Η "ΜΟΙΡΟΛΟΓΙΣΤΡΑ" ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΚΑΝΑΡΑΚΗΣ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΟ ΠΑΝΘΕΟΝ ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΣΤΟ thebest ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΤΡΙΝΕΣ ΒΟΛΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ

Παίζει στην παράσταση "Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή" 4- 5 Μαΐου

Ως μοιρολογίστρα καταφθάνει στην Πάτρα ο Παντελής Καναράκης. Το θεατρικό κοινό της πόλης θα έχει την ευκαιρία να τον απολαύσει στο «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή» αφού ο ηθοποιός επέστρεψε σ την παράσταση με έναν διαφορετικό και ξεκαρδιστικό ρόλο από αυτόν που είχε παλιότερα, όταν συμμετείχε στην παράσταση.

"Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκεύη", στο "Πάνθεον", στις 4 και 5 Μαΐου

Αισιόδοξος, ευγενικός και προσιτός μίλησε στο thebest.gr για την σημασία που έχει για τον ίδιο η παράσταση για αυτά που έχει μετανιώσει, για τον χρόνο που περνά, για το πώς βίωσε την οικονομική κρίση που πέρασε η χώρα αλλά και για την σχέση που έχει με τους γονείς του.

Συνέντευξη: Κωνσταντίνα Τσίχλα

Αυτή η συζήτηση γίνεται με αφορμή το «Μπαμπά μη ξαναπεθάνεις Παρασκευή» που έρχεται στην Πάτρα. Ποιες είναι οι αναμνήσεις και η σχέση που μπορεί να έχετε με την πόλη;

Στην Πάτρα έχω έρθει αρκετές φορές, περνώντας για να πάω σε άλλους προορισμούς και έχω μείνει και πέντε με έξι φορές λόγω δουλειάς.

Η Πάτρα μου θυμίζει την γενέτειρα μου

Είτε με παράσταση είτε με νυχτερινό σχήμα. Επειδή είναι Θεσσαλονικιός κι έχω μεγαλώσει σε μία μεγαλούπολη και όχι στην Πρωτεύουσα, βρίσκω πολλά κοινά μεταξύ της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης. Η πόλη σας μου θυμίζει πολύ την γενέτειρά μου. Την βρίσω μία ιδιαίτερα όμορφη πόλη και μάλιστα όταν έρχομαι ξεκλέβω χρόνο από τις υποχρεώσεις και κάνω βόλτες.

Οπότε είμαι πολύ χαρούμενος που έρχομαι πάλι, με το «Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή».

Αυτή τη φορά θα σας δούμε σε έναν άλλο ρόλο από αυτό που είχατε την προηγούμενη φορά που παίζατε στην παράσταση… Πώς πήρατε την απόφαση;

Αυτή η παράσταση είναι πολύ σημαντική για εμένα γιατί ήταν η πρώτη μου παράσταση στο θέατρο. Με αυτή ξεκίνησε η καριέρα μου.

Το "Μπαμπά μην ξαναπεθάνεις Παρασκευή" ήταν η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο

Γύρισα ξανά πριν τρία χρόνια και φέτος ήταν μεγάλη η πρόσκληση γιατί ο ρόλος της μοιρολογίστρας είναι ένας εξαιρετικά αστείος ρόλος, πολύ καλογραμμένος από τον Αλέξανδρο Ρήγα και τον Δημήτρη Αποστόλου . Ήταν μία ευκαιρία να δω ξανά την παράσταση με άλλη ματιά και να ανανεώσω το ενδιαφέρον μου γι΄ αυτήν μέσα από έναν άλλο ρόλο… και δεν είχα άδικο γιατί περνάω εξαιρετικά.

Τι ήταν αυτό που έκανε την συγκεκριμένη παράσταση τόσο επιτυχημένη;

Έντεκα σαιζόν είναι ένα πάρα πολύ μεγάλο διάστημα για να παίζεται μία παράσταση… πρόκειται για μία καθαρά λαϊκή κωμωδία στην οποία μπορεί να δει κανείς τον εαυτό του αλλά και τους ανθρώπους που υπάρχουν γύρω του. Βλέπουμε πώς κάποιες αξίες καταρρέουν…

Η παράσταση περνάει κάποια μηνύματα, μέσα από ένα τρελό γέλιο

Η παράσταση περνάει κάποια μηνύματα, μέσα από ένα τρελό γέλιο. Είναι μία ακραία και ανατρεπτική κωμωδία … μία μαύρη κωμωδία. Πιστεύω ότι αυτό κάνει τον θεατή να θέλει να πάει να την δει και να περνάει και τόσο καλά.

