Οι Βίλες στο Μπεγουλάκι και στου Μακρυγιάννη έχουν τη δική τους μακραίωνη ιστορία!

Οι τοίχοι τους έχουν να διηγηθούν πολλά...

Οι «βίλες» που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή του Κούκου, έχουν αναπόφευκτα, μεγάλη ιστορία. Ιδιαίτερα στα χρόνια του Β΄παγκοσμίου Πολέμου, σε μία από αυτές στεγαζόταν το τυπογραφείο του ΕΛ-ΑΣ το οποίο δεν καταστράφηκε από τους Γερμανούς. Αξίζει να αναφερθεί ότι στον φοίνικα της έπαυλης Κρεμμύδη, κατά την κατοχή διάφορες αντιστασιακές οργανώσεις έκρυβαν όπλα στην κορυφή του και χειροβομβίδες.

Στη γωνία των οδών Ηφαιστίωνος και Κλείτου, κοντά στο Παμπελλοποονησιακό Στάδιο βρίσκεται το παλιό εξοχικό της οικογένειας Κρεμμύδη, που δεν κατοικείται πια. Δυστυχώς κατακρεουργήθηκε κυριολεκτικά ο περιβάλλων χώρος από ρυμοτομήσεις και εφαρμογές του σχεδίου πόλης.

Οι Κρεμμύδηδες ήταν σταφιδέμποροι με καταγωγή από την Πάργα. Στην Πάτρα ήρθαν αρχές του 1800. Η κύρια κατοικία της οικογένειας ήταν το νεοκλασσικό που σήμερα στεγάζει το ZARA, στην Αγίου Νικολάου και Μαιζώνος. Το εξοχικό ήταν σε χρήση από την οικογένεια μέχρι τις αρχές του ‘50.

Από το 1962 στέγασε νηπιαγωγείο με οδηγό λεωφορείου τον Μίμη Δημόπουλο (αργότερα καθαριστήρια MIKADO στα Ζαρουχλέικα), συγγενείς του Κούκου αλλά και τα εκπαιδευτήρια Σωτηρχόπουλου.

Στα χρόνια της ακμής της φιλοξενούσε δεκάδες παιδιά

δεσπόζει στο τοπίο και αποπνέει κάτι από την αρχοντιά του παρελθόντος

Στο τέρμα της οδού Ηφαιστίωνος στη γωνία με την Κλείτου, στο ύψος της Πατρών Κλάους βρίσκεται ακόμα μία βίλα από τις αρκετές σωζόμενες στο Μπεγουλάκι.

Είναι η έπαυλη Κανελλόπουλου, κτίσμα των αρχών του 20ού αιώνα. Άγνωστο στους περισσότερους, δοθέντος ότι βρίσκεται πνιγμένη σε χωράφια και δίπλα σε μη διανοιγμένους δρόμους.

Η οικία είχε πάθει σοβαρές ζημιές από τον σεισμό του 2008.

Η κύρια όψη της πριν αρκετά χρόνια

Έτσι είναι σήμερα

Πόσοι πια γνωρίζουν την παλιά έπαυλη Τζίνη που βρίσκεται ακμαία και καλοσυντηρημένη στον τρίτο αιώνα ζωής της!

Βρίσκεται στην οδό Γιαννούλη Χαλεπά, κοντά στον Ι.Ν. Αγίας Μαρίνας στου Μακρυγιάννη.

Διασώζεται φωτογραφία (ταχυδρομικό δελτάριο) στα χρόνια της δόξης της.

Όπως είναι σήμερα τμήμα του πάνω ορόφου, με την μπαλκονόπορτα και τα δύο παράθυρα

Το 1926 καταστράφηκε από έκρηξη και πυρκαγιά οι εγκαταστάσεις των αλευροβιομηχάνων Χαράλαμπου και Λουκά Λιάλιου, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο έξι εργαζομένων.

Βρίσκονταν στην Περιβόλα, επί της Πατρών Κλάους, δίπλα ακριβώς στο Σ/Μ Λιντλ.

Οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι παρέμειναν όρθιοι μέχρι πριν από τουλάχιστον 10 χρόνια και παρέπεμπαν κατασκευαστικά στο σωζόμενο παρακείμενο σπίτι.

Ο,τι απέμεινε το 1955 από το εργοστάσιο που ξεκίνησε το 1853

Ο ΤΑΚΗΣ ΛΙΑΛΙΟΣ

Γεννήθηκε στην Πάτρα και ήταν γιος του αλευροβιομήχανου Λουκά Λιάλιου και της Αικατερίνης Καλετζιώτη.

Αδελφός του ήταν ο διάσημος συνθέτης Δημήτριος Λιάλιος. Ανέλαβε την βιομηχανία του πατέρα του, έχοντας στην κατοχή του ένα εργοστάσιο στο κέντρο της Πάτρας, το οποίο αγοράστηκε σε δημοπρασία από την Εθνική Τράπεζα το 1898, και έναν αλευρόμυλο στον Γλαύκο.

Ασχολήθηκε με τις αθλητικές και μουσικές δραστηριότητες της πατραϊκής κοινωνίας. Το 1923 έγινε πρόεδρος του Παναχαϊκού Γυμναστικού συλλόγου και στη συνέχεια ανέλαβε πρώτος πρόεδρος της Παναχαϊκής Γυμναστικής Ένωσης (1924) μέχρι να γίνουν νέες αρχαιρεσίες. Επίσης σημαντική ήταν η συμβολή του στην δημιουργία Ωδείου, στου οποίου την ίδρυση πρωτοστάτησε. Απεβίωσε στην Πάτρα το 1937.