην κίνηση του λογαριασμού σου ακόμη και όταν το περίεργο εντοπίζεται σε λάθος της ίδιας της Τράπεζας!

Με κάποιο συλλογιστικό τρόπο που μόνο αυτές ακολουθούν, εκτιμούν ότι ο κάθε ηλικιωμένος ή υπερήλικας ο οποίος στις περισσότερες  περιπτώσεις επιβιώνει με έναν μισθό πείνας, είναι υποχρεωμένος να μάθει τις χάρες του e-banking για να μην ενοχλεί τους λιγοστούς υπαλλήλους που έχουν απομείνει και λειτουργούν πλέον μόνο κατόπιν ραντεβού για την όποια εξυπηρέτησή σου «λυπάμαι έχουμε ραντεβού μόνο μετά από δέκα ημέρες» σαν να απευθύνεσαι σε κέντρο αισθητικής και είναι πνιγμένο από κόσμο την περίοδο πριν τις γιορτές.

Ραντεβού ανά μια ώρα συγκεκριμένα για να κάνεις π.χ μια πάγια εντολή, λες και οι υπάλληλοι κινούνται με ρυθμούς χελώνας (προφανές ξεχείλωμα των μέτρων για τον covid).

Όλα αυτά παραπέμπουν σε μια ιδιότυπη αποικιοκρατικού τύπου συναλλαγή με τους πολίτες που προκαλεί ερωτηματικά και εύλογη οργή.

Είναι απορίας άξιον πως ακριβώς κοστολογεί π.χ. η Εθνική Τράπεζα το χαρτί και δύο κινήσεις στο κομπιούτερ και είναι θέμα προς διερεύνηση το πώς ένας άνθρωπος κάποιας ηλικίας θα βγάλει άκρη με τα συγκεκριμένα αρπακτικά συστήματα.

Παρεμπιπτόντως, όλοι οι άλλοι "πνιγμένοι" εργαζόμενοι στον πλανήτη είναι πιο ευγενικοί και συνεννοήσιμοι από τους υπαλλήλους. Οι οποίοι σου μιλούν για ... πνιγμό στη δουλειά σε ένα άδειο κτίριο.

Όχι δεν πρόκειται περί νέας εποχής. Περί αστειότητας πρόκειται. Εκνευριστικής και παράλογης.

Αλλά τράπεζες είναι αυτές. Κάνουν ό,τι τους επιτρέπεις.