Η νέα κοινωνική ταινία του Γκαμπριέλε Μουτσίνο από 16 Ιουλίου στην Ελλάδα

Σε διανομή της Tanweer βγαίνει από 16 Ιουλίου 2020 στη χώρα μας, η νέα ταινία σε σκηνοθεσία του Γκαμπριέλε Μουτσίνο «Όταν Αρχίζει η Νιότη – Gli Anni piu belli/The Best Years».

Ο Γκαμπριέλε Μουτσίνο συνυπογράφει και το σενάριο με τον Πάολο Κοστέλα και παίζουν οι ηθοποιοί: Πιερφραντσέσκο Φαβίνο, Μικαέλα Ραματσότι, Κιμ Ρόσι Στιούαρτ, Νικολέτα Ρομανόφ, Ιλάν Μουτσίνο.

Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ελόι Μολί

Μοντάζ: Κλαούντιο Nτι Μάουρο

Μουσική από τον σπουδαίο Νικόλα Πιοβάνι.

Διάρκεια: 2 ώρες και 9 λεπτά.

O καταξιωμένος δημιουργός από την Ιταλία Γκαμπριέλε Μουτσίνο (Το Κυνήγι τις Ευτυχίας, Επτά Ζωές, με πρωταγωνιστή και στα δύο φιλμ τον Αμερικανό σταρ Γουίλ Σμιθ) επιστρέφει με μία συγκινητική και νοσταλγική ταινία που επιβεβαιώνει την κινηματογραφική του δεξιότητα και τη σκηνοθετική του μαεστρία μέσα από την πορεία 4 ανθρώπων σε 4 δεκαετίες.

Μια ιστορία 40 χρόνων για τη φιλία, την αγάπη, τις ελπίδες, τις απογοητεύσεις, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Μια υπέροχη τοιχογραφία που προσεγγίζει βασικά ερωτήματα μιας ολόκληρης γενιάς: ποιοι είμαστε, από πού ξεκινήσαμε, πού θα πάμε και πώς θα είναι τα παιδιά μας. Ο μεγάλος κύκλος της ζωής που επαναλαμβάνεται με την ίδια δυναμική σε άλλες εποχές και περιόδους.

Σύνοψη

Τρεις φίλοι και μία γυναίκα από το 1980 μέχρι σήμερα. Έρωτας, προδοσίες, ψευδαισθήσεις, απογοητεύσεις, αλλά και ελπίδα, καθώς περνάνε 40 χρόνια και η Ιταλία αλλάζει.

Από την εφηβεία μέχρι τις ενήλικες ζωές τους, 4 φίλοι χάνουν επαφή, ξαναβρίσκονται, αγαπιούνται, χάνονται και τελικά επανασυνδέονται. Ο 53χρονος σκηνοθέτης Γκαμπριέλε Μουτσίνο, ο οποίος έχει γεννηθεί στη Ρώμη, στρέφει το βλέμμα ξανά στους αγαπημένους του μεσοαστούς χαρακτήρες, μέσα στην πορεία 40 χρόνων, από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα, καθώς αφηγείται τα πάνω και τα κάτω της ζωής τους σε συνάρτηση με την ιταλική και τη διεθνή ιστορία.

Η ταινία εμπνέεται από το «We All Loved Each Other So Much» (1974) του Έτορε Σκόλα, ένα αριστούργημα που καλύπτει 30 χρόνια ιταλικής ιστορίας  που με τη σειρά του αποτίνει φόρο τιμής στις ταινίες του Φελίνι, του Ροσελίνι και του Ρενέ.

«Αναπόφευκτα, μιλάω για τη ζωή μου, όπως έκανε ο Σκόλα με τη δική του ταινία. Όπως και  Ροντόλφο Σονέγκο, που είναι ο πατέρας αυτού του είδους των ιστοριών, ο Σκόλα έζησε τον πόλεμο και την Αντίσταση που επηρέασε την ιδεολογία της δεκαετίας του ’70. Όλα αυτά λείπουν από τη γενιά μου, είμαστε παιδιά κατώτερα από αυτά που βίωσαν τις πολιτικές αλήθειες, μεγαλώσαμε νιώθοντας κατωτερότητα. Εμείς παίζαμε ποδόσφαιρο, ερωτευόμασταν, χορεύαμε μπλουζ, η μόνη μας επανάσταση ήταν το διαδίκτυο. Φυσικά, η ταινία μου αποτίνει φόρο τιμής. Άλλωστε, είμαστε οι ταινίες που έχουμε δει και κάνοντας ταινίες δίνω πίσω όλα αυτά που έγινα χάρη στο σινεμά» εξηγεί ο δημιουργός.

Η ταινία επικεντρώνεται σε τρεις άντρες και μία γυναίκα τους οποίους συνδέει ο έρωτας και η φιλία, ενώ ο καθένας ακολουθεί τη δική του τροχιά. Τους συναντάμε στα 16 τους χρόνια, εν μέσω συγκρούσεων ανάμεσα στους φοιτητές και την αστυνομία. Ο Ρικάρντο δέχεται πυρά και γλιτώνει παρά τρίχα. Ένας ονειροπόλος με χίπηδες γονείς που τα βγάζει πέρα με διάφορες δουλειές, κάνει έναν λάθος γάμο με την Άννα, που τελικά τον εγκαταλείπει, παίρνοντας το παιδί τους.

