Πάτρα: Εμβόλιο κορωνοϊού στα παιδιά; Η παιδιατρική άποψη- Πώς επηρέασε η πανδημία τα άλλα παιδικά εμβόλια

Όπως εξηγεί μιλώντας στο thebest.gr η Πατρινή παιδίατρος Νανά Πατρώνη, «αναμένουμε τις αποφάσεις των λοιμοξιολόγων για το αν θα ενταχθούν και τα παιδιά στον γενικό εμβολιασμό. Κάποια στιγμή λογικά θα γίνει και αυτό, όλα θέλουν το χρόνο τους. Κι αν τελικά οι ειδικοί αποφανθούν ότι  πρέπει να προχωρήσει ο εμβολιασμός και στα παιδιά, από την πλευρά μας, ως γιατροί, θα φροντίσουμε να γίνει το καλύτερο δυνατό».

Όπως επισημαίνει, «θα πρέπει να ολοκληρωθεί μελέτη και στα παιδιά σχετικά με τις παρενέργειες του εμβολίου, όπως γίνεται σε όλους τους εμβολιασμούς. Για να βγει ένα εμβόλιο στην αγορά πρέπει να πληροί κάποιες προϋποθέσεις. Η βασική προϋπόθεση είναι το όφελος έναντι των πιθανών επιπλοκών και παρενεργειών. Κοιτάς αν αυτό που θα κερδίσεις είναι παραπάνω από αυτό που θα χάσεις. Αν αποφασιστεί ότι αυτή η ηλικιακή ομάδα, που πηγαίνει στο σχολεία και κυκλοφορεί,  θα κάνει καλή ανοσία, θα μπει στη διαδικασία να εμβολιαστεί. Ακόμα δε γνωρίζουμε τα κριτήρια. Κάποια στιγμή, στο μέλλον, θα ξεκινήσουν εμβολιασμοί και σε ηλικίες κάτω των 12 ετών. Πιστεύω ότι το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού θα μπει στο ετήσιο πρόγραμμα εμβολιασμού, προαιρετικά. 

Πιστεύω ότι μέχρι τον Σεπτέμβριο, με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, θα έχουν ληφθεί οι αποφάσεις. Εκείνη την περίοδο, επιστρέφοντας από το καλοκαίρι, ίσως υπάρξει μία έξαρση του κορωνοιού, οπότε εκεί θα πρέπει να ξέρουμε πώς θα προχωρήσουμε».

Η ίδια εξηγεί και το λόγο που την περίοδο της πανδημίας υπήρξε μία παύση στο εμβολιασμό των παιδιών κατά άλλων ασθενειών.

«Κατά τη διάρκεια της πανδημίας οι εμβολιασμοί των παιδιών έμειναν πίσω όχι από επιλογή των γονέων ή λόγω του αντιεμβολιαστικού κινήματος αλλά επειδή ο κόσμος μέσα στα lockdowns δεν πήγαινε στα ιατρεία φοβούμενος να μην κολλήσει. Ωστόσο σιγά σιγά επανέρχεται ο ρυθμός. Μέχρι τώρα επειδή τα σχολεία ήταν κλειστά και τα παιδιά δεν κυκλοφορούσαν σε δημόσιους χώρους δεν σημειώθηκε έξαρση κάποιας παιδικής ασθένειας. Σε γενικές γραμμές οι εμβολιασμοί γίνονται, αν και υπήρξε μία χρονοκαθυστέρηση».

Τέλος, όπως αναφέρει, «το αντιεμβολιαστικό κίνημα θα υπάρχει νυν και αεί. Όταν υπάρχει ένας λόγος, θα υπάρχει και ένας αντίλογος. Η πανδημία του κορωνοϊού όχι μόνο δεν το αναχαιτίζει αλλά το γιγαντώνει. Με την πάροδο του χρόνου όμως και βλέποντας το όφελος από τον εμβολιασμό θα είναι και ο κόσμος λιγότερο διστακτικός. Θα γίνει μία ρουτίνα. Κάποιος που ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου και όχι μόνο, δεν γίνεται να μην κάνει το εμβόλιο, ακόμα κι αν υπάρχει πιθανότητα να πάθει κάτι αυτό, γιατί ο κίνδυνος να αρρωστήσει και να πεθάνει, είναι μεγαλύτερος.

Ο κόσμος πλέον αισθάνεται ασφαλής με το εμβόλιο, προχωράει πολύ καλά και οργανωμένα η διαδικασία στα εμβολιαστικά κέντρα, όμως δεν είναι πειθαρχημένος στα υπόλοιπα».