Ποια είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγετε μία δουλειά;

Έχω μετανιώσει για δυο- τρία «ναι» που έχω πει

Το 80% έχει να κάνει με το καλλιτεχνικό κομμάτι. Να βλέπω ότι αυτή η δουλειά με εκφράζει και ότι θα περάσω καλά. Μετά θα δω το οικονομικό και οι συνάδελφοι και οι συνεργάτες.

Έχετε μετανιώσει για επιλογές σας;

Έχω μετανιώσει. Είναι άκομψο να πω για ποιες αλλά για δυο- τρία «ναι» που έχω πει, έχω μετανιώσει. Για «όχι» δεν έχω μετανιώσει ποτέ.

Λένε ότι είναι δύσκολο να κάνει κανείς φιλίες σε αυτόν χώρο αλλά φαίνεται ότι εσείς τα έχετε καταφέρει…

Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο λέγεται ότι είναι δύσκολο… Εγώ εκτός από τους εκτός χώρου φίλους έχω και τους πολλούς εντός χώρου φίλους. Και όταν λέω πολλούς, κυριολεκτώ. Μπορεί να μην είμαι κάθε μέρα στο τηλέφωνο μαζί τους ή να βγαίνουμε κάθε βράδυ έξω , αλλά υπάρχουν. Φυσικά υπάρχουν και αντιπάθειες.

Εκτός από τους εκτός χώρου φίλους έχω και τους πολλούς εντός χώρου φίλους

Δεν είναι ότι είμαι ένας καλός άνθρωπος και άρα έχω τους πολλούς και καλούς φίλους. Η φιλία είναι κάτι που «χτίζεται» και χρειάζεται μία ωριμότητα, μία κατανόηση. Δεν είναι όμως ότι δεν βοηθάει ο χώρος για να γίνει αυτό. Μία χαρά βοηθάει.

Όπως είπατε, υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους δεν υπάρχει συμπάθεια. Άνθρωποι που σας έχουν πικράνει ή σας απογοήτευσαν στην πορεία, υπάρχουν;

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που μπορούν να ξέρουν από την αρχή τι θα γίνει με αυτόν που έχουν απέναντι τους…. Θεωρώ ότι είναι και πολύ δύσκολο να ξέρεις από την αρχή πώς θα φερθεί ο άλλος.

Υπάρχουν άνθρωποι που με έχουν απογοητεύσει, που τους έβγαλα από τη ζωή μου

Υπάρχουν άνθρωποι που με έχουν απογοητεύσει, που τους έβγαλα από τη ζωή μου, που τους συνάντησα ξανά αναγκαστικά. Όμως όλες οι περιπτώσεις απογοήτευσης… δεν με απογοήτευσαν γιατί είναι πολύ περισσότερες οι περιπτώσεις που με στήριξαν, που με αγάπησαν, τις αγάπησα… και που ζω μαζί τους.

Υπάρχουν, όπως είπατε, κάποια «ναι» για τα οποία έχετε μετανιώσει… Σε μία τηλεοπτική εκπομπή, θα λέγατε;

Εδώ και αρκετά χρόνια δεν είναι στα ενδιαφέροντα μου το να κάνω τηλεοπτική εκπομπή

Είναι κάτι που το έχω συζητήσει, όμως εδώ και αρκετά χρόνια δεν είναι στα ενδιαφέροντα μου. Όταν κάποιος κάνει εκπομπή στην τηλεόραση, θεωρεί ότι μπορεί να το κάνει και ότι θα το κάνει και καλά. Για εμένα, είναι κάτι που έχει τελειώσει μέσα μου, πριν είκοσι χρόνια που δούλευα με την Ελένη Μενεγάκη.

Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας το μεγαλύτερο τηλεοπτικό αστέρι αυτή τη στιγμή;

Είναι δύσκολο να απαντήσεις, χωρίς να αδικήσεις αλλά θα πω την Ελένη Μενεγάκη χωρίς να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλες ωραίες και λαμπερές παρουσίες.

Ποια θα λέγατε ότι ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σας μέχρι τώρα; Υπήρξε κάποια περίοδος που μπορεί να ήταν πιο σκοτεινή;

Είμαι ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος και δεν μπορώ να δω τον άλλο δρόμο…. Βλέπω τα θετικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ξυπνάω με ένα χαμόγελο και είμαι 24 ώρες με αυτό. Έχω κι εγώ τα «πάνω» μου αλλά και τα «κάτω» μου. Θα μπορούσα να πω ότι άσχημα ήταν τα χρόνια που με έκοβαν από τη δραματική σχολή .