Η ορφανή Τζέμα είναι η Σταχτοπούτα της ιστορίας που αναστατώνει όλους τους άντρες. Είναι η γυναίκα που αγαπάει ο Πάολο και ο Τζούλιο, για την οποία αναμετριούνται σε διάφορα σημεία της ταινίας. Ευάλωτη και οριακά αυτοκαταστροφική, είναι απεγνωσμένη για ευτυχία. «Είναι μια χαμένη και μπερδεμένη γυναίκα, αλλά γεμάτη ζωντάνια και μία παρορμητική ανάγκη να την αγαπούν, μια γυναίκα που ψάχνει για τον πατέρα της σε κάθε άντρα» σχολιάζει ο σκηνοθέτης.

Ο Πάολο, ένας ανυποχώρητος ιδεαλιστής, θα γίνει καθηγητής Λατινικών και Λογοτεχνίας, χωρίς ιδιαίτερες φιλοδοξίες, και θα νιώθει ασφυξία εξαιτίας της σχέσης του με την μητέρα του. Ο Τζούλιο, με ταπεινή καταγωγή, γίνεται ένας λαμπρός δικηγόρος που υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αδύναμων, πριν υποκύψει στη γοητεία του χρήματος και του κοινωνικού στάτους. Αλλά παρά «τις κουρελιασμένες μας ψυχές, τα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους είναι γύρω μας», όπως λέει το τραγούδι στους τίτλους τέλους της ταινίας.

Είναι, όμως η ταινία πολιτική; «Είναι πολιτική ταινία απλώς γιατί μας κυβερνούν πολιτικοί. Στηριζόμαστε σε αυτούς που μας κυβερνούν για να αλλάξει η ζωή μας προς το καλύτερο. Ασκούμε πολιτική χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Είμαστε όλοι φορείς πολιτικής σκέψης, κάθε συζήτηση αποκαλύπτει μια στάση ζωής. Αυτοί οι τέσσερις χαρακτήρες είναι ατομικιστές, εγωκεντρικοί, έχουν ανάγκη να καταλάβουν πού οδηγούνται οι ζωές τους», αναφέρει ο Γκαμπριέλε Μουτσίνο προσθέτοντας ότι «είναι μια ταινία σε παρόντα χρόνο και το πιο προφανές πράγμα που λέει είναι ότι οι Ιταλοί έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Είναι ένα σενάριο γεμάτο ελπίδα.

Αυτοί οι τέσσερις χαρακτήρες έχουν πειστεί ότι το αύριο θα είναι καλύτερο, υπάρχει μια θετική ένταση για το μέλλον. Και η περιέργεια να καταλάβουμε πώς θα είναι τα παιδιά μας. Αυτός είναι ο λόγος που ήθελα να συνεργαστώ με την κόρη μου την Πενέλοπε, που είναι 10, και τον γιο μου Ιλάν, που είναι 16».

Το «Όταν Αρχίζει η Νιότη» είναι μια ακόμα επιβεβαίωση της σκηνοθετικής αρτιότητας του Μουτσίνο, μια ταινία όπου ο σκηνοθέτης χειρίζεται τον χώρο, τα κάδρα και τις κινήσεις της κάμερας πετυχαίνοντας μοναδικές σκηνές, όπως η σεκάνς της Τζέμα που ανεβαίνοντας τις σκάλες ακολουθεί τη διαδρομή της ίδιας της, της ζωής.

Η Ρώμη είναι ένας από τους χαρακτήρες της ταινίας. «Παλιότερα, ο δικηγόρος, ο μανάβης και ο λογιστής ζούσαν κοντά ο ένας στον άλλον» λέει ο σκηνοθέτης.

Όσο για το ποια είναι τελικά τα καλύτερα χρόνια; Είναι μια ερώτηση χωρίς απάντηση για τoν 53χρονο σκηνοθέτη. «Όλοι έχουμε περάσει μια ηλικία που θυμόμαστε με πάθος και μελαγχολία. Δεν είναι απαραίτητα η νιότη, για μένα συμβαίνει το αντίθετο. Ήμουν ένας αναποφάσιστος έφηβος ενώ στα 30 μου βρήκα τον τρόπο να εκφραστώ μέσα από το σινεμά».

To φιλμ πρόλαβε και βγήκε στις Ιταλικές αίθουσες λίγο πριν το μεγάλο ξέσπασμα του covid-19, στις 13 Φεβρουαρίου 2020. Γυρίστηκε τον Ιούνιο και τον Ιούλιο του 2019, στην Cinecittà, στη Ρώμη, τη Νάπολη και αλλού.

Ενδεχομένως να δούμε το φιλμ και εδώ στην Πάτρα.

Επιμέλεια: Τ. ΜΑΡΤΑΤΟΣ