Στη δραματική σχολή πέρασα με την τρίτη φορά

Πέρασα με την τρίτη φορά και για εμένα ήταν μία οδύνη γιατί ήταν ένα όνειρο ζωής και αισθανόμουν ότι μου έκλειναν την πόρτα. Έκλαιγα και θρηνούσα. Ποτέ όμως δεν πέρασε όμως από το μυαλό μου να τα παρατήσω. Θεωρούσα ότι με έκοβαν λόγω συγκυριών… και όχι επειδή δεν ήμουν καλός, ας πούμε.

Η οικονομική κρίση, σας επηρέασε όλα αυτά τα χρόνια;

Με επηρέασε, όπως και πάρα πολύ κόσμο. Όχι όμως όσο αυτούς που έχασαν σπίτια, δουλειές κ.α.. Εγώ δεν έχασα τη δουλειά μου και το σπίτι μου… χρειάστηκε όμως μαζευτώ οικονομικά.

Δεν μπήκα ποτε στη διαδικασία να χρεωθώ

Δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία χρέους , είχα τη σύνεση να μη το κάνω αυτό, από την άλλη δεν μπορώ να πω ότι έκανα την καλύτερη διαχείριση αλλά για να μην υποφέρω σήμερα, κάτι έκανα καλά.

Σας τρομάζει ο χρόνος; Ποια είναι η σχέση σας μαζί του;

Η αλήθεια είναι ότι ε με απασχολεί για να με τρομάξει. Μπορεί να αναρωτιέμαι πώς πέρασαν τόσα χρόνια από την μία από την άλλη δουλειά, αλλά ως εκεί. Από εκεί και πέρα, όσο περνάνε τα χρόνια, φροντίζω τον εαυτό μου, προσέχω τι τρώω, γυμνάζομαι, και τον έχω σύμμαχο τον χρόνο.

Μπαίνετε στη διαδικασία να σκεφτείτε τον εαυτό σας αρκετά χρόνια μετά;

Η αλήθεια είναι πως τώρα τελευταία μου συμβαίνει αυτό. Σκέφτομαι ας πούμε, πώς θα είμαι στα 70 μου και απαντάω κιόλας στο εαυτό μου. Λέω: «κούκλος θα είσαι αγόρι μου» (γελάει). Μετά λέω ότι σημασία έχει πως τωρα έχω την υγειά μου και σκέφτομαι αισιόδοξα.

Μπόρεσα και έκανα αυτή την τρέλα, αυτό το πάθος, αυτό το χόμπι… επάγγελμα και να έχω την αγάπη του κόσμου

Τι σας κάνει χαρούμενο;

Τα ίδια πράγματα που με έκαναν πάντα, και είναι πολλά. Το βασικότερο όλων, κι ας φανεί κακό για κάποιους, είναι η δουλειά. Μεγάλωσα ξέροντας ότι θα είμαι ηθοποιός, από την κοιλιά της μάνας μου.

Μπόρεσα και έκανα αυτή την τρέλα, αυτό το πάθος, αυτό το χόμπι… επάγγελμα και να έχω την αγάπη του κόσμου. Αυτό με κάνει τρελά χαρούμενο. Συν του ότι έχω μία πολύ όμορφη σχέση με τους γονείς και παρόλο που μένουμε μακριά, είναι σαν να συγκατοικούμε με τόσα τηλέφωνα.

Έχω τους καλύτερους γονείς του κόσμου

Από και πέρα με κάνει χαρούμενο το γεγονός ότι υπάρχουν φίλοι που τους αγαπώ και με αγαπάνε. Αισθάνομαι ότι είμαι σε μία εφηβεία, ότι δεν έχω μεγαλώσει μέσα μου και ακόμα και σήμερα θα κάνω και το «παιδικό» μου. Και αυτό με κάνει χαρούμενο

Αναφερθήκατε στους γονείς… Αυτή τη δύναμη που είχατε στην δύσκολη αρχή σας, την παίρνατε και από εκείνους;

Βέβαια. Δεν χρειάστηκε να τους ανακοινώσω ότι θα γίνω ηθοποιός γιατί το έβλεπαν. Ήταν πάντα δίπλα μου, γλυκύτατοι συμπαραστάτες… και είναι μέχρι και σήμερα. Είναι περήφανοι για εμένα.

Δεν με καταπίεσαν, δεν μου επέβαλαν πράγματα, δεν μου έδειξαν τον δρόμο αυστηρά. Έχω τους καλύτερους γονείς του κόσμου. Γι΄ αυτό και το παιδικό βιβλίο που έγραψα,με τίτλο "Το δίλημμα του Ερμή", είναι αφιερωμένο στους γονείς μου.